សំណាងសើចព្រះពុទ្ធ ប៉ុន្តែត្រូវបណ្តាសាដូចព្រាហ្មណ៍៖ របៀបពរ និងបណ្តាសារបស់ម៉ូសេ បន្ទរថ្ងៃនេះ

ការពិពណ៌នាអំពី Preta
^{_{n/a , ដែនសាធារណៈ តាមរយៈ Wikimedia Commons}}

Budai (布袋; 포대; 布袋; Bố Đại ) គឺជា ព្រះសង្ឃ ជនជាតិចិន ដែលជាធម្មតាត្រូវបានសម្គាល់ដោយសំណាងល្អ និងសំណាងល្អ។ រូបសំណាក និងរឿងរ៉ាវពណ៌នាគាត់ថាជាមនុស្សស្វាហាប់ និងធាត់ ដោយសារតែអាហារល្អៗដែលគាត់ញ៉ាំ។ នេះពន្យល់ពីឈ្មោះហៅក្រៅរបស់គាត់ថា “សើចព្រះពុទ្ធ” និង “ព្រះពុទ្ធខ្លាញ់” ។ តួលេខរបស់គាត់លេចឡើងពាសពេញវប្បធម៌អាស៊ីតំណាងឱ្យការពេញចិត្ត និងភាពសម្បូរបែប។ មនុស្សសម័យនេះសង្ឃឹមថានឹងទទួលបានលាភសំណាងខ្លះសម្រាប់ខ្លួនគេ ទើបអាចទទួលបានលាភសំណាងពីគាត់។

Pretas ឈរផ្ទុយពីព្រះពុទ្ធសើច។ ព្រាហ្មណ៍ ឬ ខ្មោចស្រេកឃ្លាន គឺជាវិញ្ញាណដែលរងទុក្ខវេទនាយ៉ាងធំ។ មនុស្សជឿថា pretas គឺមិនពិត ខូច បង្ខិតបង្ខំ បោកបញ្ឆោត ច្រណែន ឬលោភលន់ក្នុងជីវិតមុន។ ជាលទ្ធផលនៃ កម្មផល អាក្រក់ដែលប្រមូលបាន ពួកគេបានរងទុក្ខដោយការស្រេកឃ្លានដែលមិនអាចទទួលយកបានសម្រាប់សារធាតុដែលគួរស្អប់ខ្ពើម។ ផងដែរ ការមើលឃើញដែលគួរឱ្យរំខាន ធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ pretas ។

មើលមិនឃើញដោយភ្នែកមនុស្ស អ្នកខ្លះជឿថាមនុស្សនៅក្នុងស្ថានភាពផ្លូវចិត្តដែលផ្លាស់ប្តូរនៅតែអាចដឹងពីវត្តមានរបស់ pretas។ ពួកគេពិពណ៌នាអំពី pretas ថាដូចជាមនុស្ស ប៉ុន្តែជាមួយនឹងស្បែកដែលលិច ស្បែក mummified អវយវៈតូចចង្អៀត ក្បាលពោះធំធំ និងកវែងស្តើង។ រូបរាងនេះតំណាងឱ្យស្ថានភាពខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេ។ ក្បាលពោះដ៏ធំសម្បើមរបស់ពួកគេបង្ហាញពីចំណង់អាហារដ៏ធំសម្បើមរបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែកដ៏ស្តើងរបស់ពួកគេតំណាងឱ្យសមត្ថភាពមានកម្រិតរបស់ពួកគេក្នុងការបំពេញចំណង់អាហារទាំងនោះ។ ទុក្ខរបស់ព្រាហ្មណ៍ច្រើនតែដូចនឹង នរក (នរក)។ តាមការពិត មនុស្សងាយយល់ច្រឡំចំពោះអ្នកដែលត្រូវបណ្តាសានៅក្នុងឋាននរកជាមួយនឹង pretas ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ឋាននរកមិនអនុញ្ញាតឱ្យសត្វអាចដើរលេងនៅខាងក្រៅបានទេ ខណៈដែលព្រីតាសអាចផ្លាស់ទីដោយសេរីនៅលើផែនដី។

ដូច្នេះទេវកថា បង្ហាញទាំងពរជ័យ ដូចជានៅក្នុងព្រះពុទ្ធសើច និងបណ្តាសា ដូចនៅក្នុងព្រឹទ្ធា។

ពរជ័យ និងបណ្តាសា… ដល់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល… សម្រាប់ការណែនាំយើង។

ប៉ុន្តែ តើវិញ្ញាណមាននៅក្នុងពិភពពិត លើសពីទេវកថា ដែលមានសមត្ថភាពផ្តល់ពរជ័យ ឬបណ្តាសាអាចបញ្ជាក់បានដែរឬទេ? តើមាននរណាម្នាក់ដែលមានសិទ្ធិគ្រប់គ្រងមិនត្រឹមតែជោគវាសនារបស់យើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏មានអ្នកដែលនៅជុំវិញយើងដែរឬទេ?

ព្រះជាអ្នកបង្កើតបានបើកសម្តែងក្នុងបទគម្ពីរភាសាហេព្រើរ ជាអ្នកសរសេរពរជ័យ និងបណ្តាសាបែបនេះ។ ទាំងពរជ័យ និងបណ្តាសារបស់ទ្រង់ ធ្វើឱ្យព្រះពុទ្ធសើច ឬព្រឺតា ស្លេកក្នុងការប្រៀបធៀប។ ទ្រង់បានប្រទានពរ និងបណ្តាសារាប់ពាន់ឆ្នាំមុន ប៉ុន្តែយើងនៅតែអាចមើលឃើញវាដំណើរការរហូតដល់សព្វថ្ងៃ។ ព្រះជាអ្នកបង្កើតបានដឹកនាំទាំងពរជ័យ និងបណ្តាសារបស់ទ្រង់ដល់ប្រជាជនដែលទ្រង់បានជ្រើសរើស ពោលគឺ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ។ ទោះបីជាទ្រង់បានធ្វើដូច្នេះក៏ដោយ ទ្រង់មានគោលបំណងឱ្យប្រជាជាតិផ្សេងទៀតទាំងអស់គោរពតាមពួកគេ ហើយទទួលស្គាល់ការពិតនៃអំណាចរបស់ទ្រង់។ យើងទាំងអស់គ្នាដែលចង់បានភាពចម្រុងចម្រើន និងពរជ័យ ជៀសវាងទាំងការបំផ្លិចបំផ្លាញ និងបណ្តាសា អាចរៀនពីបទពិសោធន៍របស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។

ម៉ូសេបានរស់នៅប្រហែល 3500 ឆ្នាំមុន ហើយគាត់បានសរសេរសៀវភៅដំបូងដែលបង្កើតជាបទគម្ពីរភាសាហេព្រើរ។ ម៉ូសេបាន ដឹកនាំជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចេញពីទាសភាពនៅក្នុងប្រទេសអេស៊ីប ហើយក្រោយមក បានទទួលបញ្ញត្តិដប់ប្រការ ពីព្រះជាអ្នកបង្កើត។ សៀវភៅចុងក្រោយរបស់គាត់ ចោទិយកថា មានពាក្យចុងក្រោយរបស់គាត់ដែលបានសរសេរមុនពេលគាត់ស្លាប់។ ទាំងនេះមានផ្ទុកនូវពរជ័យរបស់ទ្រង់ដល់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល (សាសន៍យូដា) ប៉ុន្តែក៏មានបណ្តាសារបស់ទ្រង់ផងដែរ។ ម៉ូសេបានសរសេរថា ពរជ័យ និងបណ្តាសាទាំងនេះនឹងបង្កើតប្រវត្តិសាស្ត្រពិភពលោក ហើយប្រជាជាតិផ្សេងទៀតទាំងអស់នឹងកត់សម្គាល់ពួកគេ។ ពរជ័យ និងបណ្តាសាទាំងនេះបានប៉ះពាល់ដល់ប្រវត្តិសាស្ត្រគ្រប់ទីកន្លែង។ ដូច្នេះ វានឹងមានការប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងការសញ្ជឹងគិតលើពួកគេ។ យើងកត់ត្រាពរជ័យ និងបណ្តាសាទាំងស្រុង នៅទីនេះ ។ សេចក្តីសង្ខេបដូចខាងក្រោម។

ម៉ូសេនៅក្នុងបន្ទាត់ពេលវេលាប្រវត្តិសាស្ត្រ

ពរជ័យរបស់ម៉ូសេ

ម៉ូសេបានចាប់ផ្ដើមដោយការពិពណ៌នាអំពីពរជ័យដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនឹងទទួលបាន ប្រសិនបើពួកគេគោរពតាមក្រឹត្យវិន័យ ( បញ្ញត្តិ ដប់ប្រការ )។ ពរជ័យពីព្រះនឹងអស្ចារ្យណាស់ ដែលប្រជាជាតិដទៃទៀតនឹងទទួលស្គាល់ពរជ័យរបស់ទ្រង់។ ពរជ័យទាំងនេះនឹងនាំឱ្យ៖

¹⁰នោះគ្រប់ទាំងសាសន៍នៅផែនដីនឹងឃើញថា ឯងជាអ្នកមានឈ្មោះតាមព្រះ‌នាមព្រះ‌យេហូវ៉ា ហើយគេនឹងកោត‌ខ្លាចដល់ឯង
ចោទិយកថា 28:10

… និងបណ្តាសា

ទោះជាយ៉ាងណា បើជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមិនគោរពតាមបញ្ញត្តិ នោះព្រះនឹងដាក់បណ្តាសាពួកគេតាមរបៀបដែលផ្គូផ្គង និងឆ្លុះបញ្ចាំងពីពរជ័យ។ ប្រជាជាតិជុំវិញនឹងឃើញបណ្តាសា ដូច្នេះជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនឹង

³⁷ឯងនឹងត្រឡប់ទៅជាទីអស្ចារ្យ និងជាទីប្រៀប‌ធៀប ហើយជាទីដំណៀលនៅកណ្តាលគ្រប់អស់ទាំងសាសន៍ ដែលព្រះ‌យេហូវ៉ានឹងនាំឯងទៅនៅនោះ
ចោទិយកថា 28:37

ហើយបណ្តាសានឹងលាតសន្ធឹងតាមប្រវត្តិសាស្ត្រ។

⁴⁶សេចក្ដីទាំងនោះនឹងនៅជាប់លើឯង ហើយលើពូជឯង សម្រាប់ជាទីសម្គាល់ ហើយជាទីអស្ចារ្យនៅអស់កល្ប‌ជានិច្ច។
ចោទិយកថា 28:46

ប៉ុន្តែព្រះបានព្រមានថា ផ្នែកដ៏អាក្រក់បំផុតនៃបណ្តាសានឹងមកពីជាតិសាសន៍ផ្សេងទៀត។

⁴⁹ព្រះ‌យេហូវ៉ាទ្រង់នឹងនាំសាសន៍១ពីចម្ងាយ គឺពីចុងផែនដីមក ដូចជាឥន្ទ្រីហើរ ជាសាសន៍ដែលឯងស្តាប់ភាសាគេមិនបាន
⁵⁰ជាសាសន៍មានទឹកមុខសាហាវ ឥតមានយល់ដល់ចាស់ ក៏មិនចេះអាណិតដល់ក្មេងផង
⁵¹គេនឹងស៊ីផលពីហ្វូងសត្វឯង និងពីដីឯង ដរាបដល់ឯងវិនាសបាត់ទៅ គេមិនទុកឲ្យឯងមានស្រូវ ឬទឹកទំពាំង‌បាយ‌ជូរ ឬប្រេង ឬផលចម្រើនពីហ្វូងគោ ហ្វូងចៀមឯងឡើយ ដរាបដល់គេបានបំផ្លាញឯងអស់រលីងទៅ
⁵²គេនឹងចោមព័ទ្ធច្បាំងនឹងឯង នៅក្នុងអស់ទាំងទីក្រុងឯង ដរាបដល់កំផែងខ្ពស់ ហើយមាំ‌មួនដែលឯងយកជាទីពឹងនោះ បានរលំនៅពេញក្នុងស្រុកឯង គេនឹងឡោម‌ព័ទ្ធច្បាំងនឹងឯង នៅក្នុងទីក្រុងទាំងអស់ នៅពេញក្នុងស្រុក ដែលព្រះ‌យេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯង ទ្រង់បានប្រទានឲ្យ
ចោទិយកថា 28:49-52

វានឹងប្រែទៅជាអាក្រក់ទៅអាក្រក់។

⁶³នៅគ្រានោះព្រះ‌យេហូវ៉ាទ្រង់នឹងសព្វព្រះ‌ហឫទ័យធ្វើឲ្យឯងរាល់គ្នាវិនាស ហើយនិងបំផ្លាញឯងរាល់គ្នាចេញ ដូចជាកាលពីដើម ទ្រង់សព្វព្រះ‌ហឫទ័យនឹងប្រោសសេចក្ដីល្អដល់ឯង ហើយចម្រើនឯងរាល់គ្នាឡើងនោះដែរ ឯងរាល់គ្នានឹងត្រូវដកចេញពីស្រុកដែលឯងនឹងចូលទៅចាប់យកនោះ
⁶⁴ព្រះ‌យេហូវ៉ាទ្រង់នឹងកម្ចាត់‌កម្ចាយឯង ឲ្យទៅនៅក្នុងគ្រប់ទាំងសាសន៍ ពីចុងផែនដីម្ខាង រហូតដល់ចុងផែនដីម្ខាង នៅទីនោះឯងនឹងគោរពប្រតិ‌បត្តិដល់ព្រះដទៃធ្វើពីឈើ ហើយនិងថ្មដែលឯង និងពួកអយ្យកោឯងមិនដែលស្គាល់សោះ
⁶⁵នៅក្នុងសាសន៍ទាំងនោះ ឯងនឹងរកសេចក្ដីស្រណុកមិនបាន ហើយបាតជើងឯងមិនចេះបានសម្រាកឡើយ គឺនៅទីនោះ ព្រះ‌យេហូវ៉ាទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យចិត្តឯងញ័ររន្ធត់ ឲ្យភ្នែកឯងស្រវាំងទៅ ហើយឲ្យមានគំនិតព្រួយលំបាកដែរ
ចោទិយកថា 28:63-65

ពរជ័យ និងបណ្តាសាទាំងនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយកិច្ចព្រមព្រៀងផ្លូវការរវាងព្រះ និងជនជាតិអ៊ីស្រាអែល៖

12 គឺដើម្បីឲ្យទ្រង់បានតាំងឯង ទុកជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់នៅថ្ងៃនេះ ហើយឲ្យទ្រង់បានធ្វើជាព្រះដល់ឯង ដូចជាទ្រង់បានមានព្រះ‌បន្ទូលនឹងឯង ហើយដូចជាទ្រង់បានស្បថនឹងអ័ប្រា‌ហាំ និងអ៊ីសាក ហើយនិងយ៉ាកុប ជាពួកអយ្យកោឯងដែរ។
13 អញតាំងសេចក្ដីសញ្ញា ហើយសម្បថនេះ មិនមែនតែនឹងឯងរាល់គ្នាប៉ុណ្ណោះ
14 គឺនឹងពួកអ្នកដែលឈរជាមួយនឹងយើងរាល់គ្នានៅទីនេះ នាចំពោះព្រះ‌យេហូវ៉ាជាព្រះនៃយើង នៅថ្ងៃនេះ ព្រមទាំងពួកអ្នកដែលមិននៅឯនេះ ជាមួយនឹងយើងរាល់គ្នានៅថ្ងៃនេះដែរ
15 (ដ្បិតឯការទាំងប៉ុន្មានដែលកើតដល់យើងនៅក្នុងស្រុកអេស៊ីព្ទ ហើយតាមផ្លូវដែលយើងបានដើរកាត់ កណ្តាលសាសន៍ទាំងប៉ុន្មាន ហួសមកដល់ទីនេះ នោះឯងរាល់គ្នាដឹងស្រាប់ហើយ
ចោទិយកថា 29:12-15

សន្ធិសញ្ញានេះត្រូវបានចងជាប់នឹងកូនចៅ ឬមនុស្សជំនាន់ក្រោយ។ តាមពិត ព្រះបានដឹកនាំសេចក្ដីសញ្ញានេះដល់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ ទាំងសាសន៍អ៊ីស្រាអែល និងជនបរទេស។

²²ហើយឃើញស្រុកនោះសុទ្ធតែស្ពាន់‌ធ័រ និងអំបិលផងក៏កំពុងតែឆេះ ឥតដែលបានសាប‌ព្រោះ ឬលូត‌លាស់ឥតមានស្មៅដុះសោះ ដូចជាកាលបំផ្លាញក្រុងសូដុម ក្រុងកូម៉ូរ៉ា ក្រុងអាត់ម៉ា ហើយនិងក្រុងសេបោមដែរ ជាទីក្រុងដែលព្រះ‌យេហូវ៉ាបានបំផ្លាញ ដោយសេចក្ដីខ្ញាល់ ហើយនិងសេចក្ដីឃោរ‌ឃៅរបស់ទ្រង់
²³នោះគ្រប់ទាំងសាសន៍នឹងសួរថា ហេតុដូចម្តេចបានជាព្រះ‌យេហូវ៉ាបានធ្វើដល់ស្រុកនេះយ៉ាងដូច្នេះ សេចក្ដីក្រោធយ៉ាងខ្លាំង ដ៏ឆេះក្តៅ បានកើតឡើងដោយព្រោះអ្វី
²⁴នោះអស់ទាំងសាសន៍នឹងឆ្លើយថា គឺដោយព្រោះតែគេបានបោះ‌បង់ចោលសេចក្ដីសញ្ញាផងព្រះ‌យេហូវ៉ាជាព្រះនៃពួកអយ្យកោគេ ដែលទ្រង់បានតាំងនឹងគេ ក្នុងកាលដែលទ្រង់បាននាំគេចេញពីស្រុកអេស៊ីព្ទមកនោះ
ចោទិយកថា 29:22-24

ចម្លើយនឹងមានៈ

²⁵គេបានបែរទៅជាគោរពប្រតិ‌បត្តិ ថ្វាយ‌បង្គំដល់ព្រះដទៃ ជាព្រះដែលគេមិនបានស្គាល់ គឺជាព្រះដែលទ្រង់ក៏មិនបានប្រទានឲ្យគេផង
²⁶ហេតុនោះហើយបានជាសេចក្ដីខ្ញាល់នៃព្រះ‌យេហូវ៉ាបានកាត់ឡើងទាស់នឹងស្រុកនេះ ដើម្បីនឹងនាំអស់ទាំងសេចក្ដីបណ្តាសា ដែលកត់ក្នុងគម្ពីរនេះមកលើគេ
²⁷ព្រះ‌យេហូវ៉ាទ្រង់បានរំលើងគេពីស្រុកចេញ ដោយសេចក្ដីខ្ញាល់ សេចក្ដីឃោរ‌ឃៅ ហើយនិងសេចក្ដីក្តៅក្រហាយដ៏ជាខ្លាំងរបស់ទ្រង់ ហើយបានបោះគេចោលទៅក្នុងស្រុក១ទៀត ដូចជាមានសព្វថ្ងៃនេះ
²⁸ឯអស់ទាំងសេចក្ដីលាក់កំបាំង នោះស្រេចនៅព្រះ‌យេហូវ៉ាជាព្រះនៃយើងរាល់គ្នាទេ តែសេចក្ដីដែលបានបើកសម្ដែងមកទាំងប៉ុន្មាន នោះស្រេចនៅយើងរាល់គ្នា ហើយនិងកូនចៅយើង ជារៀង‌រាបដរាបវិញ ដើម្បីឲ្យយើងបានប្រព្រឹត្តតាមអស់ទាំងពាក្យក្នុងក្រឹត្យ‌វិន័យនេះ។
ចោទិយកថា 29:25-28

តើពរជ័យ និងបណ្តាសាបានកើតឡើងទេ?

ពរជ័យគួរឲ្យរីករាយ ហើយបណ្តាសាគួរឲ្យខ្លាច។

ប៉ុន្តែតើពួកគេបានកើតឡើងទេ?

បទគម្ពីរភាសាហេព្រើរភាគច្រើនកត់ត្រាប្រវត្តិសាស្ត្រអ៊ីស្រាអែល ដូច្នេះយើងដឹងពីអតីតកាលរបស់ពួកគេ។ យើងក៏មានកំណត់ត្រាប្រវត្តិសាស្ត្រនៅខាងក្រៅគម្ពីរសញ្ញាចាស់ និងបូជនីយដ្ឋានបុរាណវិទ្យាជាច្រើនផងដែរ។ ពួកគេទាំងអស់គ្នាគូររូបភាពជាប់លាប់នៃប្រវត្តិសាស្ត្រអ៊ីស្រាអែល ឬជ្វីហ្វ។ យើងសង្ខេបវា នៅទីនេះ ដោយប្រើបន្ទាត់ពេលវេលា។ សូមអានវា ហើយវាយតម្លៃដោយខ្លួនឯង ប្រសិនបើបណ្តាសារបស់ម៉ូសេបានកើតមានឡើង។ នេះពន្យល់ពីមូលហេតុដែលក្រុមជនជាតិជ្វីហ្វធ្វើចំណាកស្រុកទៅអាស៊ីដោយចាប់ផ្តើមពី 2700 ឆ្នាំមុន។ ជនជាតិយូដាបានខ្ចាត់ខ្ចាយពាសពេញទ្វីបអាស៊ី ជាលទ្ធផលនៃការសញ្ជ័យរបស់ជនជាតិអាសស៊ើរ និងបាប៊ីឡូន បន្តដោយការនិរទេសយ៉ាងច្រើន ដូចលោកម៉ូសេបានព្រមាន។

សេចក្តីសន្និដ្ឋានចំពោះពរជ័យ និងបណ្តាសារបស់ម៉ូសេ

ប៉ុន្តែពាក្យចុងក្រោយរបស់ម៉ូសេមិនបានបញ្ចប់ដោយបណ្តាសាទេ។ ម៉ូសេបានបញ្ចប់ពរជ័យ និងបណ្តាសារបស់គាត់ដូចនេះ ៖

លណាគ្រប់ទាំងសេចក្ដីនេះបានមកលើឯង គឺទាំងពរ និងបណ្តាសា ដែលអញដាក់នៅមុខឯង រួចនៅកណ្តាលអស់ទាំងសាសន៍ ដែលព្រះ‌យេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯង ទ្រង់នឹងដេញឯងទៅនៅ នោះឯងចាប់តាំងនឹករឭកពីការទាំងនោះនៅក្នុងចិត្ត
²ហើយឯងវិលត្រឡប់មកឯព្រះ‌យេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯងវិញ ដោយស្តាប់តាមព្រះ‌បន្ទូលទ្រង់ តាមគ្រប់ទាំងសេចក្ដីដែលអញបានបង្គាប់នៅថ្ងៃនេះ ព្រមទាំងកូនចៅឯងផង ឲ្យអស់ពីចិត្ត អស់ពីព្រលឹង
³នោះព្រះ‌យេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯង ទ្រង់នឹងបំផ្លាស់សណ្ឋានឈ្លើយរបស់ឯង ព្រមទាំងអាណិតមេត្តាដល់ឯង ហើយនិងប្រមូលឯងមកពីគ្រប់ទាំងសាសន៍ ជាកន្លែងដែលទ្រង់បានកម្ចាត់‌កម្ចាយឯងទៅនៅនោះមកវិញ
⁴ទោះបើពួកឯងដែលត្រូវខ្ចាត់ខ្ចាយនោះ បានទៅនៅដល់ទីបំផុតនៃជើងមេឃក៏ដោយ គង់តែព្រះ‌យេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯង ទ្រង់នឹងប្រមូល ហើយនាំយកឯងពីទីនោះមកវិញដែរ
⁵ព្រះ‌យេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯង ទ្រង់នឹងនាំឯងមកក្នុងស្រុកពួកអយ្យកោឯងបានចាប់យក ហើយឯងនឹងទទួលយកស្រុកនោះវិញ នោះទ្រង់នឹងប្រោសសេចក្ដីល្អដល់ឯង ហើយនិងចម្រើនឯងឲ្យមានគ្នាជាច្រើន លើសជាងពួកអយ្យកោឯងទៅទៀត
ចោទិយកថា 30:1-5

សេចក្តីប្រកាសនៃរដ្ឋអ៊ីស្រាអែល (1948)
^{_{Rudi Weissenstein ដែនសាធារណៈ តាមរយៈ Wikimedia Commons}}

បន្ទាប់ពីការនិរទេសខ្លួនរាប់ពាន់ឆ្នាំ នៅឆ្នាំ 1948 ប្រទេសទំនើបរបស់អ៊ីស្រាអែលបានកើតជាថ្មីពីដំណោះស្រាយរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ។ ជនជាតិយូដាបានចាប់ផ្ដើមធ្វើអន្តោប្រវេសន៍ត្រឡប់ទៅប្រទេសអ៊ីស្រាអែលវិញពីប្រជាជាតិនានាជុំវិញពិភពលោក – ដូចដែលលោកម៉ូសេបានព្យាករ។ នៅទូទាំងអាស៊ីសព្វថ្ងៃនេះ សហគមន៍ជ្វីហ្វកំពុងថយចុះយ៉ាងឆាប់រហ័ស នៅពេលដែលជនជាតិយូដាចាកចេញដើម្បីត្រឡប់ទៅទឹកដីដូនតារបស់ពួកគេ។ ពរជ័យរបស់លោកម៉ូសេកំពុងបំពេញនៅចំពោះមុខភ្នែករបស់យើង ដូចជាបណ្តាសាដែលបានបង្កើតប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ពួកគេ។

នេះបង្កើនផលប៉ះពាល់ជាច្រើនសម្រាប់យើង។ ទីមួយ ពរជ័យ និងបណ្តាសាមានសិទ្ធិអំណាច និងអំណាចរបស់ពួកគេពីព្រះជាអ្នកបង្កើត។ ម៉ូសេបានធ្វើការយ៉ាងសាមញ្ញជាអ្នកនាំសារដែលបំភ្លឺ។ បណ្តាសា និងពរជ័យទាំងនេះបានធ្លាក់ចុះរាប់ពាន់ឆ្នាំ នៅទូទាំងប្រជាជាតិនានានៃពិភពលោក ដែលប៉ះពាល់ដល់មនុស្សរាប់ពាន់លាននាក់នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ (ការវិលត្រឡប់របស់ជនជាតិយូដាទៅកាន់ប្រទេសអ៊ីស្រាអែលបានបង្កើតភាពចលាចល ដែលបណ្តាលឱ្យមានព្រឹត្តិការណ៍ធ្វើឱ្យមានចំណងជើងជាសកល)។ នេះផ្តល់ភស្ដុតាងថាព្រះនេះមានអំណាច និងសិទ្ធិអំណាចដើម្បីដំណើរការនៅក្នុងពិភព ‘ពិត’ ។

ក្នុងបទគម្ពីរភាសាហេព្រើរដដែល អ្នកបង្កើតក៏បានសន្យាថា ‹មនុស្សទាំងអស់នៅលើផែនដី›នឹងបានពរ ។ ‘មនុស្សទាំងអស់នៅលើផែនដី’ រួមមានអ្នក និងខ្ញុំ។ ជាថ្មីម្តងទៀតក្នុង យញ្ញបូជារបស់កូនរបស់អ័ប្រាហាំ ព្រះជាអ្នកបង្កើតបានបញ្ជាក់ថា ‹គ្រប់ទាំងសាសន៍នឹងបានពរ›។ ទីតាំងដ៏ទាក់ទាញ និងព័ត៌មានលម្អិតនៃការលះបង់នោះ ជួយយើងឱ្យដឹងពី របៀបដើម្បីទទួលបានពរជ័យនេះ ។ ពរជ័យដែលកំពុងត្រូវបានបង្ហូរមកលើជនជាតិយូដាដែលត្រឡប់មកពីអាស៊ីវិញ គឺជាសញ្ញាមួយដែលថាព្រះចង់ និងអាចប្រទានពរដល់ប្រជាជនដោយស្មើភាពគ្នានៅក្នុងរដ្ឋទាំងអស់នៃអាស៊ី និងនៅក្នុងប្រជាជាតិផ្សេងទៀតនៅជុំវិញពិភពលោក ដូចដែលទ្រង់បានសន្យា។ ដូចសាសន៍យូដាដែរ យើងក៏ត្រូវបានប្រទានពរនៅកណ្តាល នៃបណ្តាសារបស់យើង ដែរ ។ ហេតុអ្វីមិន ទទួលអំណោយនៃព្រះពរ ?

បន្ទាប់ពីលោកម៉ូសេ មានអ្នកមើលឆុត ឬព្យាការីបន្តបន្ទាប់មកក្នុងចំណោមជនជាតិអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណ។ ពួកគេបានសរសេរទំនាយរបស់ពួកគេនៅក្នុងសៀវភៅបន្ទាប់ពីលោកម៉ូសេក្នុងគម្ពីរ។ យើងស្វែងយល់ពីរចនាសម្ព័ន្ធនៃសៀវភៅទាំងនេះ ហើយពិនិត្យមើលពីរបៀបដែលការព្យាករណ៍ទាំងនេះព្យាករណ៍ពីព្រឹត្តិការណ៍រាប់រយឆ្នាំទៅអនាគត។ យើងយកវា នៅទីនេះ។