តើដំណឹងល្អជាអ្វី? ពិចារណា​តាម​រយៈ​កូវីដ ការ​ដាក់​ឱ្យ​នៅ​ដាច់​ដោយ​ឡែក និង​វ៉ាក់សាំង

វីរុសកូរ៉ូណាប្រភេទថ្មី ឬ COVID-19 បានផ្ទុះឡើងនៅក្នុងប្រទេសចិនរហូតដល់ដំណាច់ឆ្នាំ 2019។ ប៉ុន្មានខែក្រោយមកវាបានផ្ទុះឡើងជុំវិញពិភពលោក ដោយបានឆ្លង និងសម្លាប់មនុស្សរាប់លាននាក់ ខណៈកំពុងរីករាលដាលដល់គ្រប់ប្រទេស។

ផ្លេកបន្ទោររីករាលដាលយ៉ាងឆាប់រហ័សនៃ COVID-19 បានបង្កើតភាពភ័យស្លន់ស្លោនៅជុំវិញពិភពលោក។ មនុស្ស​មិន​ប្រាកដ​ថា​ត្រូវ​ធ្វើ​អ្វី​នៅ​ពេល​មាន​ជំងឺ​រាតត្បាត​នេះ។ ប៉ុន្តែ​មុនពេល​វ៉ាក់សាំង​ចេញ​មក អ្នកជំនាញ​ពេទ្យ​បាន​ទទូច​ថា ជោគជ័យ​ក្នុង​ការ​ទប់ទល់​នឹង​ជំងឺ​កូវីដ-១៩ ត្រូវ​បាន​ព្យួរ​លើ​យុទ្ធសាស្ត្រ​ធំ​មួយ។ មនុស្សគ្រប់រូបនៅលើភពផែនដីបានអនុវត្តការឃ្លាតឆ្ងាយពីសង្គម និង ការដាក់ឱ្យនៅដាច់ពីគេ។ នេះបណ្តាលឱ្យអាជ្ញាធរជុំវិញពិភពលោករៀបចំច្បាប់ចាក់សោរ និងដាក់ឱ្យនៅដាច់ដោយឡែក។ 

នៅកន្លែងភាគច្រើន មនុស្សមិនអាចជួបជុំគ្នាជាក្រុមធំបានទេ ហើយត្រូវរក្សាចម្ងាយយ៉ាងតិចពីរម៉ែត្រពីអ្នកដទៃ។ អ្នក​ដែល​បាន​ទាក់ទង​ជាមួយ​អ្នក​ដែល​ធ្វើ​តេស្ដ​វិជ្ជមាន​សម្រាប់​កូវីដ-១៩ ត្រូវ​ញែក​ខ្លួន​ឯង​ទាំងស្រុង​ពី​ការ​ទាក់ទង​ជាមួយ​អ្នក​ដទៃ។ 

ក្នុងពេលដំណាលគ្នា ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្ដបានរត់ស្វែងរកវ៉ាក់សាំង។ ពួកគេ​សង្ឃឹម​ថា អ្នក​ដែល​ទទួល​បាន​ថ្នាំ​បង្ការ​នឹង​មាន​ភាព​ធន់​នឹង​មេរោគ​កូវីដ១៩។ បន្ទាប់មកការរីករាលដាលនៃ COVID-19 នឹងមានការថយចុះ និងថយចុះ។ 

វ៉ាក់សាំងការពារ covid-19

នីតិវិធីដ៏ធ្ងន់ធ្ងរទាំងនេះ ដើម្បីដាក់ឱ្យនៅដាច់ដោយឡែក ការដាក់ឱ្យនៅដាច់ពីគេ និងបង្កើតវ៉ាក់សាំងការពារជំងឺកូវីដ-១៩ ផ្តល់នូវការបង្ហាញពីជីវិតនៃនីតិវិធីមួយផ្សេងទៀត ដើម្បីព្យាបាលមេរោគផ្សេង។ ប៉ុន្តែមេរោគនេះគឺជាវិញ្ញាណមួយ។ នីតិវិធី​នោះ​គឺ​ជា​បេះដូង​នៃ​បេសកកម្ម​របស់​ព្រះយេស៊ូវ និង​ដំណឹងល្អ​របស់​ទ្រង់​នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រ​ស្ថានសួគ៌ ។ មេរោគ​នេះ​គឺ​ធ្ងន់ធ្ងរ​ណាស់​ដែល​សង្គម​នៅ​ទូទាំង​ភព​ផែនដី​បាន​ព្យាយាម​បោះ​ជំហាន​យ៉ាង​ខ្លាំង​ដើម្បី​ការពារ​ពលរដ្ឋ​របស់​ពួកគេ។ ដូច្នេះ ប្រហែល​ជា​វា​មាន​តម្លៃ​ផង​ដែរ​ក្នុង​ការ​យល់​ពី​សមភាគី​ខាង​វិញ្ញាណ​នេះ។ យើង​មិន​ចង់​ឱ្យ​គេ​ចាប់​បាន​ដោយ​មិន​ដឹង​ខ្លួន​ដោយ​ការ​គំរាម​កំហែង​នេះ​ដូច​ពិភពលោក​ដែល​មាន​ជំងឺ​កូវីដ​ទេ។ ជំងឺរាតត្បាត COVID-19 បង្ហាញពីប្រធានបទព្រះគម្ពីរអរូបី ដូចជាអំពើបាប ស្ថានសួគ៌ និងឋាននរក ប៉ុន្តែក៏មានបេសកកម្មរបស់ព្រះយេស៊ូវផងដែរ។

ទីមួយ របៀបដែលជំងឺឆ្លងបង្ហាញពីអំពើបាប…

ការឆ្លងដ៏សាហាវ និងឆ្លង។

គ្មាននរណាម្នាក់គិតថា កូវីដ-១៩ រីករាយក្នុងការគិតនោះទេ ប៉ុន្តែវាជៀសមិនរួច។ ដូចគ្នាដែរ ព្រះគម្ពីរនិយាយយ៉ាងច្រើនអំពីអំពើបាប និងផលវិបាករបស់វា ដែលជាប្រធានបទមួយទៀតដែលយើងចង់ជៀសវាង។ រូបភាព​ដែល​ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រើ​ដើម្បី​ពណ៌នា​អំពី​អំពើ​បាប​គឺ​ជា​រូបភាព​នៃ​ការ​ឆ្លង​រាលដាល។ ដូចកូវីដដែរ វាពិពណ៌នាអំពី អំពើបាបថាបានឆ្លងផុតពូជមនុស្សទាំងមូល ហើយសម្លាប់វា ។

12 ដូច្នេះ ដែល​បាប​បាន​ចូល​មក​ក្នុង​លោកីយ៍ ដោយ‌សារ​មនុស្ស​តែ​ម្នាក់ ហើយ​ក៏​មាន​សេចក្ដី​ស្លាប់​ចូល​មក​ដែរ ដោយ‌សារ​អំពើ​បាប​នោះ​ជា​យ៉ាង​ណា នោះ​សេចក្ដី​ស្លាប់​បាន​ឆ្លង​រាល‌ដាល ដល់​មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា​យ៉ាង​នោះ​ដែរ ដ្បិត​គ្រប់​គ្នា​បាន​ធ្វើ​បាប​ហើយ

៉ូម  5:12

ដ្បិត​យើង​ខ្ញុំ​ទាំង​អស់​គ្នា​បាន​ត្រឡប់​ទៅ​ដូច​ជា​មនុស្ស​ដែល​មិន​ស្អាត ហើយ​អស់​ទាំង​អំពើ​សុចរិត​របស់​យើង​ខ្ញុំ ក៏​ដូច​ជា​អាវ​កខ្វក់​ហើយ យើង​ខ្ញុំ​រាល់​គ្នា​ស្វិត​ក្រៀម​ទៅ​ដូច​ជា​ស្លឹក​ឈើ ហើយ​អំពើ​ទុច្ចរិត​របស់​យើង​ខ្ញុំ​ក៏​ផាត់​យក​យើង​ខ្ញុំ​ទៅ​ដូច​ជា​ខ្យល់

អេសាយ 64:6

ជំងឺរាតត្បាតគឺជាជំងឺ ប៉ុន្តែមិនមែនជាមូលហេតុនៃជំងឺនោះទេ។ ឧទាហរណ៍ ជំងឺអេដស៍ គឺជាជំងឺ។ មេរោគអេដស៍គឺជាមេរោគដែលបង្ករឱ្យមានជំងឺនេះ។ SARS គឺជាជំងឺ; SARS Coronavirus-1 គឺជាវីរុសដែលបង្កឱ្យមានជំងឺនេះ។ កូវីដ-១៩ គឺជាជំងឺដែលមានរោគសញ្ញារបស់វា។ SARS Coronavirus-2 គឺជាមេរោគនៅពីក្រោយវា។ ដូចគ្នាដែរ ព្រះគម្ពីរបាននិយាយថា អំពើបាបរបស់យើង (ពហុវចនៈ) គឺជាជំងឺខាងវិញ្ញាណ។ អំពើបាប (ឯកវចនៈ) គឺជាឫសគល់របស់វា ហើយនាំឱ្យស្លាប់។

ម៉ូសេ និងពស់សំរិទ្ធ

ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ភ្ជាប់​ព្រឹត្តិការណ៍​ក្នុង​សញ្ញា​ចាស់​ដែល​ភ្ជាប់​ជំងឺ​និង​សេចក្ដី​ស្លាប់​ទៅ​នឹង​បេសកកម្ម​របស់​ទ្រង់ ។ នេះ​គឺ​ជា​ដំណើរ​រឿង​នៃ​ពស់​ដែល​ចូល​មក​ក្នុង​ជំរំ​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ក្នុង​សម័យ​លោក​ម៉ូសេ។ ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ត្រូវ​ការ​ការ​ព្យាបាល​មុន​ពេល​ស្លាប់​បាន​គ្រប​សង្កត់​ពួក​គេ​ទាំង​អស់។

រួច​គេ​ធ្វើ​ដំណើរ​ពី​ភ្នំ​ហោរ​ដើរ​ទៅ តាម​ផ្លូវ​សមុទ្រ​ក្រហម ដើម្បី​នឹង​វាង​ព័ទ្ធ​ស្រុក​អេដុម តែ​បណ្តា‌ជន​មាន​ចិត្ត​រវាត ដោយ​ព្រោះ​ផ្លូវ​នោះ
ក៏​និយាយ​ទាស់​នឹង​ព្រះ ហើយ​ទាស់​នឹង​ម៉ូសេ​ថា ម្តេច​ក៏​បាន​នាំ​យើង​ចេញ​ពី​ស្រុក​អេស៊ីព្ទ​មក ឲ្យ​ត្រូវ​ស្លាប់​នៅ​ក្នុង​ទី​រហោ‌ស្ថាន​ដូច្នេះ ដ្បិត​គ្មាន​អាហារ គ្មាន​ទឹក​សោះ ហើយ​យើង​ទ្រាន់‌ណាយ​នឹង​នំ​គំរក់​នេះ​ពេក​ណាស់
នោះ​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ទ្រង់​ចាត់​ពស់​ភ្លើង​មក​កណ្តាល​ពួក​ជន ពស់​ទាំង​នោះ​ក៏​ចឹក​គេ ហើយ​មាន​មនុស្ស​ស្លាប់​ជា​ច្រើន
បណ្តា‌ជន​ទាំង‌ឡាយ​ក៏​មក​ឯ​ម៉ូសេ ជម្រាប​ថា យើង​រាល់​គ្នា​បាន​ធ្វើ​បាប​ហើយ ដ្បិត​បាន​និយាយ​ទាស់​នឹង​ព្រះ‌យេហូវ៉ា ហើយ​ទាស់​នឹង​លោក​ដែរ ដូច្នេះ សូម​លោក​អធិ‌ស្ឋាន​ដល់​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ផង សូម​ទ្រង់​បន្ថយ​ពស់​ទាំង​នេះ​ចេញ​ពី​យើង​រាល់​គ្នា​ទៅ នោះ​ម៉ូសេ​ក៏​អធិ‌ស្ឋាន​ឲ្យ​គេ
ហើយ​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ទ្រង់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​មក​ម៉ូសេ​ថា ចូរ​ធ្វើ​ពស់​ភ្លើង​១ ភ្ជាប់​នៅ​លើ​បង្គោល​ទៅ ដើម្បី​កាល​ណា​អស់​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​ពស់​ចឹក គេ​ក្រឡេក​មើល​ទៅ​ឃើញ នោះ​នឹង​បាន​រស់​នៅ
ម៉ូសេ​ក៏​ធ្វើ​រូប​ពស់​១​ពី​លង្ហិន ដាក់​ភ្ជាប់​នៅ​លើ​បង្គោល​នោះ ដូច្នេះ កាល​ណា​មាន​ពស់​ចឹក​មនុស្ស​ណា បើ​អ្នក​នោះ​គ្រាន់​តែ​ក្រឡេក​មើល​ទៅ​រូប​ពស់​លង្ហិន​នោះ ក៏​បាន​រស់​វិញ។

ជនគណនា 21:4-9
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលត្រូវបានចាប់ដោយពស់
លោកម៉ូសេបានបង្កើតពស់លង្ហិន

ពេញមួយគម្ពីរសញ្ញាចាស់ មនុស្សម្នាក់បានក្លាយទៅជាមិនស្អាតដោយជំងឺឆ្លង ដោយការប៉ះសាកសព ឬដោយអំពើបាប។ ទាំងបីនេះទាក់ទងគ្នាទៅវិញទៅមក។ គម្ពីរសញ្ញាថ្មីសង្ខេបស្ថានភាពរបស់យើងដូចនេះ៖

ពី​ដើម អ្នក​រាល់​គ្នា​ក៏​ស្លាប់​ក្នុង​ការ​រំលង ហើយ​ក្នុង​អំពើ​បាប​ដែរ
ជា​ការ​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ប្រព្រឹត្ត តាម​របៀប​លោកីយ៍​នេះ គឺ​តាម​មេ​គ្រប់​គ្រង​រាជ្យ​លើ​អាកាស ជា​វិញ្ញាណ ដែល​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ បណ្តាល​មក​ក្នុង​ពួក​មនុស្ស​រឹង‌ចចេស

អេភេសូ 2:1-2

ការស្លាប់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរមានន័យថា ‘ការបែកគ្នា’ ។ វារួមបញ្ចូលទាំងរូបកាយ (ព្រលឹងបំបែកចេញពីរូបកាយ) និងការស្លាប់ខាងវិញ្ញាណ (ព្រលឹងបំបែកចេញពីព្រះ) ។ អំពើបាបគឺដូចជាមេរោគដែលមើលមិនឃើញ ប៉ុន្តែពិតប្រាកដនៅក្នុងខ្លួនយើង។ វាបណ្តាលឱ្យស្លាប់ខាងវិញ្ញាណភ្លាមៗ។ នេះនាំឱ្យមានការស្លាប់ខាងរាងកាយជាក់លាក់តាមពេលវេលា។

ទោះ​ជា​យើង​មិន​ចង់​គិត​អំពី​រឿង​នេះ​ក៏​ដោយ គម្ពីរ​ចាត់​ទុក​អំពើ​បាប​ដូច​ជា​ពិត និង​ស្លាប់​ដូច​នឹង​មេរោគ Coronavirus។ យើងមិនអាចមានលទ្ធភាពមិនអើពើនឹងវាបានទេ។ ប៉ុន្តែ​វា​ក៏​ចង្អុល​ទៅ​លើ​ថ្នាំ​បង្ការ​ផង​ដែរ…

វ៉ាក់សាំង – តាមរយៈការស្លាប់របស់គ្រាប់ពូជ

តាំងពីដើមដំបូងមក ព្រះគម្ពីរបានបង្កើតប្រធានបទនៃ គ្រាប់ពូជ ដែលនឹងមកដល់ ។ គ្រាប់ពូជគឺជាកញ្ចប់នៃ DNA ដែលអាចពន្លា និងអភិវឌ្ឍទៅជាជីវិតថ្មី។ DNA នៅក្នុងគ្រាប់ពូជគឺជាព័ត៌មានជាក់លាក់ដែលវាបង្កើតម៉ូលេគុលដ៏ធំនៃរាងជាក់លាក់ (ប្រូតេអ៊ីន)។ ក្នុងន័យនេះ វាស្រដៀងទៅនឹងវ៉ាក់សាំង ដែលជាម៉ូលេគុលធំ (ហៅថា antigens) នៃរូបរាងជាក់លាក់មួយ។ ព្រះ​បាន​សន្យា​ថា ពូជ​ដែល​នឹង​មក​នេះ ដែល​បាន​ប្រកាស​តាំង​ពី​ដើម​ដំបូង​មក នឹង​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​នៃ​អំពើ​បាប និង​សេចក្ដី​ស្លាប់។

15 អញ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ឯង ហើយ​និង​ស្ត្រី គឺ​ទាំង​ពូជ​ឯង និង​ពូជ​នាង​មាន​សេចក្ដី​ខ្មាំង​នឹង​គ្នា ពូជ​នាង​នឹង​កិន​ក្បាល​ឯង ហើយ​ឯង​នឹង​ចឹក​កែង‌ជើង​គេ

លោកុប្បត្តិ  3:15

សូមមើល នៅទីនេះ សម្រាប់ព័ត៌មានលម្អិតអំពីស្ត្រី និងពូជរបស់នាង។ ក្រោយ​មក ព្រះ​បាន​សន្យា​ថា ពូជ​នឹង​មក ​តាម​រយៈ​អ័ប្រាហាំ ដើម្បី​ទៅ​គ្រប់​ជាតិ​សាសន៍។

18 គ្រប់​ទាំង​សាសន៍​នៅ​ផែនដី​នឹង​បាន​ពរ​ដោយ‌សារ​ពូជ​ឯង ពី​ព្រោះ​ឯង​បាន​ស្តាប់​តាម​ពាក្យ​អញ

លោកុប្បត្តិ 22:18

នៅក្នុងការសន្យាទាំងនេះ ពូជគឺឯកវចនៈ។ ‘គាត់’ មិនមែន ‘ពួកគេ’ ឬ ‘វា’ គឺនឹងមក។

ដំណឹង​ល្អ​បង្ហាញ​ព្រះ​យេស៊ូ​ជា​ពូជ​ដែល​បាន​សន្យា – ប៉ុន្តែ​ដោយ​មាន​ការ​ប្រែ​ប្រួល។ គ្រាប់ពូជនឹងស្លាប់។  

23 តែ​ទ្រង់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ឆ្លើយ​ថា កំណត់​ដែល​កូន​មនុស្ស​ត្រូវ​តម្កើង​ឡើង បាន​មក​ដល់​ហើយ
24 ប្រាកដ​មែន ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​ប្រាកដ​ថា បើ​គ្រាប់​ស្រូវ​ដែល​ធ្លាក់​ចុះ​ទៅ​ដី​មិន​ងាប់​ទេ នោះ​ក៏​នៅ​តែ​១​ដដែល តែ​បើ​ងាប់​វិញ នោះ​ក៏​បង្កើត​ផល​ជា​ច្រើន​ឡើង

យ៉ូហាន 12:23-24

ការស្លាប់របស់គាត់គឺជំនួសយើង។

តែ​យើង​ឃើញ​ព្រះ‌យេស៊ូវ​វិញ ដែល​ព្រះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ទាប​ជាង​ពួក​ទេវតា​បន្តិច ទ្រង់​ពាក់​សិរី‌ល្អ និង​ល្បី​ព្រះ‌នាម ទុក​ជា​មកុដ ដោយ​ព្រោះ​ទ្រង់​បាន​រង​ទុក្ខ​សុគត ដើម្បី​នឹង​ភ្លក់​សេចក្ដី​ស្លាប់​ជំនួស​មនុស្ស​ទាំង​អស់ ដោយ​នូវ​ព្រះ‌គុណ​នៃ​ព្រះ

ហេព្រើរ 2:9

វ៉ាក់សាំងខ្លះដំបូងសម្លាប់មេរោគនៅក្នុងវា។ បន្ទាប់មកវ៉ាក់សាំងដែលមានមេរោគស្លាប់ត្រូវបានចាក់ចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់យើង។ តាមរបៀបនេះរាងកាយរបស់យើងអាចផលិតអង្គបដិប្រាណចាំបាច់។ ដូច្នេះប្រព័ន្ធការពាររបស់យើងអាចការពាររាងកាយរបស់យើងពីមេរោគ។ ស្រដៀង​គ្នា​ដែរ ការ​សោយ​ទិវង្គត​របស់​លោក​យេស៊ូ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ពូជ​នោះ​នៅ​ក្នុង​ខ្លួន​យើង​ឥឡូវ​នេះ។ ដូច្នេះ​ឥឡូវ​នេះ យើង​អាច​បង្កើត​ប្រព័ន្ធ​ការពារ​រាងកាយ​ប្រឆាំង​នឹង​មេរោគ​ខាង​វិញ្ញាណ​នោះ​គឺ​អំពើ​បាប។

អង្គបដិប្រាណ Covid-19

អស់​អ្នក​ណា​ដែល​កើត​ពី​ព្រះ នោះ​មិន​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប​ទេ ពី​ព្រោះ​ពូជ ព្រះ​នៅ​ក្នុង​អ្នក​នោះ​ឯង បាន​ជា​ពុំ​អាច​នឹង​ធ្វើ​បាប​បាន​ឡើយ ដ្បិត​បាន​កើត​ពី​ព្រះ​មក

យ៉ូហាន​ទី​១ 3:9

ព្រះគម្ពីរបន្តពន្យល់អំពីអត្ថន័យនេះ៖

ដែល​ដោយ‌សារ​សេចក្ដី​ទាំង​នោះ ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​សេចក្ដី​សន្យា​ដ៏​ធំ​បំផុត ហើយ​វិសេស​ផង មក​យើង​រាល់​គ្នា ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ចំណែក​ជា​និស្ស័យ​នៃ​ព្រះ ដោយ‌សារ​សេចក្ដី​សន្យា​នោះ​ឯង ដោយ​បាន​រួច​ពី​សេចក្ដី​ពុក‌រលួយ​នៅ​ក្នុង​លោកីយ៍​នេះ​ដែល​កើត​អំពី​សេចក្ដី​ប៉ង‌ប្រាថ្នា

ពេត្រុស​ទី​២ 1:4

ទោះបីជាអំពើបាបបានបង្ខូចយើងក៏ដោយ ក៏ជីវិតនៃគ្រាប់ពូជនៅក្នុងយើងចាក់ឫស ហើយអាចឱ្យយើង ‹ ចូលរួមក្នុងធម្មជាតិដ៏ទេវភាព›។ អំពើពុករលួយមិនត្រឹមតែមិនធ្វើវិញទេ ប៉ុន្តែយើងអាចដូចជាព្រះតាមរបៀបដែលមិនអាចទៅរួច។

ប៉ុន្តែ បើគ្មានវ៉ាក់សាំងគ្រប់គ្រាន់ទេ ជម្រើសតែមួយគត់របស់យើងសម្រាប់ Covid គឺការដាក់ឱ្យនៅដាច់ពីគេ។ នេះ​ក៏​ជា​ការ​ពិត​នៅ​ក្នុង​អាណាចក្រ​ខាង​វិញ្ញាណ។ យើងដឹងថាការដាក់ឱ្យនៅដាច់ពីគេច្រើនតែជាឋាននរក។

យ៉ាង​ម៉េច​ដែរ?

ការដាច់ពីគ្នា – ការបំបែកឋានសួគ៌និងឋាននរក

ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនអំពីការយាងមកនៃ ‘ ព្រះរាជាណាចក្រនៃស្ថានសួគ៌ ‘ ។ នៅពេលដែលយើងគិតពី ‘ឋានសួគ៌’ យើងច្រើនតែគិតពីស្ថានភាពរបស់វា ឬ milieu – ទាំងនោះ ‘ផ្លូវមាស’ ។ ប៉ុន្តែ​ក្តីសង្ឃឹម​ដ៏​ធំ​របស់​ព្រះរាជាណាចក្រ​គឺជា​សង្គម​មួយ​ដែល​មាន​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែលមាន​ចរិត​ស្មោះត្រង់ និង​មិន​គិតតែ​ពី​ខ្លួនឯង​។ សញ្ជឹងគិតថាតើយើងកសាង ‘នគរ’ លើផែនដីប៉ុណ្ណា ដើម្បីការពារខ្លួនយើងពីគ្នាទៅវិញទៅមក។ មនុស្សគ្រប់រូបមានសោនៅក្នុងផ្ទះរបស់ពួកគេ ខ្លះមានប្រព័ន្ធសុវត្ថិភាពកម្រិតខ្ពស់។ យើងចាក់សោរឡានរបស់យើង ហើយប្រាប់កូនយើងកុំនិយាយជាមួយមនុស្សចម្លែក។ ទីក្រុងនីមួយៗមានប៉ូលីស។ យើងការពារទិន្នន័យអនឡាញរបស់យើងយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន។ គិតអំពីប្រព័ន្ធ ការអនុវត្ត និងនីតិវិធីទាំងអស់ដែលយើងបានដាក់ឱ្យដំណើរការនៅក្នុង ‘នគរនៅលើផែនដី’ របស់យើង។ ឥឡូវ​ដឹង​ថា​គេ​នៅ​ទី​នោះ​ដើម្បី​ការពារ​ខ្លួន​យើង​ពី​គ្នា។ បន្ទាប់មក អ្នកអាចនឹងទទួលបាននូវភាពភ្លឺស្វាងនៃបញ្ហានៃអំពើបាបនៅស្ថានសួគ៌។ 

ភាពផ្តាច់មុខនៃឋានសួគ៌

ការពណ៌នាអំពីអ្វីដែលឋានសួគ៌អាចមើលទៅដូច

ប្រសិនបើព្រះបានបង្កើតនគរនៃ ‘ស្ថានសួគ៌’ ហើយបន្ទាប់មកធ្វើឱ្យយើងក្លាយជាពលរដ្ឋនៃវា យើងនឹងប្រែក្លាយវាចូលទៅក្នុងនរកដែលយើងបានប្រែក្លាយពិភពលោកនេះយ៉ាងលឿន។ មាស​នៅ​តាម​ដង​ផ្លូវ​នឹង​រលាយ​បាត់​ទៅ​វិញ​មិន​ខាន។ ព្រះ​ត្រូវ​ចាក់​ឫស​ចេញ​ពី​អំពើ​បាប​ក្នុង​ខ្លួន​យើង ដូច​សង្គម​ព្យាយាម​លុប​បំបាត់​ជំងឺ​កូវីដ-១៩ ដើម្បី​សង្គម​មាន​សុខភាព​ល្អ។ មិនមែនមនុស្សណាម្នាក់ដែល  ‘ខកខាន’ (អត្ថន័យនៃអំពើបាប ) ស្តង់ដារដ៏ល្អឥតខ្ចោះនេះអាចចូលទៅក្នុងនគររបស់ព្រះបានទេ។ ដោយសារតែពេលនោះគាត់នឹងបំផ្លាញវា។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ព្រះ​ត្រូវ​បង្ខំ​ឲ្យ​នៅ​ដាច់​ដោយ​ឡែក ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​អំពើ​បាប​បំផ្លាញ​ស្ថានសួគ៌។

ចុះ​អ្នក​ដែល​ព្រះ​ដាក់​ឲ្យ​នៅ​ដាច់​ដោយ​ឡែក ហើយ​បដិសេធ​ការ​ចូល​នោះ​យ៉ាង​ណា? នៅក្នុងពិភពលោកនេះ ប្រសិនបើអ្នកត្រូវបានបដិសេធមិនឱ្យចូលប្រទេសមួយ អ្នកក៏មិនអាចចូលរួមក្នុងធនធាន និងអត្ថប្រយោជន៍របស់វាដែរ។ (អ្នកមិនអាចទទួលបានសុខុមាលភាព ការព្យាបាលវេជ្ជសាស្រ្ត។ល។)។ ប៉ុន្តែសរុបមក មនុស្សជុំវិញពិភពលោក សូម្បីតែភេរវករដែលកំពុងរត់ចេញពីគ្រប់ប្រទេស ក៏រីករាយនឹងភាពសម្បូរបែបនៃធម្មជាតិដូចគ្នា។ ទាំងនេះរួមបញ្ចូលនូវអ្វីដែលជាមូលដ្ឋាន និងទទួលយកបានដូចជាការដកដង្ហើមខ្យល់ មើលឃើញពន្លឺដូចអ្នកដទៃទៀតដែរ។

អ្វី​ទៅ​ជា​ការ​បំបែក​ចេញ​ពី​ព្រះ​ជា​ចុង​ក្រោយ

ប៉ុន្តែតើនរណាជាអ្នកបង្កើតពន្លឺ? ព្រះគម្ពីរអះអាង

នោះ​ព្រះ‌ទ្រង់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថា ចូរ​ឲ្យ​មាន​ពន្លឺ​ឡើង ដូច្នេះ ពន្លឺ​ក៏​មាន​ឡើង

លោកុប្បត្តិ 1:3
ការពណ៌នាអំពីអ្វីដែលឋាននរកអាចមើលទៅដូចជា

ប្រសិនបើនោះជាការពិត នោះពន្លឺទាំងអស់គឺជារបស់ទ្រង់ ហើយវាប្រែថាយើងគ្រាន់តែខ្ចីវាឥឡូវនេះ។ ប៉ុន្តែជាមួយនឹងការបង្កើតឡើងចុងក្រោយនៃព្រះរាជាណាចក្រនៃស្ថានសួគ៌ ពន្លឺរបស់ទ្រង់នឹងនៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្ររបស់ទ្រង់។ ដូច្នេះ ‘នៅខាងក្រៅ’ នឹងក្លាយជា ‘ភាពងងឹត’ ដូចព្រះយេស៊ូវបានពិពណ៌នាអំពីឋាននរកនៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ។

13 ទើប​ទ្រង់​បង្គាប់​ទៅ​ពួក​មហា‌តលិក​ថា ចូរ​ចង​ជើង​ចង​ដៃ​វា​បោះ​ចោល​ទៅ​ឯ​ទី​ងងឹត​ខាង​ក្រៅ​ទៅ នៅ​ទី​នោះ​នឹង​យំ ហើយ​សង្កៀត​ធ្មេញ

ម៉ាថាយ 22: 13

ប្រសិនបើមាន អ្នកបង្កើត នោះភាគច្រើននៃអ្វីដែលយើងទទួលយក ហើយសន្មតថាជា ‘របស់យើង’ គឺពិតជាទ្រង់។ ចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងធាតុមូលដ្ឋានដូចជា ‘ពន្លឺ’ ពិភពលោកជុំវិញយើង ហើយបន្តទៅសមត្ថភាពធម្មជាតិរបស់យើងដូចជាការគិត និងការនិយាយ។ យើងពិតជាមិនបានធ្វើអ្វីសោះដើម្បីបង្កើតសមត្ថភាពទាំងនេះ និងសមត្ថភាពផ្សេងទៀតរបស់យើង។ យើងគ្រាន់តែដឹងថាខ្លួនយើងអាចប្រើបាន និងអភិវឌ្ឍវា។ ពេល​ម្ចាស់​បញ្ចប់​រាជាណាចក្រ​របស់​គាត់ គាត់​នឹង​យក​មកវិញ​នូវ​អ្វីៗ​ទាំងអស់​ជា​របស់គាត់​។

នៅពេលដែល COVID-19 ផ្ទុះឡើងនាំមកនូវការស្លាប់ និងការបំផ្លិចបំផ្លាញក្នុងចំណោមពួកយើងទាំងអស់គ្នា យើងមិនឮការប្រកែកទេ នៅពេលដែលអ្នកជំនាញទទូចឱ្យដាក់ឱ្យនៅដាច់ពីគេ។ ដូច្នេះ មិន​មែន​ជា​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ទេ​ដែល​ឮ​ព្រះ​យេស៊ូ​បង្រៀន​ក្នុង​រឿង​ប្រៀបប្រដូច​អំពី​បុរស​អ្នក​មាន​និង​ឡាសារ​នោះ។

26 មួយ​វិញ​សោត មាន​ជង្ហុក​មួយ​យ៉ាង​ធំ តាំង​នៅ​ជា​កណ្តាល​យើង ហើយ​និង​ឯង​រាល់​គ្នា បាន​ជា​អស់​អ្នក​ណា ដែល​ចង់​ឆ្លង​ពី​ទី​នេះ​ទៅ​ឯ​ឯង ឬ​ពី​នោះ​មក​ឯ​យើង នោះ​មិន​បាន​ឡើយ

លូកា 16:26

ការទទួលថ្នាំបង្ការ – ការពន្យល់របស់ព្រះយេស៊ូវអំពីពស់សំរិទ្ធ

ព្រះយេស៊ូវ​ធ្លាប់​ពន្យល់​បេសកកម្ម​របស់​ទ្រង់​ដោយ​ប្រើ​រឿង​ខាងលើ​អំពី​ម៉ូសេ និង​សត្វ​ពស់​ដែល​ស្លាប់​។ គិតអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងចំពោះមនុស្សខាំដោយពស់។

នៅពេលខាំដោយពស់ពិស ពិសដែលចូលក្នុងខ្លួនគឺជាអង់ទីហ្សែន ដូចជាការឆ្លងមេរោគ។ ការ​ព្យាបាល​ធម្មតា​គឺ​ព្យាយាម​បឺត​ពិស​ចេញ។ បន្ទាប់មក​ត្រូវ​ចងដៃ​ជើង​ដែល​ត្រូវ​ខាំ​ឱ្យ​តឹង ដើម្បី​កុំឱ្យ​ឈាម​ហូរ​ចេញ ហើយ​ពិស​មិន​រាលដាល​ចេញពី​កន្លែង​ខាំ​ឡើយ​។ ជាចុងក្រោយ កាត់បន្ថយសកម្មភាព ដើម្បីកុំឱ្យអត្រាបេះដូងចុះទាប នឹងមិនបូមពិសចូលក្នុងខ្លួនបានលឿន។ 

ពេល​សត្វ​ពស់​បាន​ឆ្លង​ដល់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល ព្រះ​បាន​ប្រាប់​ពួក​គេ​ឲ្យ​មើល​ពស់​លង្ហិន​ដែល​កាន់​លើ​បង្គោល។ អ្នក​អាច​ស្រមៃ​ឃើញ​អ្នក​ខាំ​មួយ​ចំនួន​ងើប​ពី​លើ​គ្រែ ក្រឡេក​មើល​សត្វ​ពស់​លង្ហិន​ដែល​នៅ​ជិត​នោះ ហើយ​បន្ទាប់​មក​បាន​ជា​សះ​ស្បើយ។ ប៉ុន្តែ​មាន​មនុស្ស​ប្រមាណ​៣​លាន​នាក់​នៅ​ក្នុង​ជំរំ​អ៊ីស្រាអែល។ (ពួកគេបានរាប់បុរសជាង 600 000 នាក់ដែលមានអាយុយោធា) ។ នេះគឺជាទំហំនៃទីក្រុងទំនើបដ៏ធំមួយ។ ឱកាសគឺខ្ពស់ដែលខាំទាំងនោះមានចម្ងាយជាច្រើនគីឡូម៉ែត្រ ហើយឆ្ងាយពីការមើលឃើញពីបង្គោលពស់សំរិទ្ធ។

ជម្រើស Counter-Intuitive ជាមួយសត្វពស់

ដូច្នេះ អ្នក​ដែល​ត្រូវ​ពស់​ចឹក​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​ជ្រើសរើស​។ ពួកគេ​អាច​ចាត់វិធានការ​ប្រុងប្រយ័ត្ន​តាម​ស្តង់ដារ​ដែល​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ការ​ចង​មុខរបួស​ឱ្យ​តឹង ហើយ​សម្រាក​ដើម្បី​រឹតត្បិត​លំហូរ​ឈាម និង​ការរីករាលដាល​នៃ​ពិស។ ឬ​ពួកគេ​ត្រូវ​ជឿ​ទុក​ចិត្ត​លើ​ឱសថ​ដែល​បាន​ប្រកាស​ដោយ​ម៉ូសេ។ ដើម្បីធ្វើដូច្នេះ ពួកគេត្រូវដើរជាច្រើនគីឡូម៉ែត្រ បង្កើនលំហូរឈាម និងការសាយភាយនៃពិស មុននឹងសម្លឹងមើលសត្វពស់លង្ហិន។ ការ​ទុក​ចិត្ត​ឬ​ការ​មិន​ទុក​ចិត្ត​លើ​ពាក្យ​របស់​ម៉ូសេ​នឹង​កំណត់​ដំណើរ​ការ​របស់​មនុស្ស​ម្នាក់ៗ។

ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​សំដៅ​ទៅ​លើ​ការ​នេះ​ពេល​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល

14 ហើយ​ដែល​លោក​ម៉ូសេ​បាន​លើក​សត្វ​ពស់​ឡើង នៅ​ទី​រហោ‌ស្ថាន​ជា​យ៉ាង​ណា នោះ​កូន​មនុស្ស​នឹង​ត្រូវ​គេ​លើក​លោក​ឡើង យ៉ាង​នោះ​ដែរ
15 ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ដែល​ជឿ​ដល់​កូន​មនុស្ស នោះ មិន​ត្រូវ​វិនាស​ឡើយ គឺ​ឲ្យ​មាន​ជីវិត​អស់​កល្ប‌ជានិច្ច​វិញ

យ៉ូហាន 3:14-15

លោក​យេស៊ូ​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ស្ថានភាព​របស់​យើង​គឺ​ដូច​ជា​រឿង​របស់​សត្វ​ពស់​នោះ។ ពស់​ដែល​លូន​ចូល​ជំរំ​គឺ​ដូច​ជា​អំពើ​បាប​ក្នុង​ខ្លួន​យើង​និង​សង្គម។ យើង​ត្រូវ​ឆ្លង​ដោយ​ពិស​នៃ​អំពើ​បាប ហើយ​យើង​នឹង​ស្លាប់​ដោយសារ​វា​។ ការ​ស្លាប់​នេះ​គឺ​ជា​ការ​មួយ​ដ៏​អស់កល្ប​ដែល​ទាមទារ​ឱ្យ​នៅ​ដាច់​ពី​គេ​ពី​នគរ​ស្ថានសួគ៌។ ពេល​នោះ ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ថា ការ​ដែល​គេ​លើក​ឡើង​លើ​ឈើ​ឆ្កាង គឺ​ដូច​ជា​សត្វ​ពស់​លង្ហិន​លើក​លើ​បង្គោល។ ដូច​ជា​ពស់​លង្ហិន​អាច​ព្យាបាល​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ពី​ពិស​ដ៏​សាហាវ​របស់​ខ្លួន ដូច្នេះ​វា​អាច​ព្យាបាល​យើង​បាន។ ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​នៅ​ក្នុង​ជំរំ​ត្រូវ​មើល​សត្វ​ពស់។ ប៉ុន្តែ​ដើម្បី​ធ្វើ​បែប​នោះ ពួកគេ​ត្រូវ​ជឿ​ជាក់​ច្បាស់​នូវ​ដំណោះស្រាយ​ដែល​ផ្ដល់​ដោយ​ម៉ូសេ។ ពួកគេនឹងត្រូវធ្វើសកម្មភាពផ្ទុយដោយវិចារណញាណ ដោយមិនបន្ថយអត្រាបេះដូង។ វាជាការទុកចិត្តរបស់ពួកគេលើអ្វីដែលព្រះបានប្រទាន ដែលជួយសង្រ្គោះពួកគេ។ 

ជម្រើសប្រឆាំងវិចារណញាណរបស់យើងជាមួយព្រះយេស៊ូវ

វាគឺដូចគ្នាសម្រាប់ពួកយើង។ យើងមិនមើលទៅលើឈើឆ្កាងទេ ប៉ុន្តែយើងទុកចិត្តលើការផ្តល់ដែលផ្តល់ដោយព្រះ ដើម្បីជួយសង្រ្គោះយើងពីការឆ្លងនៃអំពើបាប និងសេចក្តីស្លាប់។ 

តែ​ចំណែក​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​ការ​សោះ គឺ​គ្រាន់​តែ​ជឿ​ដល់​ព្រះ‌អង្គ ដែល​ទ្រង់​ប្រោស​ឲ្យ​មនុស្ស​ទមិឡ​ល្មើស​បាន​សុចរិត នោះ​សេចក្ដី​ជំនឿ​របស់​អ្នក​នោះ បាន​រាប់​ទុក​ជា​សេចក្ដី​សុចរិត​វិញ

៉ូម 4:5

ជាជាងជឿជាក់លើសមត្ថភាពរបស់យើងក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការឆ្លង យើងទុកចិត្តលើព្រះដែលបានបង្កើតវ៉ាក់សាំងនៅក្នុងគ្រាប់ពូជ។ យើងទុកចិត្តគាត់ជាមួយនឹងព័ត៌មានលម្អិតនៃវ៉ាក់សាំង។ នេះជាមូលហេតុដែល ‘ដំណឹងល្អ’ មានន័យថា ‘ដំណឹងល្អ’ ។ អ្នក​ណា​ដែល​បាន​ឆ្លង​ជំងឺ​ដ៏​សាហាវ ប៉ុន្តែ​ឥឡូវ​បាន​ឮ​ថា វ៉ាក់សាំង​សង្គ្រោះ​ជីវិត​មាន​ហើយ​ផ្តល់​ឲ្យ​ដោយ​ឥត​គិត​ថ្លៃ – នោះ​ជា​ដំណឹង​ល្អ។

មកមើល

ជាការពិតណាស់ យើងត្រូវការហេតុផលដើម្បីជឿជាក់ទាំងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងវ៉ាក់សាំង។ យើង​មិន​ហ៊ាន​ផ្តល់​ការ​ទុក​ចិត្ត​របស់​យើង​ដោយ​ឆោតល្ងង់។ ជាការពិភាក្សាដំបូងបំផុតមួយនៅលើកំណត់ត្រាប្រធានបទនេះ។

45 ភីលីព​ក៏​រក​ណាថា‌ណែល រួច​ប្រាប់​ថា យើង​បាន​ឃើញ​ព្រះ‌អង្គ​នោះ​ហើយ គឺ​ជា​ព្រះ​ដែល​លោក​ម៉ូសេ​បាន​ចែង​ទុក​ពី​ទ្រង់ នៅ​ក្នុង​ក្រឹត្យ‌វិន័យ ហើយ​ពួក​ហោរា​ក៏​បាន​ទាយ​ពី​ទ្រង់​ផង ទ្រង់​ព្រះ‌នាម​ជា យេស៊ូវ ជា​បុត្រ​យ៉ូសែប នៅ​ភូមិ​ណា‌សារ៉ែត

46 តែ​ណាថា‌ណែល​និយាយ​ថា តើ​មាន​អ្វី​ដ៏​ល្អ អាច​ចេញ​ពី​ណាសា‌រ៉ែត​មក​បាន​ឬ​ទេ ភីលីព​ឆ្លើយ​ឡើង​ថា ចូរ​តាម​ខ្ញុំ​ទៅ​មើល​ចុះ

យ៉ូហាន 1:45-46

ដំណឹង​ល្អ​អញ្ជើញ​យើង​ឲ្យ​មក​មើល ដើម្បី​ពិនិត្យ​មើល​ពូជ​នោះ។ នេះគឺជាអត្ថបទមួយចំនួនដើម្បីជួយអ្នកធ្វើរឿងនោះ រួមមាន:

មក​មើល​ដូច​ណាថាណែល​ធ្វើ​យូរ​មក​ហើយ។

ព្រះពោធិសត្វយាងមកសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់។


មហាយាន ឬមហាយាន ពុទ្ធសាសនាកើតចេញពី មហាយាន និងផ្ដោតលើ ផ្លូវ ព្រះពោធិសត្វ ។ ព្រះ​គោតម​បាន​បង្រៀន​ពី​មុន​មក​នូវ​មាគ៌ា​មជ្ឈិម​នៃ​វិន័យ​សង្ឃ។ ព្រះអង្គ​បាន​កសាង​មាគ៌ា​កណ្តាល​ចេញ​ពី ​សិក្ខាបទ ៥ ជា​មាគ៌ា​ដើម្បី​គេច​ពី ​សង្ខារ ។ នេះ​ត្រូវ​បាន​គេ​ទទួល​យក​ថា​ជា​ថេរវាទ​ឬ​ជា​មាគ៌ា​របស់​មនុស្ស​ចាស់។ ការលំបាកជាមួយថេរវាទ គឺត្រង់ថា មនុស្សធម្មតាមានបាប មិនអាចសូម្បីតែរក្សាសីលប្រាំដោយស្មោះត្រង់។ ដូច្នេះ តើ​គេ​អាច​ធ្វើ​តាម​តម្រូវការ​របស់​ព្រះសង្ឃ​ដែល​តឹងរ៉ឹង​ជាង​នេះ​ដោយ​របៀប​ណា? តើ​ជំនួយ​មិន​អាច​ប្រើ​បាន​សម្រាប់​មនុស្ស​ដែល​មិន​អាច​ដើរ​តាម ​មាគ៌ា​ថេរវាទ​នៃ​សីល ប្រាជ្ញា និង​ការ​ផ្ចង់​អារម្មណ៍ ​ទេ?

គម្ពីរមហាយានដែលអាចចូលបានប្រហែល 500 ឆ្នាំបន្ទាប់ពីព្រះពុទ្ធ Gautama បានបំពេញតម្រូវការនេះ។ ព្រះសូត្រទាំងនេះបានបង្រៀនថា ព្រះពោធិសត្វជាច្រើនបានបង្កើតព្រះពោធិសត្វ ឬការភ្ញាក់ដឹងខ្លួន។ ពួក​គេ​បាន​ធ្វើ​ដូច្នេះ​ដោយ​មាន​ចិត្ត​អាណិត​អាសូរ​ដើម្បី​ជួយ​សត្វ​មាន​អារម្មណ៍​ផ្សេង​ទៀត​ក្នុង​ការ​ស្វែង​រក​ការ​ភ្ញាក់​ខ្លួន​របស់​ពួក​គេ។ ព្រះពោធិសត្វ Mahayana និង Vajrayana (Tibetan) ប្រើអំណាចដែលពួកគេបានបង្កើតពីការផ្តោតអារម្មណ៍របស់ពួកគេ ដើម្បីជួយដល់អ្នកដែលមិនអាចសម្រេចបាននូវភាពល្អឥតខ្ចោះដូចគ្នា។ សូមកត់សម្គាល់ព្រះពោធិសត្វដែលគួរកត់សម្គាល់ពិសេសមួយចំនួនដែលបានរំលេចនៅទីនេះ។

ព្រះពោធិសត្វបានបញ្ជូនមកជួយយើង

ការគូររូប Amitābha
n/a , CC BY-SA 3.0 តាមរយៈ Wikimedia Commons

អាមីតាបា (Amitayus)

ព្រះពោធិសត្វ​បឋម​នៃ​ដែនដី​បរិសុទ្ធ ព្រះពុទ្ធ​សាសនា​មាន​បុណ្យ​មិន​ចេះ​ចប់។ បុណ្យកុសល​របស់​ព្រះអង្គ​បាន​មក​ពី​ការ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ល្អ​កន្លង​មក​រាប់​មិន​អស់​ក្នុង​នាម​ជា​ព្រះពោធិសត្វ​ឈ្មោះ​ថា ធម្មការ។ ព្រះ​ធម្មរាជា​ជា​ស្តេច​បុរាណ​ក្នុង​ប្រទេស​ចិន​ដែល​បាន​លះបង់​រាជសម្បត្តិ​ដើម្បី​បន្ត​តាម​ផ្លូវ​ព្រះពោធិសត្វ។ ដូច្នេះ​ហើយ​ឥឡូវ​នេះ គាត់​អាច​ជួយ​អ្នក​ដទៃ​បាន​ក្នុង​នាម​ជា​ព្រះពុទ្ធ​នៃ​ជីវិត​គ្មាន​កំណត់។ ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើ​សច្ចា​ចំនួន ៤៨ ប្រការ បើ​មិន​បាន​សម្រេច​ទេ ព្រះអង្គ​នឹង​រារាំង​ព្រះអង្គ​មិន​ឲ្យ​គង់​នៅ​ក្នុង​ដែន​ដ៏​វិសេស ដែល​ហៅ​ថា ដែនដី​បរិសុទ្ធ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ព្រោះហេតុដែលព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ទ្រង់ត្រាស់ថា ព្រះធម្មកថិក បានត្រាស់ដឹងច្បាស់ហើយ ទើបទ្រង់ត្រាស់ថា ម្នាលអាវុសោ ៤៨ យ៉ាងនេះឯង។ សច្ចាប្រណិធានទាំងនេះ ជាពិសេស សច្ចាប្រណិធាន ទី ១៨ ផ្តល់ជំនួយដល់អ្នកដែលអំពាវនាវរកជំនួយដល់ព្រះពុទ្ធ Amitabha ។

Avalokiteśvara

គំនូរនៃ Avalokiteśvara
Asia Society ដែនសាធារណៈ តាមរយៈ Wikimedia Commons

ដោយមានអវតារចំនួន 108 ដែលជាឈ្មោះដែលមានន័យថា ‘ព្រះអម្ចាស់ដែលមើលងាយ’ ហើយត្រូវបានចាត់ទុកថាជាបុព្វបុរសរបស់ Amitabha, Avalokitesvara បង្ហាញពីសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ព្រះពុទ្ធទាំងអស់។ គាត់ត្រៀមខ្លួនជាស្រេចដើម្បីជួយអ្នកដែលអំពាវនាវរកវា។ អ្នកកាន់សាសនាថ្វាយបង្គំ Avalokiteśvara ដោយឈ្មោះជាច្រើនដោយសាររូបតំណាងជាច្រើនរបស់គាត់។ ពួកគេធ្វើដូច្នេះតាមរយៈការបង្វិលកង់អធិស្ឋាន និងសូត្រមន្ត។ ដោយ​សារ​តែ​ចង់​ជួយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​សុំ Amitabha ព្រះពុទ្ធ​បាន​ផ្តល់​ក្បាល 11 និង 1000 ដៃ​ដល់​មួយ​នៃ Avalokitesvara avatars ។ ដូច្នេះគាត់អាចស្តាប់រាល់ការស្នើសុំជំនួយ ក៏ដូចជាមានកម្លាំងដើម្បីបំពេញតម្រូវការដ៏ធំធេងទាំងនេះ។

Guanyin (观音; 觀音)

Guanyin ខ្លីសម្រាប់ Guanshiyin ដែលជាទម្រង់ស្រីរបស់ Avalokitesvara ។ នាង​បន្ត​ស្តាប់​សម្រែក​របស់​មនុស្ស​ដើម្បី​ជួយ​ពួកគេ។ នាងត្រូវបានគេគោរពយ៉ាងទូលំទូលាយថាជាទេពធីតានៃសេចក្តីមេត្តាករុណានិងមេត្តាករុណាដោយសារតែនាងត្រូវបានគេមើលឃើញថាជាអ្នកសង្គ្រោះនិងជាប្រភពនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌ។ ក្នុង​ពាក្យ​សច្ចា​របស់​ព្រះពោធិសត្វ ក្វាន់​យីន​សន្យា​ថា​នឹង​ឆ្លើយ​តប​នឹង​ការ​អង្វរ​របស់​អ្នក​ទាំង​អស់។ នាង​ក៏​នឹង​រំដោះ​គេ​ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​ទុក្ខ​វេទនា​របស់​គេ​ដែរ។ សូម្បីតែអ្នកដែលមិនមានឱកាសសម្រេចបានការត្រាស់ដឹងដោយខ្លួនឯងក៏អាចទៅដល់វាបានដោយជំនួយរបស់នាង។ អ្នក​ដែល​ជ្រៅ​ក្នុង​កម្មផល​អវិជ្ជមាន​នៅ​តែ​អាច​រក​បាន​សេចក្ដី​សង្គ្រោះ​តាម​រយៈ​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា​របស់​នាង។

រូបសំណាក Guanyin
維基小霸王CC BY-SA 4.0 តាមរយៈ Wikimedia Commons

ម៉ាន់ជូរី

រូបសំណាក Manjusri
国立博物館所蔵品統合検索システムCC BY 4.0 តាមរយៈ Wikimedia Commons

ព្រះអង្គ​ជា​ព្រះពោធិសត្វ​ដ៏​ចំណាស់​បំផុត និង​សំខាន់​បំផុត ហើយ​ជាប់​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ប្រាជ្ញា។ ឈ្មោះរបស់គាត់មានន័យថា “សិរីរុងរឿងទន់ភ្លន់” ។ ឈ្មោះផ្សេងទៀតរបស់ Mañjuśrī គឺ Mañjughoṣa។ ស្នាដៃសិល្បៈជារឿយៗបង្ហាញពី Manjusri កាន់ដាវអណ្តាតភ្លើង ហើយជិះសត្វតោ។ ដោយវិធីនេះ គាត់បានកាត់បន្ថយភាពល្ងង់ខ្លៅ និងជួយសម្រួលចិត្តរបស់យើង។ ទំនៀមទម្លាប់តែងភ្ជាប់ព្រះអង្គជាមួយព្រះពោធិសត្វ Samantabhadra ។ 

ការផ្ទៀងផ្ទាត់សមត្ថភាពរបស់ព្រះពោធិសត្វក្នុងការជួយ

ពួក​យើង​ដែល​ត្រូវ​ការ​ជំនួយ​អំពាវនាវ​ដល់​ព្រះ​ពោធិសត្វ​ទាំង​នេះ និង​ព្រះ​ពោធិសត្វ​ដទៃ​ទៀត។ ពួកគេជួយយើងដោះស្រាយអំពើបាប និងកម្មផលរបស់យើង។ យើងស្វែងរកគុណសម្បត្តិរបស់ពួកគេ ដើម្បីថ្លឹងថ្លែងពីអំពើបាបរបស់យើង។

ប៉ុន្តែតើយើងដឹងដោយរបៀបណាថា សេចក្តីមេត្តាដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់ព្រះពោធិសត្វ គឺគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលយកកម្មផលសម្រាប់បាបកម្មរបស់យើងទាំងអស់គ្នា? តើពួកគេពិតជាអាចបំពេញតម្រូវការទាំងអស់របស់យើងបានទេ? Lotus Sutra បានសរសេរ 500 ឆ្នាំបន្ទាប់ពីព្រះពុទ្ធ Gautama មានប្រស្នាជាច្រើននិងទំនាយអតីតកាលរបស់ព្រះពោធិសត្វ។ ប៉ុន្តែដើម្បីពិតជាដាក់ទំនុកចិត្តលើអំណាចនៃព្រះពោធិសត្វដើម្បីជួយយើង ទំនាយទាំងនេះគួរតែត្រូវបានផ្ទៀងផ្ទាត់។

Mao’s Long March ជាឧទាហរណ៍មួយ។

ការពិពណ៌នាអំពីឡុងខែមីនា

សូមពិចារណាឧទាហរណ៍នេះ ដើម្បីបង្ហាញពីអ្វីដែលខ្ញុំមានន័យ។ ឧបមាថាថ្ងៃនេះខ្ញុំសរសេរការទស្សន៍ទាយថាប្រធានម៉ៅនឹងទទួលជោគជ័យនៅឡុងមិនា ហើយទីបំផុតនឹងគ្រប់គ្រងប្រទេសចិន។ តើអ្នកនឹងទទួលយកវាជាទំនាយទេ? Long March បានកើតឡើងនៅឆ្នាំ 1934-35 ហើយប្រធានម៉ៅបានឡើងកាន់អំណាចនៅក្នុងប្រទេសចិនក្នុងឆ្នាំ 1949 ។ ទាំងនេះគឺជាព្រឹត្តិការណ៍ប្រវត្តិសាស្ត្រ។ មនុស្សធម្មតាម្នាក់អាចសិក្សាប្រវត្តិសាស្រ្តដើម្បីដឹងពីអ្វីដែលបានកើតឡើងកាលពីអតីតកាល ផ្ទុយទៅវិញ អ្វីដែលគួរអោយកត់សម្គាល់នោះគឺការអានឯកសារមួយដែលយើងដឹងថាត្រូវបានសរសេរនៅឆ្នាំ 1834 ដែលព្យាករណ៍អំពីឡុងខែមីនា។ អ្នក​ដែល​សរសេរ​នោះ​នឹង​មាន​ការ​យល់​ដឹង​ដ៏​អស្ចារ្យ​ពី​មនុស្ស ព្រោះ​មនុស្ស​មិន​ដឹង​ថា​នឹង​មាន​អ្វី​កើត​ឡើង​នៅ​ពេល​អនាគត​ឆ្ងាយ​ទេ។ ជាមួយនឹងសមត្ថភាពបង្ហាញបែបនោះ យើងអាចដាក់ការជឿជាក់របស់យើងថាអ្នកនិពន្ធអាចជួយកម្មផលរបស់យើងផងដែរ។

ដូចគ្នានេះដែរ ព្រះសូត្រ Mahayan បានបង្ហាញខ្លួន 500 ឆ្នាំបន្ទាប់ពីព្រះពុទ្ធ Gautama ។ ដោយសារតែកាលបរិច្ឆេទយឺត ការទស្សន៍ទាយរបស់ពួកគេអាចគ្រាន់តែជាទំនាយប៉ុណ្ណោះ។ លទ្ធភាព​មាន​ដែល​ថា​ពួក​គេ​ត្រូវ​បាន​សរសេរ​បន្ទាប់​ពី​ការ​ពិត ហើយ​មាន​តែ​ការ​ព្យាករណ៍​ប៉ុណ្ណោះ។ នោះនឹងធ្វើឱ្យពួកគេដូចជា “ទំនាយ” របស់ខ្ញុំអំពីឡុងមិនាដែលបានសរសេរបន្ទាប់ពីការពិត។ យើង​គ្មាន​ផ្លូវ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ពួកគេ​ពិត​ជា​មាន​អំណាច​អាច​មើល​ឃើញ​អនាគត​បាន​ទេ។ ក្នុង​ករណី​នោះ តើ​យើង​អាច​ដឹង​ច្បាស់​យ៉ាង​ណា​ថា ព្រះ​ពោធិសត្វ​ដែល​សូត្រ​ពណ៌នា​នេះ អាច​ជួយ​ដល់​កម្មផល​របស់​យើង?

ទំនាយដូចព្រះពោធិសត្វ ដែលអាចផ្ទៀងផ្ទាត់បាន។

ប៉ុន្តែ​សំណុំ​នៃ​ការ​ព្យាករណ៍​មាន​មួយ​ដើម្បី​មក​ជួយ​យើង​ជាមួយ​នឹង​តម្រូវ​ការ​និង​អំពើ​បាប​របស់​យើង​។ យើង​អាច​ផ្ទៀងផ្ទាត់​ជា​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ថា​ទំនាយ​ទាំង​នេះ​ត្រូវ​បាន​សរសេរ​ជា​យូរ​មក​ហើយ​មុន​ព្រឹត្តិការណ៍​ដែល​ពួក​គេ​ទស្សន៍ទាយ។ The Dead Sea Scrolls មានទំនាយ និងអ្នកប្រាជ្ញទាំងនេះចុះកាលបរិច្ឆេទ Dead Sea Scrolls នៅ 100 BCE។ ទំនាយ​ទាំង​នោះ​ធ្វើ​ការ​ទស្សន៍ទាយ​យ៉ាង​លម្អិត​អំពី ​ការ​ឆ្កាង ​និង ​ការ​មាន​ព្រះជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ ​របស់​ព្រះ​យេស៊ូ ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ក្នុង​ឆ្នាំ​៣៣ គ.ស.។ ដូច្នេះ​យើង​ដឹង​ថា​ទំនាយ​ទាំង​ឡាយ​ត្រូវ​បាន​សរសេរ​មុន​ព្រឹត្តិការណ៍​ដែល​ពួក​គេ​អះអាង​ថា​នឹង​ទស្សន៍ទាយ។ ទំនាយ​ទាំង​នេះ​ក៏​អះអាង​ថា​ការ​ស្លាប់​និង​ការ​រស់​ឡើង​វិញ​នេះ​គឺ​ជា​យញ្ញបូជា​ដើម្បី​ជួយ​យើង។ ក្នុងនាមជាព្រះពោធិសត្វជួយយើងក្នុងសេចក្តីត្រូវការរបស់យើង បុគ្គលដែលយាងមកនេះ នឹងបម្រើយើងដោយការជួយយើង។ នៅទីនេះ យើងស្វែងយល់ពីការព្យាករណ៍ទាំងនេះ ទាំងដើម្បីផ្ទៀងផ្ទាត់ពួកវា និងដើម្បីស្វែងយល់ពីរបៀបដែលពួកគេអាចជួយយើងក្នុងតម្រូវការរបស់យើង។

ការព្យាករណ៍របស់អេសាយអំពីអ្នកបំរើដែលនឹងមកដល់

អេសាយក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រឆ្នាំ ៧៥០ មុនគ.ស

ព្យាការីអេសាយជាភាសាហេព្រើរបានសរសេរទំនាយនេះប្រហែលឆ្នាំ ៧៥០ មុនគ.ស. ទ្រង់នឹងបម្រើយើងដោយការរងទុក្ខជំនួសយើង។ ការរងទុក្ខរបស់គាត់នឹងជាប្រយោជន៍របស់យើង។ យើងពិនិត្យមើលការព្យាករណ៍ពេញលេញជាមួយនឹងការពន្យល់មួយចំនួនដែលបានបញ្ចូល។ សង្កេតមើលថាវានិយាយអំពី ‘គាត់’ និង ‘គាត់’ ដូច្នេះវាព្យាករណ៍ថានឹងមកដល់។

13 មើល អ្នក​បម្រើ​របស់​អញ​នឹង​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ប្រយ័ត‌ប្រយែង ទ្រង់​នឹង​បាន​តម្កើង​ឡើង គេ​នឹង​លើក​ទ្រង់​ឡើង​ឲ្យ​គង់​នៅ​ទី​ខ្ពស់​ណាស់
14 មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ប៉ុណ្ណា​បាន​ត្រូវ​ស្រឡាំង‌កាំង​ដោយ​ឃើញ​ទ្រង់ (ដ្បិត​ព្រះ‌‌ភ័ក្ត្រ​ទ្រង់​ត្រូវ​ខូច​ទៅ​ខុស​ជាង​ធម្មតា​មនុស្ស ហើយ​រាង​កាយ​ទ្រង់​ក៏​ខុស​នឹង​រាង​កាយ​របស់​មនុស្ស​ជាតិ​ទាំង​ពួង​ផង)
15 នោះ​ទ្រង់​នឹង​ប្រោស​លើ​សាសន៍​ជា​ច្រើន​ប៉ុណ្ណោះ​ដែរ ពួក​មហា‌ក្សត្រ​នឹង​បិទ​មាត់​នៅ​ចំពោះ​ទ្រង់ ដ្បិត​គេ​នឹង​ឃើញ​ការ​ដែល​ឥត​មាន​អ្នក​ណា​ប្រាប់​ដល់​គេ​ឡើយ ហើយ​សេចក្ដី​ដែល​គេ​មិន​បាន​ឮ​ថ្លែង​ប្រាប់​មក​សោះ នោះ​គេ​នឹង​បាន​យល់​ច្បាស់​វិញ។

អេសាយ 52:13-15

អ្នក​បម្រើ​ដែល​នឹង​មក​ដល់​នេះ​នឹង ‹ប្រោះ​សាសន៍​ជា​ច្រើន›។ នេះមានន័យថា ទ្រង់នឹងធ្វើការស្អាតស្អំ ឬផ្តល់បុណ្យដល់មនុស្សក្នុងជាតិជាច្រើន មិនមែនសម្រាប់តែខ្លួនគាត់នោះទេ។ ដូច្នេះ សេវា​របស់​គាត់​នឹង​ជួយ​អ្នក​ដែល​ចង់​បាន​ជំនួយ។ 

អ្នកមើលងាយ

តើ​មាន​អ្នក​ណា​បាន​ជឿ​ដំណឹង ដែល​យើង​ប្រាប់ ហើយ​ព្រះ‌ពាហុ​នៃ​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​បាន​សម្ដែង​ចេញ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ឃើញ
ដ្បិត​ទ្រង់​បាន​ចម្រើន​ធំ​ឡើង​នៅ​ចំពោះ​ព្រះ‌អង្គ ដូច​ជា​លំពង់​ទន់​ខ្ចី ហើយ​ដូច​ជា​ឫស​ដែល​ពន្លក​ចេញ​ពី​ដី​ហួត‌ហែង ទ្រង់​ឥត​មាន​ទ្រង់‌ទ្រាយ​ល្អ ឬ​សណ្ឋាន​រុងរឿង​ទេ ហើយ​កាល​យើង​បាន​មើល​ទ្រង់ នោះ​ក៏​គ្មាន​ភាព​លំអ​ណា​ដែល​ឲ្យ​យើង​រីក‌រាយ​ចិត្ត​ដែរ
ទ្រង់​ត្រូវ​គេ​មើល‌ងាយ ហើយ​ត្រូវ​មនុស្ស​បោះ‌បង់​ចោល ទ្រង់​ជា​មនុស្ស​ទូទុក្ខ ហើយ​ក៏​ធ្លាប់​ស្គាល់​សេចក្ដី​ឈឺ​ចាប់ ទ្រង់​ត្រូវ​គេ​មើល‌ងាយ ដូច​ជា​អ្នក​ណា​ដែល​មនុស្ស​គេច​មុខ​ចេញ ហើយ​យើង​រាល់​គ្នា​មិន​បាន​រាប់‌អាន​ទ្រង់​សោះ។

អេសាយ  53:1-3

ទោះបីជាដូចជាការបាញ់មួយ (ឧទាហរណ៍ សាខា ) នៅចំពោះព្រះជាអ្នកបង្កើតមនុស្សនឹង ‘មើលងាយ’ និង ‘បដិសេធ’ បុរសនេះ។ គាត់នឹងមានបទពិសោធន៍យ៉ាងពេញលេញនូវ ‘ការរងទុក្ខ’ និង ‘ការគោរពទាប’ ដោយអ្នកដទៃ។ 

ទ្រង់​បាន​ទ្រាំ‌ទ្រ រង​អស់​ទាំង​សេចក្ដី​ឈឺ​ចាប់​របស់​យើង ហើយ​បាន​ទទួល​ផ្ទុក​អស់​ទាំង​សេចក្ដី​ទុក្ខ​ព្រួយ​របស់​យើង​ជា​ពិត ប៉ុន្តែ យើង​រាល់​គ្នា​បាន​រាប់​ទ្រង់​ទុក​ជា​អ្នក​មាន​ទោស​វិញ គឺ​ជា​អ្នក​ដែល​ព្រះ​បាន​វាយ ជា​អ្នក​ដែល​រង​វេទនា
តែ​ទ្រង់​ត្រូវ​របួស ដោយ​ព្រោះ​អំពើ​រំលង​របស់​យើង ក៏​ត្រូវ​វាយ​ជាំ ដោយ​ព្រោះ​អំពើ​ទុច្ចរិត​របស់​យើង​ទេ ឯ​ការ​វាយ‌ផ្ចាល​ដែល​នាំ​ឲ្យ​យើង​បាន​ជា​មេត្រី នោះ​បាន​ធ្លាក់​ទៅ​លើ​ទ្រង់ ហើយ​យើង​រាល់​គ្នា​បាន​ប្រោស​ឲ្យ​ជា ដោយ‌សារ​ស្នាម​រំពាត់​នៅ​អង្គ​ទ្រង់

អេសាយ 53:4-5

ពេលខ្លះយើងវិនិច្ឆ័យសំណាងអាក្រក់របស់អ្នកដទៃ ឬមើលអ្នកដែលមានឋានៈទាប ជាផលវិបាក ឬកម្មផលនៃអំពើបាបរបស់ពួកគេ។ ដូចគ្នាដែរ ទុក្ខលំបាករបស់បុរសនេះនឹងធំធេងណាស់ ដែលយើងសន្មត់ថាព្រះជាម្ចាស់កំពុងដាក់ទោសគាត់។ ប៉ុន្តែ​គាត់​នឹង​មិន​ត្រូវ​បាន​ដាក់​ទោស​សម្រាប់​អំពើ​បាប​របស់​គាត់​ផ្ទាល់ – ប៉ុន្តែ​សម្រាប់​យើង​។ ដូចព្រះពោធិសត្វ ទ្រង់នឹងទទួលបន្ទុកដ៏អាក្រក់សម្រាប់ការព្យាបាល និងសន្តិភាពរបស់យើង។

នេះ​ត្រូវ​បាន​សម្រេច​នៅ​ក្នុង ​ការ​ឆ្កាង​ព្រះយេស៊ូវ​នៃ​អ្នក​ស្រុក​ណាសារ៉ែត ដែល​ត្រូវ​បាន ‘ទម្លុះ’ នៅ​លើ​ឈើឆ្កាង រង​របួស និង​រងទុក្ខ។ ប៉ុន្តែ​សូម​ចាំ​ថា អេសាយ​បាន​សរសេរ​ទំនាយ​នេះ ៧៥០ ឆ្នាំ​មុន​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​ព្រះជន្ម​រស់។ 

ដាក់ទណ្ឌកម្ម… សម្រាប់ពួកយើង

ដៃចោះរបស់ព្រះយេស៊ូ

យើង​ទាំង​អស់​គ្នា​បាន​ទាស​ចេញ​ដូច​ជា​ចៀម គឺ​យើង​បាន​បែរ​ចេញ​ទៅ​តាម​ផ្លូវ​យើង​រៀង​ខ្លួន ហើយ​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​បាន​ទម្លាក់​អំពើ​ទុច្ចរិត​របស់​យើង​ទាំង​អស់​គ្នា​ទៅ​លើ​ទ្រង់។
ទ្រង់​ត្រូវ​គេ​សង្កត់‌សង្កិន ហើយ​ធ្វើ​ទុក្ខ តែ​ទ្រង់​មិន​បាន​ហើប​ព្រះ‌ឱស្ឋ​សោះ គឺ​ដូច​ជា​កូន​ចៀម​ដែល​គេ​ដឹក​ទៅ​សម្លាប់ ហើយ​ដូច​ជា​ចៀម​ដែល​គ​នៅ​ចំពោះ​ពួក​អ្នក​កាត់​រោម​យ៉ាង​ណា ទ្រង់​ក៏​មិន​បាន​ហើប​ព្រះ‌ឱស្ឋ​សោះ​យ៉ាង​នោះ​ដែរ

អេសាយ 53:6-7

អំពើបាបរបស់យើង ហើយដើរវង្វេងពីធម៌ និង សិក្ខាបទ៥ តម្រូវឱ្យបុរសនេះប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិត ឬអំពើបាបរបស់យើង។ គាត់​បាន​ចូល​ទៅ​កាប់​សម្លាប់​នៅ​កន្លែង​យើង​ដោយ​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត និង​ដោយ​សន្តិវិធី មិន​បាន​តវ៉ា ឬ​សូម្បី​តែ​បើក​មាត់​ទេ។ ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​បំពេញ​សេចក្ដី​នេះ​យ៉ាង​ជាក់លាក់ ពេល​ទ្រង់​យាង​ទៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង​ដោយ​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត។

ដល់មរណភាពរបស់ទ្រង់

ទ្រង់​ត្រូវ​ដក​ចេញ​ពី​អំណាច​ការ‌ពារ ហើយ​ពី​សេចក្ដី​យុត្តិ‌ធម៌ ឯ​សម័យ​ជំនាន់​ទ្រង់ តើ​មាន​អ្នក​ណា​រំពឹង​គិត​ឃើញ​ថា ទ្រង់​បាន​ត្រូវ​កាត់​ចេញ​ពី​ស្ថាន​របស់​មនុស្ស​រស់​នេះ ហើយ​ត្រូវ​វាយ ដោយ​ព្រោះ​អំពើ​រំលង​របស់​សាសន៍​ខ្ញុំ​នោះ

អេសាយ 53:8

ទំនាយ​បាន​ចែង​ថា​គាត់​នឹង​ត្រូវ​‹កាត់​ចេញ​ពី​ស្រុក​នៃ​មនុស្ស​រស់›។ នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានសុគតនៅលើឈើឆ្កាង ទ្រង់បានបំពេញកិច្ចការនោះ។

ព្រះយេស៊ូវបានបញ្ចុះនៅក្នុងផ្នូររបស់បុរសអ្នកមាន

ហើយ​ក្នុង​កាល​ដែល​ទ្រង់​សុគត នោះ​គេ​ក៏​បញ្ចុះ​សព​ទ្រង់​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​ពួក​អាក្រក់ ហើយ​នៅ​ក្នុង​ផ្នូរ​របស់​អ្នក​មាន​ម្នាក់ ទោះ​បើ​ទ្រង់​មិន​ដែល​ធ្វើ​អំពើ​ទុច្ចរិត​ណា​មួយ​ក៏​ដោយ ក៏​មិន​ដែល​មាន​ការ​បញ្ឆោត​នៅ​ក្នុង​ព្រះ‌ឱស្ឋ​ទ្រង់​ឡើយ​ផង។

អេសាយ 53:9

លោក​យេស៊ូ​បាន​សុគត​ដោយ​ថ្កោលទោស​ថា​ជា​មនុស្ស​«​ទុច្ចរិត​» ទោះ​ជា​«​គាត់​មិន​បាន​ធ្វើ​អំពើ​ឃោរឃៅ​»​និង​គ្មាន​ពាក្យ​«​បោក​បញ្ឆោត​នៅ​ក្នុង​មាត់​គាត់​»​។ ប៉ុន្តែ គាត់​ត្រូវ​បាន​គេ​បញ្ចុះ​នៅ​ក្នុង​ផ្នូរ​របស់​យ៉ូសែប​នៃ​ក្រុង​អារីម៉ាថេ ជា​សង្ឃ​ដ៏​មាន។ លោក​យេស៊ូ​បាន​សម្រេច​ទាំង​ការ​ត្រូវ​បាន​‹ប្រគល់​ផ្នូរ​ជា​មួយ​នឹង​មនុស្ស​អាក្រក់› ប៉ុន្តែ​ក៏​បាន​‹រួម​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​មាន​នៅ​ក្នុង​ការ​ស្លាប់​របស់​លោក›។

10 ទោះ​បើ​យ៉ាង​នោះ គង់​តែ​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​បាន​សព្វ​ព្រះ‌ហឫទ័យ​នឹង​វាយ​ទ្រង់​ឲ្យ​ជាំ ហើយ​ឲ្យ​ឈឺ​ចាប់ កាល​ណា​ព្រះ‌ជន្ម​ទ្រង់​បាន​ត្រូវ​ថ្វាយ​ទុក្ខ​ជា​យញ្ញ‌បូជា​លោះ​បាប​ហើយ នោះ​ទ្រង់​នឹង​បាន​ឃើញ​ពូជ‌ពង្ស​របស់​ទ្រង់ ហើយ​និង​ចម្រើន​ព្រះ‌ជន្ម​ទ្រង់​ឲ្យ​យឺន‌យូរ​ត​ទៅ ឯ​បំណង​ព្រះ‌ហឫទ័យ​នៃ​ព្រះ‌យេហូវ៉ា នោះ​នឹង​ជឿន​ឡើង​ដោយ​ព្រះ‌ហស្ត​ទ្រង់

អេសាយ 53:10

ការ​ស្លាប់​ដ៏​ឃោរឃៅ​នេះ​មិន​មែន​ជា​គ្រោះ​ថ្នាក់​ដ៏​គួរ​ឱ្យ​ខ្លាច​ឬ​សំណាង​អាក្រក់​នោះ​ទេ។ វាគឺជា ‘ឆន្ទៈរបស់ព្រះអម្ចាស់’ ។

ហេតុអ្វី?

ពីព្រោះ ‘ជីវិត’ របស់បុរសនេះនឹងក្លាយជា ‘តង្វាយសម្រាប់អំពើបាប’ ។

អំពើបាបរបស់អ្នកណា?

យើងទាំងអស់គ្នាក្នុងចំណោម ‘ប្រជាជាតិជាច្រើន’ ដែលបាន ‘វង្វេង’ ។ ពេល​ព្រះយេស៊ូវ​សុគត​លើ​ឈើឆ្កាង ទ្រង់​បាន​បង្កើត​កុសល​ដែល​ទ្រង់​អាច​ប្រទាន​ដល់​យើង ។ ដូចព្រះពោធិសត្វដ៏អស្ចារ្យដែរ ទ្រង់ជួយយើងដោយការបង់បាបដោយមិនគិតពីជាតិ អាយុ ភេទ សាសនា ឬឋានៈសង្គម។ ប៉ុន្តែ​ក៏​ដូច​ជា​ព្រះពោធិសត្វ​ដែរ គាត់​ធ្វើ​អ៊ីចឹង​បើ​យើង​សុំ​ជំនួយ។ គាត់នឹងមិនបង្ខំជំនួយរបស់គាត់មកលើយើងទេ។

ប៉ុន្តែបញ្ចប់ជ័យជំនះ

11 ទ្រង់​នឹង​ឃើញ​ផល​នៃ​ការ​ដែល​ព្រលឹង​ទ្រង់​រង​វេទនា នោះ​នឹង​បាន​ស្កប់‌ស្កល់​ផង អ្នក​ដ៏​សុចរិត គឺ​ជា​អ្នក​បម្រើ​របស់​អញ ទ្រង់​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​បាន​សុចរិត ដោយ​គេ​ស្គាល់​ដល់​ទ្រង់ ហើយ​ទ្រង់​នឹង​ទទួល​រង​ទោស​ចំពោះ​អំពើ​ទុច្ចរិត​របស់​គេ

អេសាយ 53:11

សម្លេងទំនាយឥឡូវនេះបានផ្លាស់ប្តូរ ហើយក្លាយជាជ័យជំនះ។ បន្ទាប់ពីការរងទុក្ខដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាចរបស់គាត់ដែលបានពិពណ៌នាខាងលើ អ្នកបំរើនេះនឹងឃើញ ‘ពន្លឺនៃជីវិត’ ។

ព្រះយេស៊ូវបានរស់ឡើងវិញ

គាត់នឹងរស់ឡើងវិញ! ហើយ​ការ​ធ្វើ​ដូច្នេះ​អ្នក​បម្រើ​នេះ​នឹង ‘បង្ហាញ​ពី​ភាពត្រឹមត្រូវ’ ជាច្រើន។

ដើម្បី ‘សុចរិត’ គឺដូចគ្នានឹងការទទួលបាន ‘ សុចរិត ‘ ។ ព្រះ​បាន​លើក​តម្កើង​ឬ​ប្រទាន​ឲ្យ ​អ័ប្រាហាំ ‹សេចក្ដី​សុចរិត› ។ ព្រះ​បាន​ប្រទាន​វា​ទៅ​គាត់​ដោយ​សារ​តែ​ការ​ទុក​ចិត្ត​ឬ​ជំនឿ​របស់​គាត់។ ស្រដៀង​គ្នា​ដែរ អ្នក​បម្រើ​នេះ​ដែល​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​នឹង​មើល​ងាយ នឹង​បង្ហាញ​អំពី​ភាព​ត្រឹម​ត្រូវ ឬ​ផ្តល់​កិត្តិយស​ដល់ ‹មនុស្ស​ជា​ច្រើន›។ នេះ​ជា​អ្វី​ដែល​លោក​យេស៊ូ​បាន​សម្រេច​ដោយ​ការ​រស់​ឡើង​វិញ​បន្ទាប់​ពី​ការ​ឆ្កាង​របស់​លោក។ ការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញបង្ហាញថា គុណសម្បត្ដិរបស់គាត់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបង្ហាញអំពីភាពត្រឹមត្រូវរបស់យើង។

12 ហេតុ​នោះ អញ​នឹង​ឲ្យ​ទ្រង់​មាន​ចំណែក​ជា​មួយ​នឹង​ពួក​អ្នក​ធំ ហើយ​ទ្រង់​នឹង​ចែក​របឹប​ជា​មួយ​នឹង​ពួក​អ្នក​ដ៏​ខ្លាំង​ពូកែ ពី​ព្រោះ​ទ្រង់​បាន​ច្រួច​ព្រលឹង​ចេញ រហូត​ដល់​ស្លាប់ គេ​បាន​រាប់​ទ្រង់​ទុក​ជា​អ្នក​ទទឹង​ច្បាប់ ប៉ុន្តែ ទ្រង់​បាន​ទទួល​រង​ទោស​នៃ​អំពើ​បាប​របស់​មនុស្ស​ជា​ច្រើន ហើយ​បាន​អង្វរ​ជំនួស​មនុស្ស​ដែល​ទទឹង​ច្បាប់​វិញ។

អេសាយ 53:12

ទោះបីជាអេសាយបានទាយរឿងនេះ 750 ឆ្នាំមុនព្រះយេស៊ូវមានព្រះជន្មគង់នៅក៏ដោយ ព្រះយេស៊ូវបានបំពេញនូវព័ត៌មានលម្អិតជាក់លាក់ ដើម្បីបង្ហាញថានេះគឺជាផែនការរបស់ព្រះ។ វា​ក៏​បង្ហាញ​ថា​ព្រះ​យេស៊ូ​អាច​ជួយ​អ្នក​ណា​ក៏​ដោយ សូម្បី​តែ​អ្នក​ដែល​មាន​តម្លៃ​ទាប​បំផុត​ក៏​ដោយ។ ដូច​ជា​ព្រះពោធិសត្វ ព្រះយេស៊ូវ​បម្រើ​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​ការ ហើយ​សុំ​ជំនួយ​ដើម្បី​បាន​បុណ្យ។ ការរងទុក្ខ ការសោយទិវង្គត និងការរស់ឡើងវិញរបស់គាត់ បង្ហាញពីឆន្ទៈ និងអំណាចរបស់គាត់ ដើម្បីជួយអ្នកដែលអំពាវនាវដល់គាត់។

ជីកកាន់តែជ្រៅ

តើ​វា​មិន​ស័ក្តិសម​ទេ​ក្នុង​ការ​ពិចារណា​និង​យល់​យ៉ាង​ពេញលេញ​អ្នក​បម្រើ​នេះ? នេះគឺជាវិធីមួយចំនួនដើម្បីធ្វើដូច្នេះ។