កម្មផល ដូចជាទំនាញ គឺជាគោលការណ៍ ឬច្បាប់ដែលមានឥទ្ធិពលយ៉ាងសកម្មចំពោះអ្នក និងខ្ញុំ។ កម្មផលអាចមានន័យច្រើនយ៉ាង។ ប៉ុន្តែគំនិតជាមូលដ្ឋានគឺថាយើងមានអំពើហើយកុសលសម្រាប់អំពើល្អនិងទោសនៃអំពើអាក្រក់ក៏ចាក់ឫសក្នុងខ្លួនយើង។ លុះត្រាតែអំពើរបស់យើងមានគុណធម៌ទាំងស្រុង ទើបយើងបន្តក្នុងសង្ខារនៃមរណៈ។
Heinrich Hofmann ដែនសាធារណៈ តាមរយៈ Wikimedia Commons
យើងមានអារម្មណ៍ដោយសភាវគតិនេះតាមវិធីណាមួយ។ ពេលយើងធ្វើអ្វីដែលយើងដឹងថាខុស យើងមានអារម្មណ៍ថាមានកំហុស។ ដូច្នេះតាមរយៈចំណេះដឹង ប្រាជ្ញា និងការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់យើង យើងបង្កើតវិធីជាច្រើនដើម្បីដោះស្រាយកម្មផលដែលកកកុញរបស់យើង។ អ្នកខ្លះអាចរស់បានមួយរយៈជាព្រះសង្ឃក្នុងការបួសយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ ដោយទទួលពាក្យសម្បថទាំងអស់។ អ្នកខ្លះយល់ថាពិបាកហើយសង្ឃឹមថាការធ្វើតាម សីលប្រាំ ឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពអាចនឹងគ្រប់គ្រាន់។ អ្នកខ្លះទៀតអំពាវនាវដល់ ព្រះពោធិសត្វ ឲ្យជួយ។ លើសពីនេះ ការធ្វើសមាធិ ការសូត្រធម៌ដល់ព្រះពុទ្ធ ការបូជានៅវត្ត និងទីសក្ការៈ ការប្រគេនចង្ហាន់ដល់ព្រះសង្ឃ ឬដល់អ្នកដទៃ នៅតែជាផ្លូវដែលយើងធ្វើដើម្បីបានបុណ្យកុសល។ នេះកាត់បន្ថយកម្មផលឬផលនៃអំពើរបស់យើង។
វិធីទាំងនេះសុទ្ធតែពិបាក ហើយយើងមិនដែលមានការធានាថាការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់យើងគ្រប់គ្រាន់នោះទេ។ តើហេតុផលនៅពីក្រោយសកម្មភាពរបស់យើងល្អគ្រប់គ្រាន់ទេ? តើចំនួនអំពើល្អគ្រប់គ្រាន់ហើយឬនៅ? ដូច្នេះដូចជាទំនាញផែនដី យើងរស់នៅក្នុងកម្មផលមិនអាចផ្ដាច់ខ្លួនបានឡើយ។
ដោយសារតែរឿងនេះអ្នកខ្លះបោះបង់ការតស៊ូ។ ពួកគេគ្រាន់តែរស់នៅដើម្បីភាពរីករាយក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន ដោយមិនគិតពីកម្មផលដែលកើតឡើងដោយសកម្មភាពរបស់ពួកគេ។
ច្បាប់កម្មផល មានចែងក្នុងគម្ពីរ
ព្រះយេស៊ូវបានយាងមកដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះជំនួសយើង។ គាត់បានមកជួយយើងរកឃើញផ្លូវគេចចេញពី kleshas របស់យើង។ ព្រះអង្គត្រាស់ដឹងនូវវដ្តសង្ខារនៃសេចក្តីស្លាប់ និងអនិច្ចា ដែលព្រះពុទ្ធទ្រង់ត្រាស់ដឹងយ៉ាងនេះ ។
យ៉ាងម៉េច?
ព្រះគម្ពីរប្រកាសអំពីច្បាប់កម្ម ដែលជះឥទ្ធិពលដល់យើងដោយពាក្យទាំងនេះ៖
23 ដ្បិតឈ្នួលរបស់អំពើបាប នោះជាសេចក្ដីស្លាប់ តែអំណោយទាននៃព្រះវិញ គឺជាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ដោយព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ជាព្រះអម្ចាស់នៃយើងរាល់គ្នា។
៉ូម 6:23
ដ្យាក្រាមបង្ហាញពីច្បាប់កម្មផលនេះ។ Karma មានន័យថា “សកម្មភាព” ឬលទ្ធផល។ នេះគឺដូចគ្នាទៅនឹងពាក្យ ‘ប្រាក់ឈ្នួល’ ដែលប្រើនៅទីនេះ។ នៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ‘ប្រាក់ឈ្នួល’ គឺជាសកម្មភាពហិរញ្ញវត្ថុ ឬជាលទ្ធផលពីការងារការងារ។ ប៉ុន្តែខាងវិញ្ញាណ ពេលយើងធ្វើអំពើបាប កម្មឬកម្មគឺស្លាប់។
“សេចក្តីស្លាប់” មានន័យថា ការបែកគ្នា។ នៅពេលដែលព្រលឹងរបស់យើងបំបែកចេញពីរូបកាយរបស់យើង យើងស្លាប់ខាងរូបកាយ។ តាមរបៀបស្រដៀងគ្នានេះដែរ យើងត្រូវបានគេបំបែក ឬស្លាប់ពីព្រះខាងវិញ្ញាណ។ នេះគឺជាការពិតដោយសារតែព្រះជាបរិសុទ្ធ (គ្មានបាប) ។
យើងអាចចាត់ទុកខ្លួនយើងថាបានញែកខ្លួនចេញពីព្រះដោយអំពើបាបរបស់យើង។ បាបកម្មនាំឲ្យកើតកម្មដែលនាំឲ្យស្លាប់។ ព្រះដ៏បរិសុទ្ធ គ្មានបាប នឹងមិនអត់ឱនចំពោះអំពើបាប ដូច្នេះយើងញែកចេញពីទ្រង់។ យើងស្លាប់ខាងវិញ្ញាណ។
គុណធម៌របស់យើងមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់កម្មផលរបស់យើងទេ។
ការបែកគ្នានេះធ្វើឲ្យមានកំហុស និងការភ័យខ្លាច។ ដូច្នេះ អ្វីដែលយើងព្យាយាមធ្វើគឺការសាងកុសលដែលនាំយើងពីខាងយើង (សេចក្ដីស្លាប់) ទៅខាងព្រះ។ យើងបង្ហាញវាថាជាស្ពានមួយផ្នែកដែលលាតសន្ធឹងចន្លោះ។ យើងថ្វាយយញ្ញបូជា ធ្វើពិធីលាងសម្អាត ធ្វើពិធីបូជា ចូលរួមពិធីបុណ្យ ចូលព្រះវិហារ ធ្វើពិធីបួងសួងជាច្រើន ហើយថែមទាំងព្យាយាមកាត់បន្ថយ ឬបញ្ឈប់អំពើបាបរបស់យើងទៀតផង។ បញ្ជីនៃការទទួលបានបុណ្យនេះ អាចមានរយៈពេលយូរណាស់សម្រាប់យើងមួយចំនួន។ បញ្ហាគឺថា កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែង បុណ្យកុសល ការលះបង់ និងការបដិបត្តិធម៌របស់យើង ទោះបីមិនអាក្រក់ក៏ដោយ ក៏មិនគ្រប់គ្រាន់ដែរ។ នេះដោយសារតែកម្មផល ឬបច្ច័យ ( ‘ប្រាក់ឈ្នួល’) សម្រាប់អំពើបាបរបស់យើងគឺ ‘សេចក្តីស្លាប់’ ។ មានតែសេចក្តីស្លាប់ទេដែលអាចសងអំពើបាបបាន មិនមែនជាបុណ្យកុសលរបស់យើងទេ។
ដូច្នេះការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់យើងដើម្បីកុសលគឺមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ វាដូចជាការព្យាយាមព្យាបាលជំងឺមហារីក (ដែលបណ្តាលឱ្យស្លាប់) ដោយគ្រាន់តែញ៉ាំអាហារបួស និងទទួលទានវីតាមីន។ ការទទួលទានវីតាមីន និងការទទួលទានបួសមិនអាក្រក់ទេ ប៉ុន្តែវានឹងមិនអាចព្យាបាលជំងឺមហារីកបានឡើយ។ សម្រាប់នោះអ្នកត្រូវការការព្យាបាលខុសគ្នាទាំងស្រុង។
នេះគឺជាច្បាប់នៃកម្មក្នុងព្រះគម្ពីរ ហើយវាជាដំណឹងអាក្រក់។ ជារឿយៗយើងមិនចង់លឺអំពីវាទេ។ ដូច្នេះ យើងច្រើនតែបំពេញជីវិតរបស់យើងដោយសកម្មភាព និងអ្វីៗដែលសង្ឃឹមថាច្បាប់នេះនឹងលែងមាន។ ប៉ុន្តែដូចជាទំនាញផែនដី ច្បាប់នេះនៅតែរក្សាយើង។
ដំណឹងល្អផ្តល់ឱ្យវិមុត្ត
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះគម្ពីរមិនបញ្ចប់ដោយច្បាប់ Karmic នេះទេ។
23 ដ្បិតឈ្នួលរបស់អំពើបាប នោះជាសេចក្ដីស្លាប់ តែអំណោយទាននៃព្រះវិញ គឺជាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ដោយព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ជាព្រះអម្ចាស់នៃយើងរាល់គ្នា។
៉ូម 6:23
ពាក្យតូច ‘ប៉ុន្តែ’ បង្ហាញថាការណែនាំនៃក្រិត្យវិន័យឥឡូវនេះហៀបនឹងទៅផ្លូវផ្សេងទៀត គឺទៅកាន់ដំណឹងល្អ។ ដំណឹងល្អ គឺជាអត្ថន័យពិតនៃដំណឹងល្អ។ ច្បាប់នៃកម្ម បញ្ច្រាសទៅវិបស្សនា (សេរីភាព) និងការត្រាស់ដឹង។ ដូច្នេះ តើអ្វីទៅជាដំណឹងល្អរបស់វិមុត្ត?
23 ដ្បិតឈ្នួលរបស់អំពើបាប នោះជាសេចក្ដីស្លាប់ តែអំណោយទាននៃព្រះវិញ គឺជាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ដោយព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ជាព្រះអម្ចាស់នៃយើងរាល់គ្នា។
៉ូម 6:23
ដំណឹងល្អនៃដំណឹងល្អគឺថា ការបូជានៃការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវគឺគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបំបែកវដ្តនៃអំពើបាប និងសេចក្ដីស្លាប់នេះ។ វាជាស្ពានបំបែកការបំបែកនេះរវាងយើងនិងព្រះ។ ការលះបង់របស់គាត់ដើម្បីនិយាយរំលាយកម្មរបស់យើង។ យើងដឹងរឿងនេះ ពីព្រោះបីថ្ងៃបន្ទាប់ពីការសោយទិវង្គតរបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវបានមានព្រះជន្ម រស់ឡើងវិញ នៅក្នុងការរស់ឡើងវិញខាងរូបកាយ។ គាត់បានឈ្នះសេចក្តីស្លាប់។ ក្នុងន័យមួយ គាត់បានធ្វើការសំអាត ដែលអាចទទួលយកបានចំពោះព្រះ ដោយថ្វាយខ្លួនគាត់សម្រាប់ការសម្អាតអំពើបាប ក្នុងនាមមនុស្សទាំងអស់។
តាំងពីគាត់នៅជាមនុស្ស គាត់អាចធ្វើជាស្ពានដែលលាតសន្ធឹងទៅប៉ះនឹងមនុស្ស។ ដោយសារគាត់គ្មានបាប គាត់ក៏ប៉ះខាងព្រះដែរ។ គាត់គឺជាស្ពានទៅកាន់ជីវិត ដូចដែលបានបង្ហាញខាងក្រោម។
ផ្តល់ជាអំណោយ មិនមែនទទួលបានជាបុណ្យទេ។
សូមកត់សម្គាល់ពីរបៀបដែលព្រះប្រទានយញ្ញបូជារបស់ព្រះយេស៊ូវដល់យើង។ ព្រះទ្រង់ប្រទានវាជា… ‘ អំណោយ ‘ ។ គិតអំពីអំណោយ។ មិនថាអំណោយនោះជាអ្វីនោះទេ ប្រសិនបើវាពិតជាអំណោយ អ្នកមិនធ្វើការឲ្យវាឡើយ។ អ្នក មិន អាច រកបានដោយសគុណ។ ប្រសិនបើអ្នករកបានវា អំណោយនឹងលែងជាអំណោយទៀតហើយ ប៉ុន្តែជាប្រាក់ឈ្នួល! ដូចគ្នានេះដែរ អ្នកមិនអាចធ្វើបុណ្យ ឬទទួលបានការបូជារបស់ព្រះយេស៊ូឡើយ។ ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានវាដល់អ្នកជាអំណោយ។
ហើយតើអំណោយអ្វី? វាគឺជា ‘ ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ‘ ។ នេះមានន័យថា បាបកម្មដែលនាំមកឱ្យអ្នកនូវកម្មា សង្ខារ និងមរណៈ ឥឡូវនេះត្រូវបានលុបចោលហើយ។ ការលះបង់របស់ព្រះយេស៊ូវ គឺជាស្ពានមួយដែលអ្នកអាចឆ្លងកាត់ ដើម្បីភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះ ហើយទទួលជីវិត ដែលស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត។
អំណោយដែលបានទទួល
ដូច្នេះ តើយើងឆ្លងកាត់ស្ពានជីវិតដែលព្រះយេស៊ូវប្រទានដល់យើងជាអំណោយដោយរបៀបណា? ជាថ្មីម្តងទៀតគិតអំពីអំណោយ។ ប្រសិនបើនរណាម្នាក់ផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវអំណោយ នោះគឺជាអ្វីដែលអ្នកមិនធ្វើការ។ ប៉ុន្តែដើម្បីទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ណាមួយពីអំណោយ អ្នកត្រូវតែ ‘ទទួល’ វា។ រាល់ពេលដែលអំណោយត្រូវបានផ្តល់ជូនអ្នកទទួល មានតែជម្រើសពីរប៉ុណ្ណោះ។ ទាំងអ្នកទទួលបដិសេធអំណោយ (“ទេអរគុណ”) ឬទទួលវា (“អរគុណសម្រាប់អំណោយរបស់អ្នក។ ខ្ញុំនឹងយកវា”)។ ដូចគ្នាដែរ អ្នកត្រូវទទួលអំណោយនេះដែលព្រះយេស៊ូផ្ដល់ដើម្បីទទួលបានប្រយោជន៍ពីវា។ អ្នកមិនអាចជឿ សិក្សា សញ្ជឹងគិត ឬយល់វាបានទេ។ រូបបន្ទាប់បង្ហាញពីចំណុចនេះ នៅពេលយើង ‘ដើរ’ នៅលើស្ពាន ដោយងាកទៅរកព្រះ ហើយទទួលអំណោយរបស់ទ្រង់ដែលបានផ្តល់ជូនយើង។
ដូច្នេះតើយើងទទួលបានអំណោយនេះដោយរបៀបណា? ព្រះគម្ពីរចែងដូច្នេះ
អស់អ្នកណាដែលអំពាវនាវដល់ព្រះនាមព្រះអម្ចាស់ នឹងបានសង្គ្រោះរ៉ូម ១០:១២
ការទទួលអំណោយរបស់ទ្រង់
សូមកត់សម្គាល់ថាការសន្យានេះគឺសម្រាប់ ‘អ្នករាល់គ្នា’ ។ ដោយសារទ្រង់ មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ហើយទ្រង់ជា«ព្រះអម្ចាស់»។ ដូច្នេះ បើអ្នកអំពាវនាវដល់គាត់ គាត់នឹងស្តាប់ ហើយផ្តល់អំណោយជីវិតដល់អ្នក។ អ្នកត្រូវហៅទូរស័ព្ទទៅគាត់ ហើយសួរគាត់ ដោយនិយាយជាមួយគាត់។ ប្រហែលជាអ្នកមិនធ្លាប់ធ្វើបែបនេះទេ។ នេះគឺជាការណែនាំដែលអាចជួយអ្នកឱ្យមានការសន្ទនា និងការអធិស្ឋានជាមួយគាត់។ វាមិនមែនជាមន្តអាគមទេ។ ពាក្យជាក់លាក់មិនផ្តល់ថាមពលទេ។ វាគឺជាការទុកចិត្តដែលយើងមានក្នុងសមត្ថភាព និងឆន្ទៈរបស់គាត់ក្នុងការផ្តល់អំណោយនេះដល់យើង។ ពេលយើងទុកចិត្តគាត់ គាត់នឹងស្តាប់យើង ហើយឆ្លើយតប។
ដូច្នេះ សូមធ្វើតាមការណែនាំនេះ ពេលអ្នកនិយាយខ្លាំងៗ ឬដោយវិញ្ញាណរបស់អ្នកចំពោះព្រះយេស៊ូវ ហើយទទួលអំណោយរបស់ទ្រង់។
ឱព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ។ ខ្ញុំយល់ថាជាមួយនឹងអំពើបាបនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានបំបែកចេញពីព្រះ។ ទោះបីខ្ញុំអាចព្យាយាមយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏គ្មានការប្រឹងប្រែង និងការលះបង់ចំពោះខ្លួនខ្ញុំទេ ដែលធ្វើអោយខ្ញុំបែកគ្នានេះ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំយល់ថា ការស្លាប់របស់អ្នកគឺជាការបូជាដើម្បីលាងជម្រះអំពើបាបទាំងអស់ សូម្បីតែអំពើបាបរបស់ខ្ញុំក៏ដោយ។ ខ្ញុំជឿថាអ្នកបានរស់ឡើងវិញបន្ទាប់ពីការលះបង់របស់អ្នក ដូច្នេះខ្ញុំអាចដឹងថាការលះបង់របស់អ្នកគឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ។ ខ្ញុំសុំឱ្យអ្នកសូមសម្អាតខ្ញុំពីអំពើបាបរបស់ខ្ញុំ ហើយភ្ជាប់ខ្ញុំទៅកាន់ព្រះ ដើម្បីខ្ញុំអាចមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ ខ្ញុំមិនចង់រស់នៅជាទាសករនៃអំពើបាបទេ ដូច្នេះសូមរំដោះខ្ញុំចេញពីអំពើបាបទាំងនេះដែលចាប់ខ្ញុំជាប់ក្នុងកម្មផល។ សូមអរគុណព្រះអម្ចាស់យេស៊ូដែលបានធ្វើអ្វីៗទាំងអស់នេះសម្រាប់ខ្ញុំ ហើយឥឡូវនេះសូមឱ្យអ្នកបន្តដឹកនាំខ្ញុំក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ដូច្នេះខ្ញុំអាចដើរតាមអ្នកជាព្រះអម្ចាស់របស់ខ្ញុំ។