Guru (गुरु) មកពី ‘Gu’ (ភាពងងឹត) និង ‘Ru’ (ពន្លឺ) ជាភាសាសំស្ក្រឹតដើមរបស់វា។ គ្រូបង្ហាត់បង្រៀនដើម្បីកំចាត់ភាពងងឹតនៃភាពល្ងង់ខ្លៅដោយពន្លឺនៃចំណេះដឹងពិត។ ថ្លែងពីច្រាំងនៃស្រុកកាលីឡេ ព្រះយេស៊ូវបានលើកឧទាហរណ៍នេះដោយការបង្រៀនជាមួយនឹងឥទ្ធិពលបែបនេះ ដែលវានឹងមានអារម្មណ៍សូម្បីតែ 1900 ឆ្នាំក្រោយមក និងឆ្ងាយនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា តាមរយៈឥទ្ធិពលរបស់ទ្រង់លើមហាត្មៈគន្ធី។
Gandhi & Jesus’ ធម្មទេសនានៅលើភ្នំ
នៅប្រទេសអង់គ្លេស 1900 ឆ្នាំបន្ទាប់ពីការប្រសូតរបស់ព្រះយេស៊ូ និស្សិតច្បាប់វ័យក្មេងម្នាក់មកពីប្រទេសឥណ្ឌាឥឡូវនេះត្រូវបានគេស្គាល់ថា Mahatma Gandhi (ឬ Mohandas Karamchand Gandhi) ត្រូវបានផ្តល់ព្រះគម្ពីរ ។ ពេលគាត់អានសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូដែលគេស្គាល់ថាជា ធម្មទាននៅលើភ្នំ គាត់បានរៀបរាប់ឡើងវិញ។
«សេចក្ដីអធិប្បាយនៅលើភ្នំ ដែលចូលទៅដល់ចិត្តខ្ញុំ»។MK Gandhi ជីវប្រវត្តិ ឬរឿងរ៉ាវនៃការពិសោធន៍របស់ខ្ញុំជាមួយនឹងការពិត។ ១៩២៧ ទំ.៦៣
ការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវអំពី ‘ការបង្វែរថ្ពាល់ម្ខាង’ បានផ្តល់ការយល់ដឹងដល់គន្ធី អំពីគោលគំនិតហិណ្ឌូបុរាណនៃការមិនរបួស និងការមិនសម្លាប់។ ក្រោយមកគន្ធីបានកែលម្អការបង្រៀននេះទៅជាកម្លាំងនយោបាយនៅក្នុង Satyagraha ការប្រើប្រាស់ការមិនសហការដោយអហិង្សាជាមួយអ្នកគ្រប់គ្រងអង់គ្លេស។ ជាច្រើនទសវត្សរ៍នៃ satyagraha បណ្តាលឱ្យមានឯករាជ្យភាពនៃប្រទេសឥណ្ឌាពីចក្រភពអង់គ្លេសក្នុងលក្ខណៈសន្តិភាពយ៉ាងទូលំទូលាយ។ ការបង្រៀនរបស់លោកយេស៊ូបានបង្ករឿងទាំងនេះ។
ដូច្នេះ តើលោកយេស៊ូបានបង្រៀនអ្វី?
ធម្មទានរបស់ព្រះយេស៊ូនៅលើភ្នំ
បន្ទាប់ពីការល្បងលរបស់ព្រះយេស៊ូ ដោយអារក្ស គាត់ចាប់ផ្ដើមបង្រៀន។ សារដ៏វែងបំផុតរបស់គាត់ដែលបានកត់ទុកក្នុងសៀវភៅដំណឹងល្អត្រូវបានគេហៅថា ធម្មទាននៅលើភ្នំ ។ សូមអាន សេចក្ដីអធិប្បាយពេញលេញ ខណៈពេលដែលការបន្លិចត្រូវបានផ្តល់ឱ្យនៅទីនេះ។ បន្ទាប់មក យើងមើលទៅម៉ូសេវិញសម្រាប់ការយល់ដឹងកាន់តែស៊ីជម្រៅ។
ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនដូចតទៅនេះ ៖
21 អ្នករាល់គ្នាបានឮសេចក្ដីដែលសម្ដែងដល់មនុស្សពីបុរាណថា «កុំឲ្យសម្លាប់មនុស្សឲ្យសោះ» បើអ្នកណាសម្លាប់មនុស្ស នោះក្រែងត្រូវជាប់ជំនុំជម្រះហើយ
22 តែខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាដូច្នេះវិញថា សូម្បីតែអ្នកណាដែលខឹងនឹងបងប្អូន នោះក្រែងត្រូវជាប់ជំនុំជម្រះដែរ ហើយអ្នកណាដែលស្តី ឲ្យបងប្អូនថា «អាចោលម្សៀត» នោះក្រែងពួកក្រុមជំនុំធ្វើទោស តែចំណែកអ្នកណាដែលថា «អាឆ្កួត» នោះក្រែងធ្លាក់ទៅក្នុងភ្លើងនរក
23 ដូច្នេះ បើកាលណាអ្នកនាំយកតង្វាយមកដល់អាសនៈ ហើយនៅទីនោះអ្នកនឹកឃើញថា បងប្អូនណាមានហេតុអ្វីទាស់នឹងអ្នក
24 នោះត្រូវទុកតង្វាយរបស់អ្នកនៅមុខអាសនៈ ហើយទៅរកជានឹងបងប្អូនជាមុនសិន រួចសឹមមកថ្វាយតង្វាយអ្នកចុះ
25 ចូរឲ្យអ្នកជាស្រុះស្រួលនឹងអ្នកដើមចោទវិញជាប្រញាប់ ដែលកំពុងតែដើរតាមផ្លូវជាមួយគ្នា ក្រែងគេបញ្ជូនអ្នកទៅឯចៅក្រម ហើយចៅក្រមប្រគល់អ្នកទៅនាយភូមិឃុំ រួចអ្នកត្រូវជាប់គុក
26 ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា ដែលអ្នកនៅខ្វះតែ១សេននឹងសងគេឲ្យគ្រប់ នោះនឹងចេញពីទីនោះមិនរួចឡើយ។
អំពើផិតក្បត់
27 អ្នករាល់គ្នាបានឮសេចក្ដីដែលសម្ដែងពីដើមថា «កុំផិតឲ្យសោះ»
28 ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា សូម្បីតែអ្នកណាដែលគ្រាន់តែក្រឡេកឃើញស្ត្រី ហើយមានតម្រេកសម្រើបចង់បាន នោះឈ្មោះថា បានប្រព្រឹត្តសេចក្ដីកំផិតនឹងនាងនោះ នៅក្នុងចិត្តខ្លួនហើយ
29 បើភ្នែកស្តាំអ្នកនាំឲ្យរវាតចិត្ត នោះចូរខ្វេះចេញបោះចោលទៅ ដ្បិតដែលភ្នែកអ្នក១ត្រូវវិនាស នោះមានប្រយោជន៍ជាជាងឲ្យរូបកាយទាំងមូលត្រូវបោះទៅក្នុងនរក
30 ហើយបើដៃស្តាំអ្នកនាំឲ្យរវាតចិត្ត នោះចូរកាត់ចេញបោះចោលទៅ ដ្បិតដែលដៃអ្នកម្ខាងត្រូវវិនាស នោះមានប្រយោជន៍ជាជាងឲ្យរូបកាយទាំងមូល ត្រូវបោះទៅក្នុងនរក។
ការលែងលះ
31 មានសេចក្ដីថ្លែងទុកមកទៀតថា អ្នកណាដែលចង់លែងប្រពន្ធ នោះមានតែឲ្យសំបុត្រលះលែងដល់នាង
32 ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ស្ត្រីណាដែលមិនផិតប្ដី បើប្ដីនោះលែងចេញ នោះឈ្មោះថា បានធ្វើឲ្យនាងទៅជាស្រីសំផឹងហើយ បើអ្នកណាយកស្ត្រីដែលប្ដីលែងធ្វើជាប្រពន្ធ អ្នកនោះហៅថា ប្រព្រឹត្តសេចក្ដីកំផិតដែរ។
សម្បថ
33 មួយទៀត អ្នករាល់គ្នាបានឮសេចក្ដីដែលសម្ដែងមកដល់មនុស្សពីដើមថា «កុំឲ្យស្បថកុហកឡើយ គឺត្រូវឲ្យធ្វើសម្រេចតាមគ្រប់ទាំងសេចក្ដីដែលស្បថនឹងព្រះអម្ចាស់»
34 ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា កុំឲ្យស្បថឲ្យសោះ ទោះនឹងស្ថានសួគ៌ក្តី ព្រោះជាបល្ល័ង្កនៃព្រះ
35 ទោះនឹងផែនដីក្តី ព្រោះជាកំណល់កល់ព្រះបាទទ្រង់ ទោះនឹងក្រុងយេរូសាឡឹមក្តី ព្រោះជាក្រុងនៃស្តេចធំ
36 ក៏កុំឲ្យស្បថនឹងក្បាលអ្នកដែរ ពីព្រោះអ្នកនឹងធ្វើឲ្យសក់១សរសៃត្រឡប់ទៅជាស ឬជាខ្មៅពុំបានទេ
37 ត្រូវឲ្យចេញសំដីថាតែមែនៗ ឬ ទេៗប៉ុណ្ណោះ សេចក្ដីណាដែលលើសអំពីនោះទៅ នោះមកតែពីអាកំណាចទេ។
ភ្នែកសម្រាប់ភ្នែក
38 អ្នករាល់គ្នាបានឮសេចក្ដីដែលថ្លែងទុកថា «ភ្នែកឲ្យធួននឹងភ្នែក ហើយធ្មេញឲ្យធួននឹងធ្មេញ»
39 ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា កុំឲ្យតតាំងនឹងអំពើអាក្រក់ឡើយ បើអ្នកណាទះកំផ្លៀងស្តាំនៃអ្នក នោះត្រូវតែបែរកំផ្លៀងម្ខាងទៅឲ្យទៀត
40 បើអ្នកណាប្តឹងចង់យកអាវខ្លីរបស់អ្នក នោះត្រូវបើកឲ្យគេយកទាំងអាវវែងផង
41 បើអ្នកណាបង្ខំឲ្យអ្នកទៅអស់១យោជន៍ នោះចូរទៅជាមួយនឹងគេដល់២យោជន៍ផង
42 ចូរឲ្យដល់អ្នកណាដែលសូម ហើយកុំឲ្យគេចចេញពីអ្នកណាដែលចង់ខ្ចីអ្នកឡើយ។
សេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះសត្រូវ
43 អ្នករាល់គ្នាបានឮសេចក្ដីដែលថ្លែងទុកមកថា «ចូរស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងឯង តែស្អប់ខ្មាំងសត្រូវឯងវិញ»
ម៉ាថាយ 5:21-48
44 ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រាប់ថា ត្រូវស្រឡាញ់ពួកខ្មាំងសត្រូវ ត្រូវឲ្យពរដល់អ្នកណាដែលប្រទេចផ្តាសា ត្រូវប្រព្រឹត្តល្អនឹងអ្នកណាដែលស្អប់អ្នករាល់គ្នា ហើយត្រូវអធិស្ឋានឲ្យអ្នកណាដែលធ្វើទុក្ខបៀតបៀនដល់អ្នករាល់គ្នាវិញ
45 ដើម្បីឲ្យបានធ្វើជាកូនរបស់ព្រះវរបិតានៃអ្នករាល់គ្នា ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ព្រោះទ្រង់ធ្វើឲ្យថ្ងៃរបស់ទ្រង់រះឡើង បំភ្លឺទាំងមនុស្សអាក្រក់ និងមនុស្សល្អ ហើយទ្រង់បង្អុរឲ្យភ្លៀងធ្លាក់មក លើទាំងមនុស្សសុចរិត និងមនុស្សទុច្ចរិតផង
46 ដ្បិតបើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់តែអស់អ្នកណា ដែលស្រឡាញ់ដល់ខ្លួន នោះតើបានបំណាច់អ្វី ឯពួកអ្នកយកពន្ធ តើគេមិនប្រព្រឹត្តដូច្នេះដែរទេឬអី
47 ហើយបើអ្នករាល់គ្នាគំនាប់តែបងប្អូនអ្នកប៉ុណ្ណោះ នោះតើបានធ្វើអ្វីប្លែកពីគេ ឯពួកសាសន៍ដទៃ តើមិនប្រព្រឹត្តដូចគ្នាទេឬអី
48 ដូច្នេះ ចូរឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានគ្រប់លក្ខណ៍ ដូចព្រះវរបិតានៃអ្នក ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ទ្រង់គ្រប់លក្ខណ៍ដែរ។
សេចក្ដីអធិប្បាយនៅលើភ្នំបង្ហាញពីសិទ្ធិអំណាច
ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនជាមួយនឹងទម្រង់បែបបទថា “អ្នករាល់គ្នាបានឮថាមានការនិយាយ… ប៉ុន្តែខ្ញុំប្រាប់អ្នក…”។ នៅក្នុងរចនាសម្ព័ននេះ គាត់បានដកស្រង់ដំបូងពី ម៉ូសេ ហើយបន្ទាប់មកបានពង្រីកវិសាលភាពនៃពាក្យបញ្ជាទៅកាន់ការជម្រុញខាងក្នុង គំនិត និងពាក្យសម្ដី។ លោកយេស៊ូបានបង្រៀនដោយការកាន់តាមបញ្ជាដ៏តឹងរ៉ឹងដែលបានផ្ដល់ឲ្យតាមរយៈលោកម៉ូសេ ហើយធ្វើឲ្យពួកគេ កាន់តែពិបាកធ្វើទៅទៀត ។
ប៉ុន្តែអ្វីដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់ គឺរបៀបដែលលោកបានពង្រីកបញ្ញត្តិនៃក្រិត្យវិន័យរបស់លោកម៉ូសេ។ គាត់បានធ្វើដូច្នេះដោយផ្អែកលើសិទ្ធិអំណាចរបស់គាត់។ គាត់និយាយយ៉ាងសាមញ្ញថា ‘ប៉ុន្តែខ្ញុំប្រាប់អ្នក …’ ហើយជាមួយនឹងនោះគាត់បានបង្កើនវិសាលភាពនៃពាក្យបញ្ជា។ អំណាចនេះដែលគាត់ស្មានថាជាអ្វីដែលធ្វើឲ្យអ្នកស្តាប់របស់គាត់វាយប្រហារ។
28 កាលព្រះយេស៊ូវទ្រង់មានបន្ទូលសេចក្ដីទាំងនេះរួចហើយ នោះបណ្តាមនុស្សក៏នឹកប្លែកពីសេចក្ដីដែលទ្រង់បង្រៀន
ម៉ាថាយ 7:28-29
29 ពីព្រោះទ្រង់បង្រៀន ដូចជាមានអំណាច មិនមែនដូចពួកអាចារ្យរបស់គេទេ។
ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនជាមនុស្សម្នាក់ដែលមានអំណាចដ៏អស្ចារ្យ ។ ព្យាការីព្រះគម្ពីរពីមុនបានបញ្ជូនសារពីព្រះដល់មនុស្ស ប៉ុន្តែនៅទីនេះវាខុសគ្នា។ ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេស៊ូអាចបង្រៀនដូច្នេះ? ទំនុកតម្កើង 2 ជាកន្លែងដែល ‘ព្រះគ្រីស្ទ’ ត្រូវបានគេមើលឃើញជាលើកដំបូង ថាជាចំណងជើងមួយ បានពិពណ៌នាអំពីព្រះដែលនិយាយទៅកាន់ព្រះគ្រីស្ទដូចនេះ
8 ចូរសូមពីអញ នោះអញនឹងឲ្យសាសន៍ទាំងឡាយដល់ឯង ទុកជាមរដក ហើយអស់ទាំងចុងផែនដីទុកជាកេរអាកររបស់ឯង
ទំនុកដំកើង 2:8
ព្រះបានប្រទានសិទ្ធិអំណាច ‘ព្រះគ្រីស្ទ’ លើប្រជាជាតិនានា រហូតដល់ចុងផែនដី។ ដូច្នេះ ក្នុងនាមជាព្រះគ្រីស្ទ លោកយេស៊ូបានទាមទារសិទ្ធិអំណាចក្នុងការបង្រៀនដូចលោកដែរ។
ព្យាការី និងធម្មទាននៅលើភ្នំ
ជាការពិត តាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ ម៉ូសេបានទស្សន៍ទាយពីការមកដល់នៃ ‘ព្យាការី’ ដែលនឹងមានតែមួយគត់នៅក្នុងរបៀបដែលគាត់បានបង្រៀន។ លោកម៉ូសេបានសរសេរ
18 អញនឹងបណ្តាលឲ្យមានហោរា១កើតឡើងពីពួកបងប្អូនគេ សម្រាប់គេ ឲ្យដូចឯង ហើយអញនឹងដាក់ពាក្យអញទៅក្នុងមាត់ហោរានោះ អ្នកនោះនឹងប្រាប់ដល់គេតាមគ្រប់ទាំងសេចក្ដី ដែលអញនឹងបង្គាប់មក
ចោទិយកថា 18:18-19
19 ដូច្នេះ បើអ្នកណាមិនស្តាប់តាមពាក្យអញ ដែលហោរានោះនឹងពោល ដោយនូវឈ្មោះអញ នោះអញនឹងធ្វើទោសដល់គេ។
ក្នុងការបង្រៀនដូចដែលលោកបានធ្វើ ព្រះយេស៊ូវបានអនុវត្តសិទ្ធិអំណាចរបស់ទ្រង់ក្នុងនាមជាព្រះគ្រីស្ទ ហើយ បានបំពេញទំនាយរបស់លោកម៉ូសេអំពីព្យាការីដែលនឹងមកដល់ ដែលនឹងបង្រៀនដោយមានសិទ្ធិអំណាចនៃ ‘ព្រះបន្ទូលនៅក្នុងមាត់ទ្រង់’ របស់ព្រះ។ គាត់គឺជាព្រះគ្រីស្ទ និងជាព្យាការី។
ព្រះយេស៊ូវ & ម៉ូសេ
តាមពិត ព្រះយេស៊ូចង់ទាញការប្រៀបធៀបនិងភាពផ្ទុយគ្នាទៅនឹងលោកម៉ូសេ ដោយរបៀបទាំងស្រុងដែលទ្រង់ថ្លែងធម្មទាននៅលើភ្នំ។ ដើម្បីថ្វាយព្រះធម្មទេសនានេះ…
5 មានពរហើយ អស់អ្នកដែលស្លូតត្រង់ ដ្បិតអ្នកទាំងនោះនឹងគ្រងផែនដីជាមរដក
ម៉ាថាយ 5:1
ហេតុអ្វីបានជាលោកយេស៊ូឡើងលើភ្នំ? សូមកត់ចំណាំនូវអ្វីដែលម៉ូសេបានធ្វើដើម្បីទទួលបាន បញ្ញត្តិដប់ប្រការ ។
20 ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់យាងចុះមកលើកំពូលភ្នំស៊ីណាយ ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលហៅម៉ូសេពីលើកំពូលភ្នំ រួចម៉ូសេក៏ឡើងទៅ
និក្ខមនំ 19:20
ម៉ូសេបាន‹ឡើងទៅ›ភ្នំដើម្បីទទួលបញ្ញត្តិដប់ប្រការ។ ពេលលោកយេស៊ូ«ឡើងទៅលើភ្នំ»ក៏ទទួលតួនាទីជាម៉ូសេ។ នេះសមហេតុផលព្រោះ ព្យាការី ដែលនឹងមក
18 អញនឹងបណ្តាលឲ្យមានហោរា១កើតឡើងពីពួកបងប្អូនគេ សម្រាប់គេ ឲ្យដូចឯង ហើយអញនឹងដាក់ពាក្យអញទៅក្នុងមាត់ហោរានោះ អ្នកនោះនឹងប្រាប់ដល់គេតាមគ្រប់ទាំងសេចក្ដី ដែលអញនឹងបង្គាប់មក
ចោទិយកថា 18:18
ព្យាការីត្រូវធ្វើដូចលោកម៉ូសេ ហើយចាប់តាំងពីលោកម៉ូសេបានឡើងលើភ្នំដើម្បីបង្រៀនលោក នោះលោកយេស៊ូក៏ធ្វើដូច្នេះដែរ។
ផែនការរបស់ព្រះបានបង្ហាញនៅក្នុងភាពសុខដុមរមនា និងឯកភាព
នេះបង្ហាញពីការរួបរួមក្នុងគំនិត និងចេតនាដែលឈានដល់ជាងមួយពាន់ឆ្នាំ។ មានតែចិត្តមួយប៉ុណ្ណោះដែលអាចលាតសន្ធឹងចន្លោះពេលដ៏យូរបែបនេះ – ព្រះជាម្ចាស់។ នេះបង្ហាញភស្តុតាងថានេះជាផែនការរបស់ទ្រង់។ ផែនការដែលមានប្រភពមកពីមនុស្សមានជម្លោះជាមួយនឹងមនុស្សផ្សេងទៀត។ សូមក្រឡេកមើលផែនការនយោបាយ និងសេដ្ឋកិច្ចជាច្រើនដែលផ្ទុយពីគ្នាទៅវិញទៅមក។ ប៉ុន្តែផែនការនេះបង្ហាញពីការរួបរួម និងភាពសុខដុមរមនាដែលលាតសន្ធឹងតាមប្រវត្តិសាស្ត្រ ដែលជាសូចនាករដែលថាព្រះបានកំណត់វាឱ្យដំណើរការ។
ការចាប់ផ្តើមយុគសម័យថ្មីសម្រាប់យើង
ទោះជាលោកយេស៊ូនិងលោកម៉ូសេយកគំរូតាមគ្នាពេលឡើងភ្នំក៏ដោយ អ្នកដែលទទួលការបង្រៀនមិនបានធ្វើទេ។ លោកយេស៊ូបានឲ្យអ្នកកាន់តាមលោកឡើងលើភ្នំដើម្បីជិតលោកពេលលោកអង្គុយបង្រៀន។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលលោកម៉ូសេបានទទួលបញ្ញត្តិដប់ប្រការ…
21 ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានព្រះបន្ទូលប្រាប់ថា ចូរឯងចុះទៅហាមដល់បណ្តាជនរាល់គ្នាដោយដាច់ខាត ក្រែងគេរំលងចូលមកឯព្រះយេហូវ៉ា ដើម្បីមើល នោះនឹងមានគ្នាជាច្រើនត្រូវស្លាប់
និក្ខមនំ 19:21-22
22 ឯពួកសង្ឃដែលចូលមកឯព្រះយេហូវ៉ា នោះត្រូវឲ្យគេញែកខ្លួនចេញជាបរិសុទ្ធដែរ ក្រែងទ្រង់នឹងប្រហារគេ
មនុស្សដែលទទួលបញ្ញត្តិដប់ប្រការមិនអាចចូលទៅជិតភ្នំដោយការឈឺចាប់នៃសេចក្តីស្លាប់បានទេ ប៉ុន្តែអ្នកកាន់តាមព្រះយេស៊ូវអាចអង្គុយជាមួយទ្រង់នៅលើភ្នំបាននៅពេលទ្រង់បង្រៀន។ នេះបានបង្ហាញពីថ្ងៃរះនៃសករាជថ្មី ដែលកំណត់ដោយភាពជិតព្រះ ជាជាងចម្ងាយពីទ្រង់។ ដូចដែលគម្ពីរសញ្ញាថ្មីពន្យល់
18 ដ្បិតដោយសារទ្រង់ នោះយើងទាំង២សាសន៍មានផ្លូវចូលទៅដល់ព្រះវរបិតា ដោយព្រះវិញ្ញាណតែ១
អេភេសូ 2:18-19
19 ដូច្នេះ អ្នករាល់គ្នាមិនមែនជាអ្នកដទៃ ឬជាអ្នកគ្រាន់តែសំណាក់នៅទៀតទេ គឺជាជាតិតែ១នឹងពួកបរិសុទ្ធ ជាពួកដំណាក់ព្រះវិញ
ព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញអំពីរបៀបដែលអ្នកស្តាប់ទ្រង់អង្គុយជាមួយនឹងទ្រង់ថា ឥឡូវនេះផ្លូវបានបើកសម្រាប់យើងដើម្បីក្លាយជា ‹សមាជិកនៃក្រុមគ្រួសារទ្រង់›។
ប៉ុន្តែសាររបស់គាត់ក៏បានពន្យល់ពីអ្វីដែលគាត់រំពឹងទុកពី ‘សមាជិកគ្រួសាររបស់គាត់’ ។
អ្នក និងខ្ញុំ និងធម្មទេសនានៅលើភ្នំ
សេចក្ដីអធិប្បាយនេះអាចធ្វើឲ្យអ្នកឆ្ងល់។ តើអ្នកណាម្នាក់អាចរស់នៅតាមបញ្ជាប្រភេទនេះដែលនិយាយពីចិត្តនិងការជំរុញចិត្តរបស់យើងដោយរបៀបណា? តើអ្វីជាចេតនារបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? យើងអាចមើលឃើញចម្លើយពីប្រយោគចុងក្រោយរបស់គាត់។
48 ដូច្នេះ ចូរឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានគ្រប់លក្ខណ៍ ដូចព្រះវរបិតានៃអ្នក ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ទ្រង់គ្រប់លក្ខណ៍ដែរ។
ម៉ាថាយ 5:48
ចំណាំថានេះជាពាក្យបញ្ជា មិនមែនជាការណែនាំទេ។ គាត់តម្រូវឱ្យយើង ល្អឥតខ្ចោះ !
ហេតុអ្វី?
ដោយសារព្រះគឺល្អឥតខ្ចោះ ហើយប្រសិនបើយើងក្លាយជាសមាជិកនៃគ្រួសាររបស់ទ្រង់ នោះគ្មានអ្វីដែលល្អឥតខ្ចោះជាងនឹងធ្វើឡើយ។ យើងច្រើនតែគិតថា ប្រហែលល្អជាងអំពើអាក្រក់ នោះនឹងគ្រប់គ្រាន់ហើយ។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើនោះជាករណីនោះ ហើយព្រះអនុញ្ញាតឲ្យយើងចូលរួមក្នុងគ្រួសាររបស់ទ្រង់ នោះយើងនឹងបំផ្លាញភាពឥតខ្ចោះនៃដំណាក់ទ្រង់ ហើយប្រែក្លាយវាទៅជាភាពរញ៉េរញ៉ៃដែលយើងមានក្នុងពិភពលោកនេះ។ វាជាតណ្ហា លោភៈ កំហឹង របស់យើង ដែលបំផ្លាញជីវិតរបស់យើងនៅទីនេះសព្វថ្ងៃនេះ។ ប្រសិនបើយើងចូលរួមក្នុងគ្រួសាររបស់ទ្រង់នៅតែធ្វើជាទាសករនៃតណ្ហា លោភលន់ និងកំហឹងនោះ នោះគ្រួសារនោះនឹងក្លាយទៅជាដូចពិភពលោកនេះយ៉ាងឆាប់រហ័ស ដែលពោរពេញទៅដោយបញ្ហាដែលបង្កើតឡើងដោយយើង។
តាមពិត ការបង្រៀនរបស់លោកយេស៊ូភាគច្រើនផ្ដោតលើចិត្តយើងជាជាងការធ្វើពិធីខាងក្រៅ។ សូមពិចារណាពីរបៀបដែលកន្លែងផ្សេងទៀត ទ្រង់ផ្តោតទៅលើចិត្តខាងក្នុងរបស់យើង។
20 ទ្រង់ក៏មានព្រះបន្ទូលថា គឺជាសេចក្ដីដែលចេញពីមនុស្សមកទេតើ ដែលធ្វើឲ្យស្មោកគ្រោកនោះ
ម៉ាកុស 7:20-23
21 ដ្បិតនៅពីខាងក្នុង ពីក្នុងចិត្តរបស់មនុស្ស មានចេញអស់ទាំងគំនិតអាក្រក់យ៉ាងនេះ គឺសេចក្ដីកំផិត សហាយស្មន់ កាប់សម្លាប់គេ
22 លួចប្លន់ លោភោ ខិលខូច ឧបាយកល អាសអាភាស ភ្នែកអាក្រក់ ជេរប្រមាថ ឆ្មើងឆ្មៃ និងសេចក្ដីចម្កួត
23 គឺសេចក្ដីអាក្រក់ទាំងនេះហើយ ដែលចេញពីខាងក្នុងមក ហើយធ្វើឲ្យមនុស្សស្មោកគ្រោកវិញ។
ផ្ទះដ៏ល្អឥតខ្ចោះសម្រាប់យើង
ដូច្នេះ ភាពបរិសុទ្ធខាងក្នុងដ៏ល្អឥតខ្ចោះ គឺជាស្តង់ដារដែលត្រូវការសម្រាប់គ្រួសាររបស់ទ្រង់។ ព្រះនឹងអនុញ្ញាតឲ្យអ្នក«ល្អឥតខ្ចោះ»ចូលក្នុងគ្រួសារដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែវាបង្កជាបញ្ហាធំ។
តើយើងនឹងចូលក្នុងគ្រួសារនេះដោយរបៀបណា បើយើងមិនល្អឥតខ្ចោះ?
ភាពមិនអាចទៅរួចបំផុតនៃការដែលយើងគ្រប់គ្រាន់អាចធ្វើឱ្យយើងអស់សង្ឃឹម។
ប៉ុន្តែនោះជាអ្វីដែលគាត់ចង់បាន! នៅពេលដែលយើងអស់សង្ឃឹមនឹងភាពល្អគ្រប់គ្រាន់ នៅពេលដែលយើងឈប់ជឿជាក់លើគុណសម្បត្តិរបស់យើង នោះយើងក្លាយជា ‘អន់ខាងវិញ្ញាណ’ ។ ហើយព្រះយេស៊ូវ នៅក្នុងការចាប់ផ្ដើមធម្មទានទាំងមូលនេះ មានបន្ទូលថា:
3 មានពរហើយ អស់អ្នកដែលមានសេចក្ដីកំសត់ ខាងឯវិញ្ញាណ ដ្បិតនគរស្ថានសួគ៌ជារបស់ផងអ្នកទាំងនោះ
ម៉ាថាយ 5: 3
ការចាប់ផ្ដើមនៃប្រាជ្ញាសម្រាប់យើង គឺមិនត្រូវបោះបង់ចោលការបង្រៀនទាំងនេះថាមិនអនុវត្តចំពោះយើងឡើយ។ ពួកគេធ្វើ! ស្តង់ដារគឺ ‘ ក្លាយជាល្អឥតខ្ចោះ ‘ ។ នៅពេលដែលយើងបណ្តោយឱ្យស្តង់ដារនោះលិចចូល ហើយដឹងថាយើងមិនមានលទ្ធភាពនោះ យើងអាចត្រៀមខ្លួនទទួលយកជំនួយដែល គាត់ចង់ផ្តល់ ជាជាងអាស្រ័យលើគុណសម្បត្តិរបស់យើងផ្ទាល់។
នេះជាជំហានដែលការបង្រៀនរបស់គាត់ជំរុញឲ្យយើងធ្វើ។ បន្ទាប់មក យើងឃើញលោកយេស៊ូបង្ហាញសិទ្ធិអំណាចដែលការបង្រៀនរបស់លោកបានសន្មត។