ការព្យាករណ៍នៃគម្ពីរសញ្ញាចាស់

តើហោរាសាស្ត្របុរាណនិយាយអ្វីខ្លះនៅថ្ងៃនេះ?

Tenzin Gyatso, ដាឡៃឡាម៉ាបច្ចុប្បន្ន_{^{Cmichel67 , CC BY-SA 4.0 , តាមរយៈ Wikimedia Commons}}

សម្តេចសង្ឃ ដាឡៃ ឡាម៉ា នៅតែជាមេដឹកនាំខាងវិញ្ញាណដ៏សំខាន់បំផុតរបស់ពុទ្ធសាសនិកទីបេ។ អ្នកកាន់សាសនាចាត់ទុកគាត់ថាជាខ្សែនៃការចាប់បដិសន្ធិរបស់ អវឡុកគីតវរ៉ា ជា ព្រះពោធិសត្វ នៃមេត្តា ។ សម្តេចសង្ឃ Dalai Lama ទី 14 និងបច្ចុប្បន្នគឺ Tenzin Gyatso ដែលរស់នៅជា ជនភៀសខ្លួន នៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា។ គាត់បានក្លាយជាមេដឹកនាំសាសនាដែលគេទទួលស្គាល់បំផុតមួយក្នុងពិភពលោកសព្វថ្ងៃ។ គាត់ជាម្ចាស់ជើងឯកអហិង្សា និងតម្លៃជាសាកល ដោយបានឈ្នះរង្វាន់ណូបែលសន្តិភាពឆ្នាំ ១៩៨៩។

ក្នុងនាមជាអ្នកដឹកនាំខាងវិញ្ញាណ សម្តេចសង្ឃដាឡៃឡាម៉ាបានពិគ្រោះយោបល់អំពីការអធិប្បាយ ជាពិសេសនៅថ្ងៃចូលឆ្នាំទីបេ។ ពាក្យ «oracle» សំដៅទៅលើពេលដែលវិញ្ញាណចូលទៅក្នុងបុរស ឬស្ត្រី។ បន្ទាប់មក oracle អាចផ្តល់នូវ ការទស្សន៍ទាយ ទំនាយ ដែលជាការទស្សន៍ទាយដ៏គួរឱ្យកត់សម្គាល់បំផុតអំពីអនាគត។ យើងទាំងអស់គ្នាចង់មានសមត្ថភាពនេះដូចដែលយើងសម្លឹងទៅឆ្នាំខាងមុខ។ ស ម្តេចសង្ឃ ដាឡៃ ឡា ម៉ា ពិគ្រោះជាមួយ Nechung Oracle ក្នុងឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី នៃ ទីក្រុង Losar ទីបេ ។ សម្តេចសង្ឃ ដាឡៃ ឡាម៉ា ក៏បានពិគ្រោះជាមួយ Tenma Oracle ដែលស្ត្រីទីបេវ័យក្មេងម្នាក់ ក្លាយជាអ្នកតំណាងសម្រាប់ទេពធីតាភ្នំទាំងដប់ពីរ។

ការដឹងអំពីអនាគត៖ អំណាចដ៏សំខាន់របស់ព្រះ

ការដឹងពីអនាគតគឺហួសពីសមត្ថភាពរបស់មនុស្ស។ យើងទទួលស្គាល់ថាការទស្សន៍ទាយអនាគតនៅតែជាសញ្ញានៃវិញ្ញាណ ពីព្រោះមនុស្សមិនមានការមើលឃើញជាមុននេះទេ។ នេះពន្យល់ពីមូលហេតុដែលសូម្បីតែសម្តេចសង្ឃ Dalai Lama ផ្ទាល់ក៏ពិគ្រោះជាមួយ Nechung Oracle។ Oracle នេះអះអាងថាគ្រាន់តែមើលឃើញទៅអនាគតនៅពេលដែលវិញ្ញាណរបស់គាត់មានគាត់ហើយសម្រាប់តែឆ្នាំខាងមុខនេះ។

យើងអាចប្រើសមត្ថភាពទំនាយនេះដើម្បីបំបែកសារដែលគ្រាន់តែជាមនុស្សពីសារដែលមកពីវិញ្ញាណ។ ក្នុងចំណោមអ្នកទាំងអស់ដែលអះអាងថាមានសមត្ថភាពក្នុងការមើលឃើញអនាគត ព្យាការីជនជាតិហេព្រើរពីបុរាណឈរតែឯងដោយរយៈពេលដ៏ខ្លីដែលពួកគេមើលឃើញទៅមុខ។ ពួកគេបានព្យាករមិនត្រឹមតែឆ្នាំក្រោយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែសម្លឹងទៅមុខរាប់ពាន់ឆ្នាំទៅអនាគត។ ព្យាការីទាំងនេះថែមទាំងមើលទៅសម័យយើងរហូតដល់ចុងបញ្ចប់នៃប្រវត្តិសាស្ត្រ។ ពួកគេបានអះអាងថាទទួលបានទំនាយរបស់ពួកគេពីព្រះដែលជាអ្នកបង្កើត។ នេះហើយជាមូលហេតុដែលពួកគេអាចមើលឃើញពីប្រវត្តិសាស្ត្រដ៏ស៊ីជម្រៅរហូតដល់ទីបញ្ចប់។ សូមមើលរបៀបដែលព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតអះអាងថានិយាយតាមរយៈព្យាការី៖

⁸អញជាយេហូវ៉ា នេះហើយជាឈ្មោះរបស់អញ អញមិនព្រមប្រគល់សិរី‌ល្អរបស់អញដល់អ្នកណាទៀត ឬឲ្យសេចក្ដីសរសើររបស់អញដល់រូបឆ្លាក់ឡើយ
⁹មើលការខាងដើមទាំងប៉ុន្មានបានកន្លងទៅហើយ គឺជាការថ្មីដែលអញថ្លែងប្រាប់នេះ អញប្រាប់ពីការទាំងនោះ ដល់ឯងរាល់គ្នា មុនដែលកើតមកផង។
អេសាយ 42:8-9

6 ព្រះ‌យេហូវ៉ាដ៏ ជាមហា‌ក្សត្រនៃសាសន៍អ៊ីស្រា‌អែលហើយជាអ្នកដែលប្រោសលោះគេ គឺព្រះ‌យេហូវ៉ានៃពួកពល‌បរិវារ ទ្រង់មានព្រះ‌បន្ទូលដូច្នេះថា អញជាដើម ហើយជាចុង ក្រៅពីអញគ្មានព្រះណាទៀតឡើយ
7 តើមានអ្នកណាដូចអញ ចូរឲ្យគេប្រកាសខ្លួនមក ហើយសម្ដែងភស្តុ‌តាងឲ្យច្បាស់ចុះ រួចរាប់‌រៀបប្រាប់ឲ្យអញស្តាប់ពីអ្វីៗដែលបានកើតឡើង តាំងតែពីអញបានតាំងមនុស្សឡើង ពីកាលដើមព្រមទាំងអ្វីៗដែលកំពុងតែកើត និងអ្វីៗដែលត្រូវកើតមកទៅមុខទៀត ចូរឲ្យគេប្រាប់មកចុះ
8 កុំឲ្យភ័យឡើយ ក៏កុំឲ្យខ្លាចដែរ តើអញមិនបានប្រាប់ ហើយបង្ហាញដល់ឯងតាំងតែពីដើមមកទេឬ គឺឯរាល់គ្នាជាស្មរបន្ទាល់របស់អញ តើមានព្រះណាក្រៅពីអញឬទេ អើ គ្មានថ្មដាណាទៀតឡើយ អញមិនស្គាល់ណាមួយសោះ។
អេសាយ 44:6-8

យើងអាចសាកល្បងការអះអាងដូចនេះ ហើយផ្ទៀងផ្ទាត់ ឬបដិសេធការព្យាករណ៍របស់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែ ដើម្បីធ្វើដូច្នេះ យើងត្រូវដឹងជាមុនសិននូវការពិតជាមូលដ្ឋានខ្លះអំពីគម្ពីរ។

ព្រះគម្ពីរ – ពិតជាបណ្ណាល័យ

សៀវភៅ Gutenberg Bible_{^{Joshua Keller CC BY 2.0 តាមរយៈ Wikimedia Commons}}

ព្រះគម្ពីរគឺជាបណ្តុំនៃសៀវភៅដែលសរសេរដោយហោរា និងអ្នកនិពន្ធជាច្រើន។ វាត្រូវចំណាយពេលជាង 1500 ឆ្នាំដើម្បីឱ្យសៀវភៅទាំងនេះត្រូវបានសរសេរតាំងពីដើមដល់ចប់។ នេះធ្វើឲ្យព្រះគម្ពីរកាន់តែដូចជាបណ្ណាល័យ ហើយកំណត់វាខុសពី សៀវភៅដ៏អស្ចារ្យ ផ្សេងទៀត ។ បើហោរាតែមួយ ឬក្រុមដែលស្គាល់គ្នាបានសរសេរសៀវភៅគម្ពីរ យើងប្រហែលជាមិនភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះការរួបរួមរបស់វាទេ។ ប៉ុន្តែ រាប់រយរាប់ពាន់ឆ្នាំនៃប្រវត្តិសាស្ត្របានបំបែកអ្នកសរសេរព្រះគម្ពីរខុសៗគ្នា។ អ្នកនិពន្ធទាំងនេះមកពីប្រទេសផ្សេងៗ ភាសា និងមុខតំណែងសង្គម។ ប៉ុន្តែសារ និងការទស្សន៍ទាយរបស់ពួកគេមានភាពស៊ីសង្វាក់គ្នា បង្កើតជាប្រធានបទរួមមួយ។ ពួកគេក៏ស្របនឹងការពិតនៃប្រវត្តិសាស្ត្រដែលបានកត់ទុកនៅខាងក្រៅព្រះគម្ពីរ។

គម្ពីរសញ្ញាចាស់ និងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី។

សៀវភៅព្រះគម្ពីរចែកចេញជាពីរផ្នែកធំៗ។ គម្ពីរសញ្ញាចាស់ដែលសរសេរពីដើមជាភាសាហេប្រ៊ូ មានសៀវភៅចំនួន 39 ក្បាលដែលគ្របដណ្តប់តាំងពីការចាប់ផ្តើមនៃប្រវត្តិសាស្ត្ររហូតដល់ប្រហែល 400 មុនគ.ស.។ ច្បាប់ចម្លងចាស់បំផុតនៃគម្ពីរសញ្ញាចាស់ដែលមានសព្វថ្ងៃនេះមានតាំងពីឆ្នាំ 200 មុនគ.ស.។ ពួកគេត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា Dead Sea Scrolls ( នៅទីនេះសម្រាប់ព័ត៌មានលម្អិត )។ គម្ពីរសញ្ញាថ្មីមានសៀវភៅចំនួន 27 ដែលត្រូវបានសរសេរនៅចន្លោះឆ្នាំ 40-90 គ.ស. ដែលផ្តោតលើបុគ្គលរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ អ្នកប្រាជ្ញចុះកាលបរិច្ឆេទច្បាប់ចម្លងដែលមានស្រាប់នៃគម្ពីរសញ្ញាថ្មីដែលចាប់ផ្តើមពីឆ្នាំ 125 គ.ស.។ អត្ថបទនេះ ពន្យល់អំពីប្រវត្តិនៃសាត្រាស្លឹករឹតរបស់ព្រះគម្ពីរឱ្យកាន់តែលម្អិត ប៉ុន្តែបន្ទាត់ពេលវេលានេះផ្តល់នូវទិដ្ឋភាពទូទៅដែលមើលឃើញ៖

ការសរសេរក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ធ្វើឱ្យមានការព្យាករណ៍ជាក់លាក់ជាច្រើនដែលកំពុងសម្លឹងមើលទៅអនាគត។ នេះធ្វើឱ្យវាជាអក្សរសិល្ប៍មិនធម្មតា ដូចជាសោទ្វារ។ សោមានរូបរាងជាក់លាក់ ដូច្នេះមានតែ ‘កូនសោ’ ជាក់លាក់មួយដែលត្រូវនឹងសោអាចដោះសោវាបាន។ ដូចគ្នានេះដែរ គម្ពីរសញ្ញាចាស់មានមុខងារដូចជាសោ។ ដោយផ្អែកលើការព្យាករណ៍របស់វា មានតែព្រឹត្តិការណ៍ជាក់លាក់មួយចំនួននៃអនាគតប៉ុណ្ណោះដែលអាចដោះសោវាបាន។ យើងបានឃើញការនេះនៅ ដើម អ័ដាម ការបូជារបស់អ័ប្រាហាំ និង បុណ្យរំលងរបស់លោកម៉ូសេ ។

ទំនាយនៃអ្នកដែលមកពីវឺដ្យីន Virgin

Matthias Stom’s “The Adoration of the Shepherds”_{^{Matthias Stom ដែនសាធារណៈ តាមរយៈ Wikimedia Commons}}

បន្ទាប់ពីម៉ូសេ (១៥០០ មុនគ.ស.) ការព្យាករណ៍កាន់តែជាក់លាក់ ដែលធ្វើឲ្យវាមិនអាចប្រើសោមិនពិតដែលត្រូវនឹង ‘សោ’ ។ សូមពិចារណាទំនាយមួយពីអេសាយ (៧៥០ មុនគ.ស.)៖

¹⁴ដូច្នេះ ព្រះ‌អម្ចាស់ទ្រង់នឹងប្រទានទីសម្គាល់១មកអ្នករាល់គ្នា ដោយព្រះ‌អង្គទ្រង់ មើល នាងព្រហ្មចារីនឹងមានគភ៌ ប្រសូតបានបុត្រា១ ហើយនិងឲ្យព្រះ‌នាមថា អេម៉ា‌ញូ‌អែល
¹⁵បុត្រនោះនឹងបរិភោគខ្លាញ់ទឹកដោះ ហើយនិងទឹកឃ្មុំ ដរាបដល់ចេះបដិសេធចោលរបស់អាក្រក់ ហើយរើសយករបស់ល្អវិញ
អេសាយ 7:14-15

នៅទីនេះយើងឃើញទំនាយជាក់លាក់មួយដែលមើលទៅយ៉ាងច្បាស់លាស់ទៅអនាគត។ វាព្យាករណ៍ពីអ្វីដែលហាក់ដូចជាមិនអាចទៅរួចនោះ៖ ស្ត្រីព្រហ្មចារីនឹងមានកូនប្រុស។ នេះត្រូវបានសរសេរចុះនៅប្រហែលឆ្នាំ ៧៥០ មុនគ.ស.។

‘កូនសោ’ តែមួយគត់ដែលសមនឹង ‘សោ ‘ នេះ

“The Virgin in Prayer” របស់ Sassoferrato_{^{Giovanni Battista Salvi da Sassoferrato ដែនសាធារណៈ តាមរយៈ Wikimedia Commons}}

ក្នុងចំណោមមនុស្សទាំងអស់ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ សូម្បីតែរឿងទេវកថាទូទាំងពិភពលោក មានមនុស្សតែម្នាក់គត់ដែលបានអះអាងកំណើតពីព្រហ្មចារី។ អ្នកនេះគឺជាព្រះយេស៊ូជាអ្នកស្រុកណាសារ៉ែត។ គម្ពីរសញ្ញាថ្មី ដំណឹងល្អចែងថា មាតារបស់ព្រះយេស៊ូវ គឺនាងម៉ារី ជាស្រីព្រហ្មចារី នៅពេលនាងសម្រាលដល់ទ្រង់។ នេះបង្កើតជាចំណុចកណ្តាលនៃ រឿងបុណ្យណូអែល។

ទំនាយរបស់អេសាយបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់នូវអ្វីដែលពាក្យប្រឌិតនៅដើមដំបូងនៃប្រវត្តិសាស្ត្រមនុស្សជាតិបានចង្អុលបង្ហាញតែប៉ុណ្ណោះ។ នៅពេលនោះ ព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតបានមានបន្ទូលថា ‘ស្ត្រី’ នឹងមានពូជដោយមិនបញ្ជាក់អំពីការចូលរួមរបស់បុរស ។ នេះផ្តល់នូវឧទាហរណ៍មួយអំពីរបៀបដែលទំនាយពីរផ្សេងគ្នា ដែលនីមួយៗសរសេរពីគ្នារាប់រយឆ្នាំ ដោយអ្នកនិពន្ធផ្សេងគ្នា និងការកំណត់ផ្សេងៗគ្នា បំពេញគ្នាទៅវិញទៅមក និងទស្សន៍ទាយព្រឹត្តិការណ៍ដូចគ្នា។ សញ្ញា រាសីចក្រ Virgo ត្រឡប់ទៅឆ្ងាយដូចដែលយើងអាចតាមដានក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រមនុស្សជាតិ ក៏ចងចាំការសន្យាដូចគ្នានេះដែរ។

អ៊ីម៉ាញូអែល បរិភោគ Curds និងទឹកឃ្មុំ

ទំនាយរបស់អេសាយបានបន្ថែមសេចក្ដីលម្អិតបន្ថែមទៀតដល់សេចក្ដីដែលបានចែងនៅដើមដំបូង។ វាបានប្រកាសថាកូនប្រុសរបស់ព្រហ្មចារីនឹងត្រូវបានគេហៅថា ‘អ៊ីម៉ាញូអែល’ ។ ឈ្មោះនេះ មានន័យថា “ព្រះនៅជាមួយយើង” ។ កូនប្រុសនេះនឹងក្លាយជា មនុស្សកើតនៃព្រះជាអ្នកបង្កើត ។

អេសាយក៏បានទាយដែរថា ចាប់តាំងពីពេលដែលកូនប្រុសនេះ ‹ស៊ីប័រនិងទឹកឃ្មុំ› (ពេលដែលទើបតែចាប់ផ្ដើមញ៉ាំអាហាររឹង) នោះគាត់នឹង ‹បដិសេធខុស ហើយរើសយកត្រូវ›។ ដូច្នេះ កូនប្រុសនេះ ចាប់ពីវ័យក្មេងនេះ ពេញមួយជីវិតរបស់គាត់ និងដោយគ្មានករណីលើកលែង នោះនឹង ‘បដិសេធខុស ហើយជ្រើសរើសត្រឹមត្រូវ’។ នេះមានន័យថា គាត់នឹងមិនធ្វើបាប និងទទួលផលអាក្រក់នោះទេ។

អំណាចនៃបុគ្គលដែលមិនមានកម្ម

ពិចារណាអំពីអំណាចរបស់សម្តេចសង្ឃដាឡៃឡាម៉ា។ តាមរយៈការផ្ចង់អារម្មណ៍ខ្លាំងក្នុងរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ គាត់អាចទទួលបានបុណ្យកុសលជាច្រើនដើម្បីទូទាត់កម្មផលរបស់គាត់។ ដូច្នេះហើយ គាត់បានអភិវឌ្ឍមហាអំណាច ដឹកនាំប្រទេសមួយដូចជាទីបេ និងក្លាយជាគំរូដល់ពិភពលោកផងដែរ។ តើអំណាចអាចមានអ្វីសម្រាប់អ្នកដែលជាព្រះដែលបានចាប់កំណើត? ហើយតើអ្នកណាដែលមិនដែលទទួលផលអាក្រក់? ស្រមៃមើលថាតើគាត់នឹងមានអំណាចអ្វីខ្លះ។

តើគាត់នឹងធ្វើអ្វីជាមួយអំណាចទាំងនេះ?

ព្យាការីជនជាតិហេព្រើរបានទាយទុកជាមុននូវអ្វីដែលគាត់នឹងធ្វើដោយអំណាចរបស់គាត់ និងរបៀបដែលគាត់នឹងប្រទានពរដល់អ្នក និងខ្ញុំ។ ពួកគេបានទាយទុកជាមុនថា កូនប្រុសព្រហ្មចារីនេះនឹងចូលមកក្នុងនគរថ្មី។ នគរនេះនឹងមិនទទួលរងនូវភាពមិនស្ថិតស្ថេរនិង សមិទ្ធិផល ឡើយ។ បន្ទាប់មក ទ្រង់នឹងអញ្ជើញយើងឲ្យក្លាយជាពលរដ្ឋនៃនគរនេះ។ យើងពិនិត្យមើលព្រះរាជាណាចក្ររបស់ទ្រង់តាមរយៈកញ្ចក់នៃព្រះរាជាណាចក្រដ៏ធំបំផុតដែលមិនធ្លាប់មានក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ។ ការសញ្ជ័យរបស់ Genghis Khan នៅទូទាំងអាស៊ី ចាប់ផ្តើមពីម៉ុងហ្គោលី ផ្តល់នូវបរិបទដ៏ល្អមួយដើម្បីណែនាំព្រះរាជាណាចក្រដែលបានព្យាករណ៍នេះ។ យើងធ្វើដូច្នេះ បន្ទាប់ ។

តើលោកយេស៊ូជាកូនស្រីព្រហ្មចារីមកពីវង្សដាវីឌឬ?

ដោយ Ragnar / ថ្ងៃទី 19 ខែធ្នូឆ្នាំ 2016

យើងបានឃើញថា ‘ព្រះគ្រីស្ទ’ គឺជាចំណងជើងសញ្ញាចាស់ ។ ឥឡូវនេះ ចូរយើងមើលសំណួរនេះ តើព្រះយេស៊ូវជាអ្នកស្រុកណាសារ៉ែតដែល ‘ព្រះគ្រីស្ទ’ បានទាយទុកក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ឬ?

ពីបន្ទាត់របស់ដាវីឌ

ដាវីឌ ជាអ្នកនិពន្ធទំនុកតម្កើង ដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងបន្ទាត់ពេលវេលាប្រវត្តិសាស្ត្រ

ទំនុកតម្កើង 132 នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ដែលបានសរសេរ 1000 ឆ្នាំមុនព្រះយេស៊ូវមានព្រះជន្មរស់ មានទំនាយជាក់លាក់មួយ។ វាបាននិយាយថា:

¹⁰សូមកុំបំបែរមុខនៃអ្នកដែលទ្រង់បានចាក់ប្រេងតាំង ចេញឡើយ គឺដោយយល់ដល់ដាវីឌ ជាអ្នកបម្រើទ្រង់
¹¹ព្រះ‌យេហូវ៉ាទ្រង់បានស្បថនឹងដាវីឌដោយសេចក្ដីពិត ទ្រង់ក៏មិនព្រមប្រែចេញវិញឡើយ គឺថា អញនឹងយកម្នាក់ ជាផលដែលកើតពីខ្លួនឯង តាំងឡើងឲ្យអង្គុយលើបល្ល័ង្ករបស់ឯង…
¹³ដ្បិតព្រះ‌យេហូវ៉ាទ្រង់បានរើសក្រុងស៊ីយ៉ូន ទ្រង់សព្វព្រះ‌ហឫទ័យចង់បាន សម្រាប់ជាលំនៅរបស់ទ្រង់…
¹⁷នៅទីនេះ អញនឹងធ្វើឲ្យស្នែងរបស់ដាវីឌប៉ិចឡើង អញបានចាត់‌ចែងចង្កៀង១ សម្រាប់អ្នកដែលអញ បានចាក់ប្រេងតាំងឲ្យ
ទំនុកដំកើង 132:10-11, 13, 17

យូរមុនព្រះយេស៊ូវ ទំនុកតម្កើងបានទាយថា អ្នកចាក់ប្រេងតាំង របស់ព្រះ (មានន័យថា ‘ព្រះគ្រីស្ទ’) នឹងមកពីដាវីឌ។ ហេតុនេះហើយបានជាដំណឹងល្អបង្ហាញថាលោកយេស៊ូនៅក្នុងពង្សាវតាររបស់ដាវីឌ។ ពួកគេចង់ឱ្យយើងឃើញថាព្រះយេស៊ូវបំពេញទំនាយនេះ។

គម្ពីរសញ្ញាថ្មីចាប់ផ្តើមដោយសិទ្ធិនេះពីខដំបូងរបស់វា។

បញ្ជីពង្សាវតារពីព្រះ‌យេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាវង្សាហ្លួងដាវីឌ និងជាជំនួរវង្សនៃលោកអ័ប្រាហាំដែរ
ម៉ាថាយ 1:1

តើលោកយេស៊ូពិតជាមកពីវង្សដាវីឌមែនឬ?

ប៉ុន្តែ តើយើងធ្វើដូចម្តេចទើបដឹងថា ពួកគេមិនគ្រាន់តែ បង្កើត ពង្សាវតារដើម្បីទទួលបាន ‘ការបំពេញ’? ពួកគេអាណិតព្រះយេស៊ូ ហើយប្រហែលជាចង់បំផ្លើសការពិត។

នៅពេលព្យាយាមរកឱ្យឃើញនូវអ្វីដែលពិតជាបានកើតឡើង វាជួយឱ្យមានសក្ខីកម្មរបស់ សាក្សី អរិភាព ។ សាក្សីអរិភាពម្នាក់នៅនឹងដៃដើម្បីមើលការពិត ប៉ុន្តែមិនយល់ស្របនឹងជំនឿរួម។ ដូច្នេះសាក្សីបែបនេះមានហេតុផលសម្រាប់បដិសេធសក្ខីកម្មដែលអាចនឹងមិនពិត។ ឧបមាថាមានឧប្បត្តិហេតុគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍រវាងមនុស្ស ក និងខ។ អ្នកទាំងពីរស្តីបន្ទោសគ្នាទៅវិញទៅមកចំពោះគ្រោះថ្នាក់ ដូច្នេះពួកគេគឺជាសាក្សីអរិភាព។ បុរស A និយាយថា គាត់បានឃើញ B ផ្ញើសារនៅមុនពេលកើតហេតុ ហើយជន B បានសារភាពរឿងនេះ។ បន្ទាប់មកយើងអាចសន្មត់ថាផ្នែកនៃជម្លោះនេះគឺជាការពិត ចាប់តាំងពីបុគ្គល B មិនមានអ្វីដើម្បីទទួលបានការយល់ព្រមចំពោះចំណុចនេះ។

ដូចគ្នាដែរ ការក្រឡេកមើលកំណត់ត្រានៃសាក្សីប្រវត្តិសាស្ត្រដែលមានអរិភាពអាចជួយយើងកំណត់នូវអ្វីដែល ពិតជា បានកើតឡើងជាមួយព្រះយេស៊ូ។ អ្នកប្រាជ្ញគម្ពីរសញ្ញាថ្មី លោកបណ្ឌិត អេហ្វ ប្រ៊ូស បានសិក្សាសេចក្តីយោងរបស់រ៉ាប៊ីរបស់សាសន៍យូដាចំពោះព្រះយេស៊ូវនៅក្នុង តាលមូដ និងមីសណា។ គាត់បានកត់សម្គាល់ការអធិប្បាយខាងក្រោមអំពីព្រះយេស៊ូ៖

Ulla បាននិយាយថា: តើអ្នកជឿថាការការពារណាមួយនឹងត្រូវបានស្វែងរកយ៉ាងខ្នះខ្នែងសម្រាប់គាត់ (ឧទាហរណ៍ព្រះយេស៊ូវ)? គាត់ជាអ្នកបោកបញ្ឆោត ហើយព្រះដ៏មានព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណាទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ ‹អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវប្រោសគាត់ឡើយ ហើយក៏មិនត្រូវលាក់គាត់ដែរ›[ចោទិយកថា ១៣:៩] វាខុសគ្នានឹងព្រះយេស៊ូព្រោះទ្រង់នៅជិតនឹងការសោយរាជ្យ» ទំ . ៥៦

FF Bruce ធ្វើការកត់សម្គាល់នេះអំពីសេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់គ្រូបង្វឹកនោះ៖

ការបង្ហាញនោះគឺថាពួកគេកំពុងព្យាយាមស្វែងរកការការពារសម្រាប់គាត់ (លិខិតសុំទោសចំពោះពួកគ្រីស្ទានត្រូវបានរកឃើញនៅទីនេះ)។ ហេតុអ្វីបានជាពួកគេព្យាយាមការពារជនល្មើសបែបនេះ? ដោយសារគាត់«ជិតដល់ការគ្រប់គ្រង»របស់ដាវីឌ។ ទំ។ ៥៧

ម្យ៉ាងទៀត គ្រូបង្រៀនជនជាតិយូដាដែលមានអរិភាព មិនបាន ជំទាស់នឹងការអះអាងរបស់អ្នកសរសេរដំណឹងល្អដែលថាព្រះយេស៊ូវមកពីដាវីឌទេ។ ពួកគេមិនទទួលយកការអះអាងរបស់ព្រះយេស៊ូចំពោះ ‘ព្រះគ្រីស្ទ’ ហើយបានប្រឆាំងនឹងការអះអាងអំពីដំណឹងល្អអំពីទ្រង់។ ប៉ុន្តែគេនៅតែទទួលស្គាល់ថាលោកយេស៊ូនៅក្នុងរាជវង្សរបស់ដាវីឌ។ ដូច្នេះ យើងដឹងថាអ្នកសរសេរដំណឹងល្អមិនគ្រាន់តែបង្កើតវាដើម្បីទទួលបាន ‘ការបំពេញ’ នោះទេ។ សូម្បីតែសាក្សីអរិភាពក៏យល់ស្របលើចំណុចនេះដែរ។

ផ្ទាំងគំនូរពណ៌នាការប្រសូតរបស់ព្រះយេស៊ូ នៅ Rosary Basilica ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ _{^{WorldKnowledge0815}}_{^{CC BY-SA 3.0 DE តាមរយៈ Wikimedia Commons}}

តើគាត់កើតពីព្រហ្មចារី?

លទ្ធភាពនៅតែមានថាព្រះយេស៊ូវបានបំពេញទំនាយនេះដោយគ្រាន់តែ ‘ដោយចៃដន្យ’ ។ ក៏មានអ្នកផ្សេងទៀតមកពីគ្រួសាររាជវង្សផងដែរ។ ប៉ុន្តែកើតចេញពីព្រហ្មចារី! វាមិនមានលទ្ធភាពដែលវាអាចកើតឡើងដោយចៃដន្យទេ។ វាគឺ៖

ការយល់ច្រឡំ,
ការក្លែងបន្លំឬ
អព្ភូតហេតុ – គ្មានជម្រើសផ្សេងទៀតបើកចំហទេ។

ដំណើររឿងលោកុប្បត្តិរបស់អ័ដាម បានណែនាំអំពីកំណើតព្រហ្មចារីដែលនឹងមកដល់ ។ នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី លូកា និង ម៉ាថាយ បានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា ម៉ារៀ បានបង្កើតព្រះយេស៊ូវ កាលនាងនៅក្រមុំ។ ម៉ាថាយក៏បានអះអាងថា នេះគឺជាការសម្រេចនៃទំនាយមួយមកពីអេសាយ (ឆ្នាំ ៧៥០ មុនគ.ស.) ដែលបាននិយាយថា ៖

¹⁴ចិត្តអញស្អប់ចំពោះបុណ្យចូលខែ និងបុណ្យមានកំណត់ទាំងប៉ុន្មានរបស់ឯងរាល់គ្នាណាស់ ពិធីទាំងនោះជាបន្ទុកសង្កត់លើអញជាខ្លាំង អញក៏នឿយណាយ ដោយទ្រាំចំពោះការទាំងនោះ
អេសាយ 7:14 (ហើយបានដកស្រង់នៅក្នុង ម៉ាថាយ 1:23 ជាការសម្រេច)

ប្រហែលជានេះគ្រាន់តែជាការយល់ច្រឡំប៉ុណ្ណោះ។ ភាសាហេព្រើរដើម הָעַלְמָ֗ה (បញ្ចេញសំឡេងថា ហាលម៉ា ) បកប្រែថា ‘ព្រហ្មចារី’ ក៏អាចមានន័យថា ‘ស្រីក្រមុំ’ ពោលគឺស្ត្រីមិនទាន់រៀបការ។ ប្រហែលជានោះជាអ្វីដែលអេសាយចង់និយាយជាយូរមកហើយក្នុងឆ្នាំ ៧៥០ មុនគ.ស.។ ដោយមានតម្រូវការខាងសាសនាក្នុងផ្នែករបស់ម៉ាថាយ និងលូកា ដើម្បីថ្វាយបង្គំព្រះយេស៊ូ ពួកគេបានយល់ខុសថាអេសាយមានន័យថា ‘ព្រហ្មចារី’ នៅពេលអេសាយពិតជាមានន័យថា “ស្ត្រីវ័យក្មេង”។ បន្ថែមការមានគភ៌ដ៏អកុសលរបស់ម៉ារីមុនពេលរៀបការរបស់នាង ហើយវាបានក្លាយជា ‘ការសម្រេចដ៏ទេវភាព’ នៅក្នុងកំណើតរបស់ព្រះយេស៊ូវ។

សាក្សីនៃ Septuagint

មនុស្សជាច្រើនមានការពន្យល់កម្រិតខ្ពស់ខ្លះៗដូចនេះ។ គេមិនអាចបដិសេធរឿងនេះបានទេ ព្រោះវាមិនអាចបញ្ជាក់ថាអ្នកណាម្នាក់ជាព្រហ្មចារីឬអត់។ ប៉ុន្តែការពន្យល់នេះគឺសាមញ្ញពេក។ គ្រូបង្រៀនជនជាតិយូដាបានបកប្រែគម្ពីរសញ្ញាចាស់ជាភាសាហេព្រើរជាភាសាក្រិចនៅប្រហែលឆ្នាំ 250 មុនគ.ស.។ ការបកប្រែភាសាក្រិចនៃគម្ពីរសញ្ញាចាស់នេះត្រូវបានគេហៅថា The Septuagint ។ ដូច្នេះ ពីររយហាសិបឆ្នាំមុនព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មរស់ គ្រូអធិប្បាយជនជាតិយូដាបានសរសេរការបកស្រាយរបស់ពួកគេអំពីអេសាយ ៧:១៤។ តើគ្រូបង្រៀនជនជាតិយូដាទាំងនេះបានបកប្រែ អេសាយ ៧:១៤ ពីភាសាហេព្រើរទៅជាភាសាក្រិចយ៉ាងដូចម្ដេច? តើគេបកប្រែថា«ស្ត្រីក្រមុំ»ឬ«ព្រហ្មចារី»? មនុស្សជាច្រើនហាក់ដូចជាបានដឹងថា ភាសាហេព្រើរដើម הָעַלְמָ֗ה អាចមានន័យថា ‘ស្ត្រីវ័យក្មេង’ ឬ ‘ព្រហ្មចារី’ ។ ប៉ុន្តែមានមនុស្សតិចណាស់ដែលលើកយកសាក្សីនៃ Septuagint ដែលបកប្រែវាថា παρθένος (ប្រកាសថា parthenos) ដែល មានន័យថា “ព្រហ្មចារី” ។

ម្យ៉ាងវិញទៀត គ្រូខាងសាសនាយូដាឈានមុខគេនៅឆ្នាំ 250 មុនគ.ស. ជាងពីររយឆ្នាំមុនព្រះយេស៊ូប្រសូតបានយល់ទំនាយអេសាយជាភាសាហេព្រើរមានន័យថា “ព្រហ្មចារី” ។ អ្នកសរសេរដំណឹងល្អ ឬដោយពួកគ្រីស្ទានសម័យដើម មិនបានបង្កើតកំណើតព្រហ្មចារីទេ។ វាស្ថិតនៅក្នុងការគិតរបស់ជនជាតិយូដាជាយូរមកហើយ មុនពេលដែលព្រះយេស៊ូវយាងមក។

រ៉ាប៊ីបានដឹងពីអ្វីដែលព្រហ្មចារីមាន

ហេតុអ្វីបានជាគ្រូបង្ហាត់ជនជាតិយូដាដឹកនាំនៅឆ្នាំ ២៥០ មុនគ. ស . បើអ្នកគិតថាវាគឺដោយសារពួកគេមានអបិយជំនឿ និងមិនមានវិទ្យាសាស្ត្រនោះ ចូរយើងគិតម្ដងទៀត។ មនុស្សសម័យនោះជាកសិករ។ ពួកគេបានដឹងពីរបៀបដែលការបង្កាត់ពូជដំណើរការ។ រាប់រយឆ្នាំមុនពេល Septuagint Abraham ដឹងថាបន្ទាប់ពីអាយុជាក់លាក់មួយបានមករដូវ ហើយបន្ទាប់មកការមានកូនគឺមិនអាចទៅរួចទេ ។ ទេ ទន្សាយនៅឆ្នាំ 250 មុនគ.ស. មិនស្គាល់គីមីវិទ្យា និងរូបវិទ្យាទំនើបទេ ប៉ុន្តែពួកគេយល់ពីរបៀបដែលសត្វ និងមនុស្សបន្តពូជ។ ពួកគេនឹងដឹងថា វាមិនអាចទៅរួចទេក្នុងការមាន កំណើត ព្រហ្មចារី ។ ប៉ុន្តែគេមិនបានបង្រួញទៅវិញទេ ហើយបកប្រែថាជា ‘ស្ត្រីវ័យក្មេង’ ក្នុងគម្ពីរ Septuagint។ ទេ ពួកគេបាននិយាយជាសខ្មៅថា ព្រហ្មចារី នឹងមានកូនប្រុស។

បរិបទរបស់ម៉ារី

ឥឡូវនេះ សូមពិចារណាផ្នែកបំពេញនៃរឿងនេះ។ គ្មាននរណាអាចបញ្ជាក់ថា ម៉ារៀជាព្រហ្មចារីឡើយ។ ប៉ុន្តែគួរឲ្យកត់សម្គាល់ នាងស្ថិតក្នុង ដំណាក់កាល តែមួយ និងខ្លីបំផុតនៃជីវិត ដែលវាអាចនៅតែជាសំណួរបើកចំហ។ នេះគឺជាយុគសម័យនៃគ្រួសារធំ។ គ្រួសារដែលមានកូនដប់នាក់ជារឿងធម្មតា។ ដោយយល់ឃើញដូច្នេះ តើអ្វីជាឱកាសដែលលោកយេស៊ូនឹងក្លាយជាកូនច្បង? ព្រោះបើគាត់មានបងប្រុស ឬប្អូនស្រី នោះយើងនឹងដឹងយ៉ាងច្បាស់ថា ម៉ារៀ មិនមែនព្រហ្មចារីទេ។ នៅសម័យរបស់យើងនៅពេលដែលគ្រួសារមានកូនប្រហែល 2 នាក់វាគឺជាឱកាស 50-50 ប៉ុន្តែនៅពេលនោះវាជិតដល់ឱកាស 1 ក្នុង 10 ។ ឱកាសគឺ 9 ក្នុងចំណោម 10 ដែល ‘ការបំពេញ’ ព្រហ្មចារីគួរតែត្រូវបានបដិសេធដោយការពិតសាមញ្ញថាព្រះយេស៊ូវមានបងប្អូនបង្កើត។ ប៉ុន្តែប្រឆាំងនឹងហាងឆេងដែលគាត់មិនបាន។

ឥឡូវនេះ សូមបន្ថែមពេលវេលាដ៏គួរឱ្យកត់សម្គាល់នៃការភ្ជាប់ពាក្យរបស់ Mary ទៅលើរឿងនេះ។ ប្រសិនបើនាងរៀបការបានពីរបីថ្ងៃ ព្រហ្មចារី ‘ការបំពេញ’ អាចនឹងត្រូវបោះបង់ចោលម្តងទៀត។ ផ្ទុយទៅវិញ បើនាងមានផ្ទៃពោះនៅមិនទាន់ភ្ជាប់ពាក្យ នាងនឹងមិនមានគូដណ្តឹងមើលថែនាងឡើយ។ នៅក្នុងវប្បធម៌នោះ ក្នុងនាមជាស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ ប៉ុន្តែនៅលីវ នាងនឹងត្រូវនៅម្នាក់ឯង ប្រសិនបើនាងត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យរស់នៅ។

វាគឺជា ‘ការចៃដន្យ’ ដ៏គួរឱ្យកត់សម្គាល់ និងទំនងមិនទំនងទាំងនេះ ដែលធ្វើឲ្យកំណើតព្រហ្មចារីមិនអាច ប្រកែក បាន ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំឈឺចាប់។ ភាពចៃដន្យទាំងនេះមិនត្រូវបានរំពឹងទុកទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេបង្ហាញពីតុល្យភាព និងពេលវេលា ដូចជាចិត្តកំពុងរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ដោយផែនការ និងចេតនា។

សាក្សីនៃការសរសេររបស់ rabbinical

ប្រសិនបើម៉ារៀបានរៀបការមុនពេលព្រះយេស៊ូប្រសូត ឬប្រសិនបើព្រះយេស៊ូវមានបងប្អូនបង្កើត នោះសាក្សីជនជាតិយូដាដែលមានអរិភាពច្បាស់ជាបានចង្អុលបង្ហាញអំពីរឿងនេះ។ ផ្ទុយទៅវិញ វាហាក់ដូចជាម្តងទៀត ពួកគេយល់ស្របនឹងអ្នកសរសេរដំណឹងល្អអំពីចំណុចនេះ។ FF Bruce កត់សម្គាល់ខណៈដែលការពន្យល់អំពីរបៀបដែលការសរសេររបស់គ្រូបង្រៀននិយាយអំពីព្រះយេស៊ូ។

ព្រះយេស៊ូត្រូវបានគេសំដៅទៅក្នុងអក្សរសិល្ប៍បែប rabbinal ជា Jesus ben Pantera ឬ Ben Pandira ។ នេះអាចមានន័យថា “កូនប្រុសរបស់ខ្លារខិន” ។ ការពន្យល់ដែលទំនងបំផុតគឺថាវាគឺជាអំពើពុករលួយនៃ parthenos ដែលជាពាក្យក្រិកសម្រាប់ ‘ព្រហ្មចារី’ ហើយបានមកពីការយោងរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទចំពោះគាត់ថាជាកូនប្រុសរបស់ព្រហ្មចារី។ ទំ។ ៥៧-៥៨

សព្វថ្ងៃនេះ ជាពេលវេលារបស់ព្រះយេស៊ូ មានអរិភាពចំពោះព្រះយេស៊ូ និងការអះអាងនៃដំណឹងល្អ។ កាលពីពេលនេះមានការប្រឆាំងយ៉ាងខ្លាំងចំពោះគាត់។ ប៉ុន្តែភាពខុសប្លែកគ្នានោះគឺថាកាលពីអតីតកាលក៏មាន សាក្សី ផងដែរ ហើយក្នុងនាមជាសាក្សីអរិភាព ពួកគេមិនបានបដិសេធនូវចំណុចមូលដ្ឋានមួយចំនួនដែលពួកគេអាចបដិសេធបាន ប្រសិនបើចំណុចទាំងនេះត្រូវបានបង្កើតឡើង ឬមានកំហុស។

ការ​ដឹង​អំពី​អនាគត​៖ អំណាច​ដ៏​សំខាន់​របស់​ព្រះ