សៀវភៅ Maccabees ដែលត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុង Apocrypha រៀបរាប់យ៉ាងរស់រវើកអំពីសង្គ្រាមដែលធ្វើដោយគ្រួសារ Maccabees (Maccabeus) ប្រឆាំងនឹងពួកក្រិក Seleucids ។ ពួកគេព្យាយាមដាក់សាសនាមិនជឿក្រិកទៅលើជនជាតិយូដានៅក្រុងយេរូសាឡិមក្នុងឆ្នាំ ១៦៨ មុនគ.ស.។ ព័ត៌មានប្រវត្តិសាស្ត្រភាគច្រើនអំពីសង្គ្រាមនេះបានមកពីសៀវភៅទីមួយនៃម៉ាកាប៊ី ( 1 Maccabees ) ។ វាពិពណ៌នាអំពីរបៀបដែលអធិរាជ Seleucid, Antiochus IV Epiphanes, instigated a de-Judaizing of Judea.
នៅឆ្នាំ ១៦៨ មុនគ.ស. អាន់ទីយ៉ូសទី ៤ បានចូលក្រុងយេរូសាឡឹមដោយកម្លាំង ដោយបានសម្លាប់ជនជាតិយូដារាប់ពាន់នាក់។ បន្ទាប់មក គាត់បានបង្អាប់ព្រះវិហារដោយលាយការប្រតិបត្តិសាសនាមិនពិតជាមួយនឹងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះវិហារ ដែលបានប្រគល់ដោយម៉ូសេ ។ Antiochus IV បានបង្ខំជនជាតិយូដាឱ្យទទួលយកការប្រតិបត្តិរបស់ពួកអ្នកខុសឆ្គងផងដែរ ដោយការលះបង់ និងការបរិភោគជ្រូក ការប្រមាថថ្ងៃសប្ប័ទ និងការហាមឃាត់ការកាត់ស្បែក។
Matthias Maccabees ជាបូជាចារ្យជនជាតិយូដា និងកូនប្រុសទាំងប្រាំនាក់របស់គាត់ បន្ទាប់មកបានក្រោកឡើងក្នុងការបះបោរប្រឆាំងនឹង Antiochus IV ដោយទទួលយកយុទ្ធនាការសង្គ្រាមទ័ពព្រៃដ៏ជោគជ័យមួយ។ បន្ទាប់ពី Matthias បានស្លាប់ កូនប្រុសរបស់គាត់ម្នាក់ឈ្មោះ Judas (The Hammer) Maccabees បានដឹកនាំសង្រ្គាម។ យូដាសបានទទួលជោគជ័យយ៉ាងខ្លាំងដោយសារតែការធ្វើផែនការយោធាដ៏ប៉ិនប្រសប់របស់គាត់ ភាពក្លាហាន និងសមត្ថភាពក្នុងសមរភូមិរាងកាយ។ នៅទីបំផុតគាត់បានបង្ខំ Seleucids ឱ្យដកថយ។ ដូច្នេះ តំបន់ជុំវិញក្រុងយេរូសាឡិមគឺឯករាជ្យដោយសង្ខេបពីរាជវង្ស Hasmonean រហូតដល់រ៉ូមបានគ្រប់គ្រង។ ពិធីបុណ្យ Hanukkah របស់ជនជាតិយូដា ថ្ងៃនេះ រំលឹកដល់ការឈ្នះត្រឡប់មកវិញ និងការសម្អាតព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់សាសន៍យូដាពីភាពសៅហ្មងរបស់ Antiochus IV ។
ជនជាតិយូដាដែលខ្នះខ្នែងនឹងធ្វើសង្គ្រាមដណ្តើមព្រះវិហារ
ការកាត់ទោសខាងសាសនាអំពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដែលខ្លាំងល្មមអាចធ្វើសង្គ្រាមបានគឺជាផ្នែកមួយនៃបេតិកភណ្ឌរបស់ជនជាតិយូដាអស់រយៈពេល 3000 ឆ្នាំមកហើយ។ Josephus និង Bar Kochba គឺជាឥស្សរជនជ្វីហ្វប្រវត្តិសាស្ត្រល្បីឈ្មោះដែលបានធ្វើសង្រ្គាមដើម្បីរក្សាភាពបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហាររបស់សាសន៍យូដា។ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ជនជាតិយូដាខ្លះប្រថុយនឹងជម្លោះ និងប្រយុទ្ធដើម្បីអធិស្ឋាននៅប្រាសាទភ្នំ។
ដូចពួកម៉ាកកាប៊ី ព្រះយេស៊ូវក៏មានចិត្តខ្នះខ្នែងខ្លាំងចំពោះព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងការថ្វាយបង្គំរបស់វាដែរ។ គាត់មានចិត្តខ្នះខ្នែងដើម្បីធ្វើសង្គ្រាមលើវាដែរ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ របៀបដែលគាត់បានចូលរួមក្នុងសង្គ្រាមរបស់គាត់ និងអ្នកដែលគាត់បានប្រយុទ្ធ គឺខុសគ្នាខ្លាំងជាង Maccabees ។ យើងបាន សម្លឹងមើលព្រះយេស៊ូតាមរយៈកែវភ្នែករបស់សាសន៍យូដា ហើយឥឡូវនេះយើងមើលទៅលើសង្គ្រាមនិងគូប្រជែងនេះ។ ក្រោយមក យើងឃើញពីរបៀបដែលប្រាសាទបានគិតដល់ការតស៊ូនេះ ។
ច្រកចូលជ័យជំនះ
លោកយេស៊ូបាន បង្ហាញបេសកកម្មរបស់លោកដោយលើកឡាសារ ហើយឥឡូវលោកកំពុងធ្វើដំណើរទៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ផ្លូវដែលគាត់នឹងមកដល់ត្រូវបានទាយទុករាប់រយឆ្នាំមុន។ ដំណឹងល្អពន្យល់ថា៖
12 លុះថ្ងៃស្អែកឡើង កាលបណ្តាមនុស្ស ដែលមកឯបុណ្យ បានឮថា ព្រះយេស៊ូវកំពុងយាងចូលមកក្នុងក្រុងយេរូសាឡឹម
13 នោះមានគ្នាសន្ធឹក យកធាងចាកចេញទៅទទួលទ្រង់ ទាំងស្រែកថា ហូសាណា ព្រះអង្គដែលយាងមកដោយព្រះនាមព្រះអម្ចាស់ គឺជាស្តេចនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ទ្រង់ប្រកបដោយព្រះពរ14 កាលព្រះយេស៊ូវរកបានកូនលា១ នោះក៏គង់លើវា តាមសេចក្ដីដែលចែងទុកមកថា
15 «កុំខ្លាចអ្វី កូនស្រីស៊ីយ៉ូនអើយ មើល ស្តេចឯងទ្រង់យាងមក ទាំងគង់លើកូនលា»
16 មុនដំបូង ពួកសិស្សទ្រង់មិនបានយល់សេចក្ដីទាំងនោះទេ តែកាលព្រះយេស៊ូវបានតម្កើងឡើងហើយ នោះគេនឹងឃើញថា មានសេចក្ដីទាំងនោះចែងទុកពីទ្រង់ ហើយថា គេបានសម្រេចការទាំងនោះថ្វាយទ្រង់ដែរ
17 រីឯហ្វូងមនុស្ស ដែលនៅជាមួយនឹងទ្រង់ គេក៏ធ្វើបន្ទាល់ពីកាលទ្រង់ហៅឡាសារចេញពីផ្នូរមក ហើយប្រោសឲ្យគាត់រស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ
យ៉ូហាន 12:12-19
18 គឺដោយហេតុនោះបានជាមានហ្វូងមនុស្សទៅទទួលទ្រង់ ពីព្រោះគេឮថា ទ្រង់បានធ្វើទីសម្គាល់នោះ
19 ដូច្នេះ ពួកផារីស៊ីនិយាយគ្នាគេថា មើល ពួកយើងមិនឈ្នះទេ ឃើញឬទេ លោកីយ៍ទាំងស្រុងទៅតាមអ្នកនោះហើយ។
ការចូលរបស់ព្រះយេស៊ូ – យោងទៅតាមដាវីឌ
ដោយចាប់ផ្តើមពី ដាវីឌ ស្ដេចអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណនឹងឡើងជិះសេះរាជរបស់ពួកគេជារៀងរាល់ឆ្នាំ ហើយដឹកនាំក្បួនដង្ហែទៅកាន់ក្រុងយេរូសាឡឹម។ ដូចគ្នាដែរ ព្រះយេស៊ូបានចាប់ផ្ដើមប្រពៃណីនេះឡើងវិញ នៅពេលដែលទ្រង់ចូលក្រុងយេរូសាឡិមដោយជិះលានៅថ្ងៃដែលគេស្គាល់ថាជា Palm Sunday។ ប្រជាជនបានច្រៀងបទទំនុកតម្កើងសម្រាប់ព្រះយេស៊ូ ដូចគ្នាដែលពួកគេបានធ្វើចំពោះដាវីឌ៖
25 ៙ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ យើងខ្ញុំទូលអង្វរដល់ទ្រង់ សូមជួយសង្គ្រោះឥឡូវ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ យើងខ្ញុំទូលអង្វរដល់ទ្រង់ សូមចាត់សេចក្ដីចម្រើនមកឥឡូវ
26 សូមឲ្យព្រះអង្គដែលយាងមកដោយនូវព្រះនាម ព្រះយេហូវ៉ា បានប្រកបដោយព្រះពរ យើងខ្ញុំបានសូមឲ្យទ្រង់បានព្រះពរ អំពីដំណាក់នៃព្រះយេហូវ៉ា
ទំនុកដំកើង 118:25-27
27 ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាព្រះ ទ្រង់បានប្រទានពន្លឺមកយើងខ្ញុំ ចូរចងយញ្ញបូជាភ្ជាប់នឹងស្នែងអាសនៈដោយខ្សែចុះ
ប្រជាជនបានច្រៀងបទបុរាណនេះដែលសរសេរសម្រាប់ស្ដេច ដោយសារពួកគេដឹងថា ព្រះយេស៊ូវបានប្រោសឡាសារឲ្យរស់ឡើងវិញ ។ ដូច្នេះ ពួកគេរំភើបចិត្តពេលលោកមកដល់ក្រុងយេរូសាឡិម។ ពាក្យដែលគេស្រែកថា ‘ហូសាណា’ មានន័យថា ‘សង្គ្រោះ’ – ដូចទំនុកតម្កើង 118:25 បានសរសេរជាយូរមកហើយ។
ប៉ុន្តែតើគាត់នឹង ‘ជួយ’ ពីអ្វី?
ហោរាសាការីប្រាប់យើង។
ធាតុដែលបានព្យាករណ៍ដោយសាការី
ទោះជាលោកយេស៊ូបានធ្វើឡើងវិញនូវអ្វីដែលអតីតស្ដេចបានធ្វើរាប់រយឆ្នាំមុនក៏ដោយ ក៏លោកបានធ្វើខុសពីមុនដែរ។ សាការី ដែលបាន ទាយអំពីព្រះនាមរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែលយាងមក ក៏បានទាយថា ព្រះគ្រីស្ទនឹងយាងចូលក្រុងយេរូសាឡិម ដោយជិះសត្វលា។
ដំណឹងល្អរបស់យ៉ូហានបានដកស្រង់ផ្នែកនៃទំនាយនោះខាងលើ (វាត្រូវបានគូសបញ្ជាក់)។ ការព្យាករណ៍ពេញលេញរបស់សាការីគឺនៅទីនេះ៖
9 ឱកូនស្រីស៊ីយ៉ូនអើយ ចូររីករាយជាខ្លាំងឡើង ឱកូនស្រីយេរូសាឡឹមអើយ ចូរស្រែកហ៊ោចុះ មើល ស្តេចរបស់នាង ទ្រង់យាងមកឯនាង ទ្រង់ជាអ្នកសុចរិត ហើយមានជ័យជម្នះ ទ្រង់ក៏សុភាព ទ្រង់គង់លើសត្វលា គឺជាលាជំទង់ ជាកូនរបស់មេលា
សាការី 9:9-11
10 អញនឹងកាត់រទេះចម្បាំងចេញពីស្រុកអេប្រាអិម និងសេះចេញពីក្រុងយេរូសាឡឹមដែរ ឯធ្នូចម្បាំងនឹងត្រូវកាត់ចេញ ហើយទ្រង់នឹងមានព្រះបន្ទូលជាសេចក្ដីសន្តិសុខដល់អស់ទាំងសាសន៍ ឯអំណាចគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់ នឹងបានចាប់តាំងពីសមុទ្រម្ខាងដល់សមុទ្រម្ខាង ហើយពីទន្លេធំរហូតដល់ចុងផែនដីបំផុត។
11 ឯនាងដែរ អញបានលែងពួកជាប់គុករបស់នាង ឲ្យរួចចេញពីរណ្តៅដែលគ្មានទឹក ដោយព្រោះឈាមនៃសេចក្ដីសញ្ញារបស់ឯង
ស្តេចយាងមកនឹងប្រយុទ្ធ…
ស្ដេចនេះទាយដោយសាការីនឹងខុសពីស្ដេចដទៃទៀត។ គាត់នឹងមិនក្លាយជាស្តេចដោយប្រើ ‘រទេះ’ ‘សេះចម្បាំង’ និង ‘ធ្នូប្រយុទ្ធ’ ។ ស្តេចនេះនឹងដកអាវុធទាំងនេះចេញ ហើយជំនួសវិញ ‘ប្រកាសសន្តិភាពដល់ប្រជាជាតិ’។ ទោះជាយ៉ាងណា ស្ដេចអង្គនេះនៅតែត្រូវតស៊ូដើម្បីកម្ចាត់សត្រូវ។ គាត់នឹងត្រូវប្រយុទ្ធក្នុងសង្គ្រាមរហូតដល់ស្លាប់។
សត្រូវចុងក្រោយ – ស្លាប់ខ្លួនឯង
ពេលយើងនិយាយពីការសង្គ្រោះមនុស្សពីសេចក្ដីស្លាប់ យើងមានន័យថាការសង្គ្រោះមនុស្សម្នាក់ដើម្បីឲ្យសេចក្ដីស្លាប់ត្រូវបានពន្យារពេល។ ជាឧទាហរណ៍ យើងអាចជួយសង្គ្រោះនរណាម្នាក់ដែលកំពុងលង់ទឹក ឬផ្តល់ថ្នាំមួយចំនួនដែលជួយសង្គ្រោះជីវិតនរណាម្នាក់។ ការសង្គ្រោះនេះគ្រាន់តែពន្យារពេលការស្លាប់ប៉ុណ្ណោះ ពីព្រោះអ្នកដែលបានសង្រ្គោះនឹងស្លាប់នៅពេលក្រោយ។ ប៉ុន្តែ សាការីមិនបានទាយអំពីការសង្គ្រោះមនុស្ស«ពីសេចក្ដីស្លាប់»ទេ ប៉ុន្តែអំពីការសង្គ្រោះអ្នកដែលជាប់គុកដោយសេចក្ដីស្លាប់ គឺអ្នកដែលបានស្លាប់ទៅហើយ។ ស្ដេចនេះបានទាយដោយសាការីថានឹងឡើងមកលើសត្វលា គឺត្រូវប្រឈមមុខនឹងសេចក្ដីស្លាប់ ដោយខ្លួនឯង គឺការដោះលែងអ្នកទោសរបស់ខ្លួន។ នេះនឹងតម្រូវឱ្យមានការតស៊ូដ៏ធំសម្បើម។
ដូច្នេះ តើស្តេចនឹងប្រើអាវុធអ្វីក្នុងការតស៊ូនឹងមរណៈនេះ? សាការីបានសរសេរថាស្ដេចនេះនឹងយកតែ«ឈាមនៃសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើងនឹងអ្នក»ទៅកាន់សមរភូមិរបស់គាត់ក្នុង ‘រណ្តៅ’ ។ ១ ដូច្នេះ ឈាមរបស់គាត់នឹងជាអាវុធដែលទ្រង់នឹងប្រឈមនឹងសេចក្ដីស្លាប់។
ដោយចូលក្រុងយេរូសាឡិមតាមសត្វលា ព្រះយេស៊ូវបានប្រកាសថាទ្រង់ជាស្តេចដែលបានទាយទុកនេះ គឺជា ព្រះគ្រីស្ទ។
ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេស៊ូយំដោយទុក្ខព្រួយ
ពេលព្រះយេស៊ូយាងចូលក្រុងយេរូសាឡិមនៅ ថ្ងៃ Palm Sunday (ដែលគេស្គាល់ថាជា ច្រកចូលជ័យជំនះ ) អ្នកដឹកនាំសាសនាបានជំទាស់នឹងទ្រង់។ ដំណឹងល្អរបស់លូកាពិពណ៌នាអំពីការឆ្លើយតបរបស់ព្រះយេស៊ូវចំពោះការប្រឆាំងរបស់ពួកគេ។
41 កាលទ្រង់យាងទៅបង្កើយ និងឃើញទីក្រុងហើយ នោះក៏ទ្រង់ព្រះកន្សែងនឹងក្រុងនោះថា
លូកា 19:41–44
42 ឱឯង ឯងអើយ នៅថ្ងៃរបស់ឯងនេះ គួរណាស់តែឯងបានស្គាល់សេចក្ដី ដែលសម្រាប់ឲ្យឯងបានសុខសាន្តទៅអេះ ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ សេចក្ដីទាំងនោះបានកំបាំងនឹងភ្នែកឯងហើយ
43 ដ្បិតនឹងមានថ្ងៃមកដល់ ដែលពួកខ្មាំងសត្រូវឯង នឹងធ្វើបន្ទាយនៅជុំវិញឯង ព្រមទាំងឡោមព័ទ្ធ ហើយបិទផ្លូវគ្រប់ទិស
44 គេនឹងពង្រាបឯងឲ្យស្មើនឹងដី ព្រមទាំងកូនចៅដែលមានក្នុងឯងផង ឥតទុកថ្មណាមួយឲ្យនៅត្រួតលើថ្មណា នៅក្នុងឯងឡើយ ពីព្រោះឯងមិនបានស្គាល់ពេល ដែលព្រះយាងមកប្រោសឯងសោះ។
លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍យ៉ាងពិសេសថា មេដឹកនាំគួរតែ‹ទទួលស្គាល់ ពេលវេលា នៃការមកដល់របស់ព្រះ›នៅ ‹ថ្ងៃនេះ› ។ តើគាត់មានន័យយ៉ាងណា? តើពួកគេបានខកខានអ្វីខ្លះ?
ហោរាបានទាយ ‘ថ្ងៃ’
ជាច្រើនសតវត្សមុននេះ ព្យាការីដានីយ៉ែលបានទាយថាព្រះគ្រីស្ទនឹងយាងមក 483 ឆ្នាំបន្ទាប់ពីក្រឹត្យដើម្បីកសាងក្រុងយេរូសាឡិមឡើងវិញ។ យើងបានគណនាឆ្នាំដែលលោកដានីយ៉ែលរំពឹងទុកគឺឆ្នាំ ៣៣ គ.ស. ជាឆ្នាំដែលលោកយេស៊ូចូលក្រុងយេរូសាឡិមដោយជិះលា។ ការទស្សន៍ទាយឆ្នាំនៃការចូល រាប់រយឆ្នាំមុនដែលវាកើតឡើងគឺគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើល ប៉ុន្តែយើងថែមទាំងអាចគណនាការមកដល់របស់គាត់នៅថ្ងៃនោះ។ (សូម ពិនិត្យមើលនៅទីនេះជាមុនសិន ពេលយើងបង្កើតវា)។
រយៈពេលនៃពេលវេលា
ព្យាការី ដានីយ៉ែលបានទាយទុកថាមាន៤៨៣ ឆ្នាំដោយប្រើរយៈពេល៣៦០ថ្ងៃមុនការបើកសម្ដែងរបស់ ព្រះគ្រីស្ទ ។ ដូច្នោះហើយចំនួនថ្ងៃគឺ៖
483 ឆ្នាំ * 360 ថ្ងៃ / ឆ្នាំ = 173 880 ថ្ងៃ។
ប៉ុន្តែបើគិតពីប្រតិទិនអន្តរជាតិទំនើបដែលមាន 365.2422 ថ្ងៃ/ឆ្នាំ នេះគឺ 476 ឆ្នាំជាមួយនឹង 25 ថ្ងៃបន្ថែម។ (173 880/365.24219879 = 476 នៅសល់ 25)
ការរាប់ថយក្រោយ ចាប់ផ្តើម
តើនៅពេលណាដែលក្រឹត្យដើម្បីស្ដារក្រុងយេរូសាឡិមដែលបានចាប់ផ្តើមការរាប់ថយក្រោយនេះ? វាត្រូវបានផ្តល់ឱ្យ:
នៅខែណែសាន ក្នុងឆ្នាំទីម្ភៃនៃរជ្ជកាលព្រះបាទអើថាស៊ើកសេស…នេហេមា ២:១
ថ្ងៃទី 1 ខែណែសានបានចាប់ផ្ដើមបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី ដោយផ្ដល់ហេតុផលឱ្យស្ដេចនិយាយជាមួយនេហេមាក្នុងពិធីបុណ្យនេះ។ ខែណែសាន 1 ក៏នឹងត្រូវបានសម្គាល់ដោយព្រះច័ន្ទថ្មីចាប់តាំងពីខែរបស់ពួកគេជាតាមច័ន្ទគតិ។ ការគណនាតារាសាស្ត្រដាក់ព្រះច័ន្ទថ្មីនៃខែនីសាន 1 នៃឆ្នាំទី 20 នៃ អធិរាជពែរ្ស Artaxerxes នៅម៉ោង 10 យប់ថ្ងៃទី 4 ខែមីនាឆ្នាំ 444 មុនគ.ស. នៅក្នុងប្រតិទិនទំនើបរបស់យើង។ ២
ការរាប់ថយក្រោយ បានបញ្ចប់…
ដូច្នេះ ការបន្ថែមរយៈពេល 476 ឆ្នាំនៃពេលវេលាទំនាយរបស់ដានីយ៉ែលទៅកាលបរិច្ឆេទនេះនាំយើងដល់ថ្ងៃទី 4 ខែមីនា ឆ្នាំ 33 គ.ស.។ (មិនមានឆ្នាំ 0 ទេ ប្រតិទិនទំនើបនឹងពី 1BCE ដល់ 1 CE ក្នុងមួយឆ្នាំ)។ តារាងសង្ខេបនៃការគណនា។
| ឆ្នាំចាប់ផ្តើម | ៤៤៤ មុនគ . ស. |
| ប្រវែងនៃពេលវេលា | 476 ឆ្នាំនៃព្រះអាទិត្យ |
| ការមកដល់ដែលរំពឹងទុកនៅក្នុងប្រតិទិនទំនើប | (-444 + 476 + 1) (‘+1’ ព្រោះមិនមាន 0 CE) = 33 |
| ឆ្នាំដែលរំពឹងទុក | ៣៣ គ.ស |
… ដល់ថ្ងៃ
ការបន្ថែម 25 ថ្ងៃដែលនៅសល់នៃពេលវេលាទំនាយរបស់ដានីយ៉ែលទៅថ្ងៃទី 4 ខែមីនា ឆ្នាំ 33 គ.ស. ផ្តល់ឱ្យយើងនូវថ្ងៃទី 29 ខែមីនា ឆ្នាំ 33 គ.ស.។ នេះត្រូវបានបង្ហាញក្នុងតារាង និងបង្ហាញក្នុងតារាងពេលវេលាខាងក្រោម។
| ចាប់ផ្តើម – ចេញក្រឹត្យ | ថ្ងៃទី ៤ ខែមីនា ឆ្នាំ ៤៤៤ មុនគ.ស |
| បន្ថែមឆ្នាំព្រះអាទិត្យ (-444+ 476 +1) | ថ្ងៃទី ៤ ខែ មីនា ឆ្នាំ ៣៣ គ.ស |
| បន្ថែម 25 ថ្ងៃដែលនៅសល់ | ថ្ងៃទី ៤ + ២៥ ខែមីនា = ថ្ងៃទី ២៩ ខែ មីនា ឆ្នាំ ៣៣ គ.ស |
| ថ្ងៃទី ២៩ ខែ មីនា ឆ្នាំ ៣៣ គ.ស | Palm Sunday ចូលក្រុងយេរូសាឡឹម |
ការគណនាទៅថ្ងៃ
ថ្ងៃទី 29 ខែមិនា ឆ្នាំ 33 គ.ស. ជាថ្ងៃអាទិត្យ – Palm Sunday – ថ្ងៃដែលព្រះយេស៊ូវយាងចូលក្រុងយេរូសាឡិមនៅលើសត្វលា ដោយអះអាងថាជា ព្រះគ្រីស្ទ ។
ដោយចូលក្រុងយេរូសាឡិមនៅថ្ងៃទី 29 ខែមីនា ឆ្នាំ 33 គ.ស. ដោយអង្គុយលើសត្វលា ព្រះយេស៊ូវបានបំពេញទាំងទំនាយរបស់សាការី និងទំនាយរបស់ដានីយ៉ែល រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។
ការព្យាករណ៍ជាច្រើនដែលបានបំពេញនៅថ្ងៃមួយបង្ហាញពីទីសំគាល់ដែលព្រះបានប្រើដើម្បីកំណត់អត្តសញ្ញាណព្រះគ្រីស្ទរបស់ទ្រង់។ ប៉ុន្តែ ក្រោយមកនៅថ្ងៃដដែលនោះ ព្រះយេស៊ូបានសម្រេចទំនាយមួយទៀតពីលោកម៉ូសេ។ ការធ្វើដូច្នេះគាត់បានកំណត់ព្រឹត្តិការណ៍ដែលនាំទៅដល់ការតស៊ូរបស់គាត់ជាមួយ ‘រណ្តៅ’ – ការស្លាប់ របស់សត្រូវ ។ យើង មើលរឿងនេះបន្ទាប់ ។
[1] ឧទាហរណ៍មួយចំនួនអំពីរបៀបដែល ‘រណ្តៅ’ មានន័យថាស្លាប់សម្រាប់ព្យាការី:
15 តែឯងបានត្រូវទម្លាក់ចុះដល់ស្ថានឃុំព្រលឹងមនុស្សស្លាប់វិញ គឺដល់ទីជម្រៅនៃជង្ហុកធំ
អេសាយ 14:15
18 ពីព្រោះស្ថានឃុំព្រលឹងមនុស្សស្លាប់ នឹងឈោងដៃរកទ្រង់មិនបាន ហើយសេចក្ដីស្លាប់ក៏នឹងអួតសរសើរទ្រង់មិនបានដែរ ពួកអ្នកដែលចុះទៅក្នុងរណ្តៅ នឹងសង្ឃឹមដល់សេចក្ដីពិតរបស់ទ្រង់មិនបានឡើយ
អេសាយ 38:18
22 អើ ព្រលឹងគេចូលទៅជិតរណ្តៅស្លាប់ ហើយជីវិតគេក៏ជិតដល់មេបំផ្លាញហើយ។
យ៉ូប 33:22
8 គេនឹងទម្លាក់ឯងទៅក្នុងជង្ហុកធំ ហើយឯងនឹងត្រូវស្លាប់ដូចជាពួកអ្នកដែលត្រូវគេចាក់សម្លាប់ នៅកណ្តាលសមុទ្រ
អេសេគាល 28:8
23 ផ្នូរខ្មោចគេបានធ្វើនៅទីបំផុតនៃជង្ហុកធំ ហើយពួកវាក៏នៅព័ទ្ធជុំវិញផ្នូរវា គឺគ្រប់គ្នាបានត្រូវដួលស្លាប់ដោយដាវ ជាពួកអ្នកដែលនាំឲ្យមានសេចក្ដីស្ញែងខ្លាចនៅស្ថានរបស់មនុស្សរស់។
អេសេគាល 32:23
3 ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ ទ្រង់បាននាំព្រលឹងទូលបង្គំឡើង រួចពីស្ថានឃុំព្រលឹងមនុស្សស្លាប់ ទ្រង់បានប្រោសឲ្យទូលបង្គំរស់នៅ ដើម្បីកុំឲ្យទូលបង្គំចុះទៅក្នុងរណ្តៅឡើយ
ទំនុកដំកើង 30:3
[2] សម្រាប់ការបំប្លែងរវាងប្រតិទិនបុរាណ និងសម័យទំនើប (ឧ. នីសាន 1 = ថ្ងៃទី 4 ខែមីនា ឆ្នាំ 444BC) និងការគណនានៃព្រះច័ន្ទថ្មីបុរាណ សូមមើល Dr. Harold W. Hoehner’s, Chronological Aspects of the Life of Christ ។ ១៩៧៧. ១៧៦ ទំ.