តើការប្រែចិត្តមានន័យយ៉ាងណា

សិក្ខាបទ ៥ ប្រការ និងបញ្ញត្តិ១០ប្រការ

សិក្ខាបទទាំងប្រាំនេះ ផ្តល់នូវក្រមសីលធម៌ជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ពុទ្ធសាសនិកជនគោរពប្រតិបត្តិ។ ពួកគេមានន័យដើម្បីអភិវឌ្ឍចិត្ត និងអត្តចរិត បើកដំណើរការឈានដល់ការត្រាស់ដឹង។ ការរក្សាសិក្ខាបទទាំងប្រាំនេះជាផ្នែកមួយនៃការប្រតិបត្តិធម៌ជាប្រចាំទាំងនៅផ្ទះនិងនៅវត្តក្នុងស្រុក។ សង្គមប្រកាន់ខ្ជាប់នូវសីលប្រាំតាមរយៈពិធីដែលព្រះសង្ឃដឹកនាំប្រជុំសូត្រធម៌ប្រាំប្រការ។ ការសូត្រតាមទំនៀមទម្លាប់បុរាណ។

Five Precepts_{^{Farang Rak Tham CC BY-SA 4.0 តាមរយៈ Wikimedia Commons}}

សិក្ខាបទ ៥ យ៉ាង មានចែងក្នុងបញ្ជី

សម្រាប់ពុទ្ធសាសនិកថេរវាទ ការសូត្រធម្មតា (មកពីភាសាបាលី) មានដូចខាងក្រោម៖

“ខ្ញុំប្រកាន់យកសិក្ខាបទដើម្បីវៀរចាកការបៀតបៀនសត្វដែលមានដង្ហើម។ (វៀរចាកការសម្លាប់សត្វមានជីវិតទាំងអស់ រួមទាំងសត្វផង)។
“ខ្ញុំប្រកាន់នូវសិក្ខាបទ វៀរចាកការមិនទទួលយករបស់ដែលមិនបានឲ្យ។ ( វៀរចាកការលួច ) ។
“ខ្ញុំប្រកាន់យកសិក្ខាបទបង្ហាត់ឲ្យចៀសចេញពីការប្រព្រឹត្តខុសផ្លូវភេទ។ (ហាមរួមភេទក្រៅអាពាហ៍ពិពាហ៍)។
“ខ្ញុំប្រកាន់នូវសិក្ខាបទបង្ហាត់ឲ្យចៀសចេញពីពាក្យមិនពិត។ ( វៀរចាកការភូតភរ ) ។
«ខ្ញុំប្រកាន់យកសិក្ខាបទស្ដីពីការវៀរចាកការសេពគ្រឿងស្រវឹង ឬគ្រឿងញៀន ដែលជាឱកាសនៃការធ្វេសប្រហែស»។ (ការវៀរចាកការស្រវឹង ឬគ្រឿងស្រវឹង) ។

សិក្ខាបទប្រាំប្រការដែលព្រះពុទ្ធប្រោសប្រទានគឺស្រដៀងនឹងបញ្ញត្តិដប់ប្រការដែលម៉ូសេបានទទួលកាលពីមួយពាន់ឆ្នាំមុន។ ដូច្នេះ ការយល់ដឹងពីរបៀបដែលមនុស្សរក្សាបញ្ញត្តិ១០ប្រការ ផ្ដល់នូវការយល់ដឹងអំពីសីលប្រាំ។ យើងអាចយល់អំពីកូដបុរាណទាំងពីរនេះក្នុងបរិបទនៃជំងឺរាតត្បាតមេរោគកូរ៉ូណាទំនើបដែលបានរីករាលដាលគ្រប់ទីកន្លែង។

ម៉ូសេ និងបញ្ញត្តិដប់ប្រការ

បទគម្ពីរភាសាហេព្រើរពីបុរាណរៀបរាប់អំពីរបៀបដែលពិភពលោកយើងធ្លាក់ទៅក្នុង ការរងទុក្ខ សេចក្ដីស្លាប់ និងភាពមិនស្ថិតស្ថេរ ។ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់ជ្រាបច្បាស់អំពីសេចក្តីទាំងនេះ តាមរយៈ អរិយសច្ច ៤ ។ ដោយសារ ទំនោរចិត្តរបស់មនុស្សចំពោះអំពើបាប ព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតបានប្រទានដល់ម៉ូសេនូវបញ្ញត្តិដប់ប្រការភ្លាមៗបន្ទាប់ពីពួកគេ បានរត់គេចពីស្រុកអេស៊ីបក្នុងបុណ្យរំលង ។ ម៉ូសេមិនមានគម្រោងគ្រាន់តែដឹកនាំជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចេញពីស្រុកអេស៊ីបទេ។ គាត់ក៏ចង់ណែនាំពួកគេទៅរករបៀបរស់នៅថ្មី។ លោកមានបំណងបង្កើតសង្គមមួយដែលគ្មានអំពើពុករលួយ។ ដូច្នេះ ហាសិបថ្ងៃក្រោយបុណ្យរំលងដែលបានរំដោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែល លោកម៉ូសេបាននាំពួកគេទៅភ្នំស៊ីណាយ ជាកន្លែងដែលពួកគេបានទទួលក្រឹត្យវិន័យ។ ព្រះក៏បានប្រទានក្រិត្យវិន័យនេះតាមរយៈលោកម៉ូសេ ដើម្បីលាតត្រដាងបញ្ហាដែលមាននៅក្នុងសម័យកាលរបស់យើង។

តើម៉ូសេទទួលបានបញ្ជាអ្វី? ច្បាប់ពេញលេញនៃ 613 បទបញ្ជាសម្រាប់បូជាចារ្យនិងអ្នកដឹកនាំគឺវែងណាស់។ ដូច្នេះ ម៉ូសេក៏បានទទួលពាក្យបញ្ជាខាងសីលធម៌ជាក់លាក់នៅលើផ្ទាំងថ្ម ដែលគេស្គាល់ថាជា បញ្ញត្តិដប់ប្រការ (ឬ Decalogue )។ ទាំងដប់នេះបានបង្កើតជាសេចក្តីសង្ខេបនៃច្បាប់។ ដូចជាសិក្ខាបទប្រាំប្រការដែរ គេបានបង្កើតកាតព្វកិច្ចសីលធម៌សម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ មិនមែនតែព្រះសង្ឃទេ។ របស់ព្រះប្រើវាសព្វថ្ងៃនេះ ជាអំណាចសកម្មរបស់ទ្រង់ ដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលយើងឲ្យប្រែចិត្តពីអំពើអាក្រក់ទូទៅ។

ផ្នែកមួយនៃ Souls Deuteronomy ដែលផ្ទុកនូវច្បាប់ចម្លងដែលនៅរស់រានមានជីវិតចាស់ជាងគេបំផុតនៃ Decalogue_{^{អ្នកនិពន្ធមិនស្គាល់ រូបថតដោយ Shai Halevi ដែនសាធារណៈ តាមរយៈ Wikimedia Commons}}

បញ្ញត្តិដប់ប្រការ

ខាងក្រោមនេះគឺជាបញ្ជីដ៏ទូលំទូលាយនៃបញ្ញត្តិដប់ប្រការ ដែលត្រូវបានចារឹកលើថ្មដោយព្រះ ហើយក្រោយមកបានចម្លងដោយម៉ូសេទៅក្នុងបទគម្ពីរភាសាហេព្រើរ ៖

3 កុំឲ្យមានព្រះឯណាទៀតនៅចំពោះអញឲ្យសោះ។
4 កុំឲ្យឆ្លាក់ធ្វើរូបណាសម្រាប់ឯងឲ្យសោះ ក៏កុំឲ្យធ្វើរូបណាឲ្យដូចជាអ្វីនៅស្ថានសួគ៌ខាងលើ ឬនៅផែនដីខាងក្រោម ឬនៅក្នុងទឹកដែលទាបជាងដីផង
5 ក៏កុំឲ្យក្រាបសំពះនៅចំពោះរបស់ទាំងនោះ ឬគោរពប្រតិ‌បត្តិតាមនោះឡើយ ដ្បិតអញដែលជាយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃឯង អញមានសេចក្ដីប្រចណ្ឌ ក៏ទម្លាក់ការទុច្ចរិតរបស់ឪពុកទៅលើកូនចៅរហូតដល់៣ហើយ៤តំណផង ចំពោះអស់អ្នកណាដែលស្អប់អញ
6 តែអញផ្តល់សេចក្ដីសប្បុរស ដល់ទាំងពាន់តំណនៃពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់ ហើយកាន់តាមបញ្ញត្តរបស់អញទាំងប៉ុន្មានវិញ។
7 កុំឲ្យចេញព្រះ‌នាមរបស់ព្រះ‌យេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯង ជាអសារឥតការឡើយ ដ្បិតព្រះ‌យេហូវ៉ាទ្រង់នឹងមិនរាប់ជាឥតទោសដល់អ្នកណា ដែលចេញព្រះ‌នាមទ្រង់ ជាអសារឥតការនោះទេ។
ការពិពណ៌នាអំពីម៉ូសេដែលទទួលបញ្ញត្តិដប់ប្រការ_{^{ប៊ីស្សព ចន អេច វិនសិន, DD , ដែនសាធារណៈ តាមរយៈ Wikimedia Commons}}
8 ចូរឲ្យនឹកចាំពីថ្ងៃឈប់សម្រាក ដើម្បីញែកថ្ងៃនោះចេញជាបរិសុទ្ធ
9 ក្នុងរវាង៦ថ្ងៃ នោះត្រូវឲ្យឯងធ្វើអស់ទាំងការរបស់ឯងចុះ
10 តែឯថ្ងៃទី៧ នោះគឺជាថ្ងៃឈប់សម្រាកថ្វាយព្រះ‌យេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯងវិញ នៅថ្ងៃនោះមិនត្រូវធ្វើអ្វីឲ្យសោះ ទោះខ្លួនឯង ឬកូនប្រុសកូនស្រីឯងក្តី ទោះបាវប្រុស ឬបាវស្រីឯងក្តី ទោះសត្វរបស់ឯង ឬអ្នកដទៃដែលនៅផ្ទះឯងក្តី
11 ដ្បិតក្នុង៦ថ្ងៃព្រះ‌យេហូវ៉ាទ្រង់បានធ្វើផ្ទៃមេឃ ផែនដី ហើយនិងសមុទ្រ ព្រមទាំងរបស់សព្វសារពើនៅស្ថានទាំងនោះដែរ រួចដល់ថ្ងៃទី៧ ទ្រង់ឈប់សម្រាក ហេតុនោះបានជាព្រះ‌យេហូវ៉ាទ្រង់បានប្រទានពរដល់ថ្ងៃឈប់សម្រាក ហើយក៏ញែកចេញជាបរិសុទ្ធ។
12 ចូរឲ្យគោរពប្រតិ‌បត្តិដល់ឪពុកម្តាយ ដើម្បីឲ្យបានអាយុវែងនៅក្នុងស្រុក ដែលព្រះ‌យេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯងទ្រង់ប្រទានឲ្យ។
13 កុំឲ្យសម្លាប់មនុស្សឲ្យសោះ។
14 កុំឲ្យផិតគ្នាឲ្យសោះ។
15 កុំឲ្យលួចប្លន់ឲ្យសោះ។
16 កុំឲ្យធ្វើជាទីបន្ទាល់ក្លែងទាស់នឹងអ្នកជិតខាងខ្លួនឲ្យសោះ។
17 កុំឲ្យលោភចង់បានផ្ទះអ្នកជិតខាងខ្លួនឲ្យសោះ ក៏កុំឲ្យលោភចង់បានប្រពន្ធគេ ឬបាវប្រុសបាវស្រីគេក្តី ឬគោ លា ឬរបស់អ្វីផងអ្នកជិតខាងខ្លួនឲ្យសោះ។
និក្ខមនំ 20:3-17

សិក្ខាបទ៥ និងប្រការ១០ប្រការ

សូមកត់សម្គាល់ថា បញ្ញត្តិដប់ប្រការគ្របដណ្ដប់លើសិក្ខាបទទាំងបួននៃសិក្ខាបទប្រាំ។ ក្រៅពីបញ្ញត្តិដូចគ្នានេះ ចេតនាទាំងមូលនៃសិក្ខាបទ និងបញ្ញត្តិក៏ត្រូវគ្នាដែរ។ ពួកគេទាមទារការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងលើបំណងប្រាថ្នាផ្សេងៗ ដើម្បីឱ្យសិទ្ធិ និងសុខុមាលភាពរបស់អ្នកដទៃត្រូវបានគោរព។

ស្តង់ដារនៃបញ្ញត្តិដប់ប្រការ

ព្រះបានប្រទានការទាំងនេះជា បញ្ញត្តិ ។ គាត់មិនមានបំណងថាវាជាការផ្ដល់យោបល់ ឬអនុសាសន៍ទេ។ ប៉ុន្តែ តើយើងគោរពតាមបទបញ្ជាទាំងនេះដល់កម្រិតណា? ខាងក្រោមនេះកើតឡើង មុនពេល ការប្រទានបញ្ញត្តិដប់ប្រការ៖

3 ចំណែកឯម៉ូសេ លោកក៏ឡើងទៅឯព្រះ នោះព្រះ‌យេហូវ៉ាទ្រង់មានព្រះ‌បន្ទូលហៅលោកពីលើភ្នំថា ចូរឯងនិយាយនឹងពួកវង្សយ៉ាកុប ហើយប្រាប់ដល់ពួកកូនចៅអ៊ីស្រា‌អែលថា
5 ដូច្នេះ បើឯងរាល់គ្នានឹងស្តាប់តាមអញឥឡូវ ហើយកាន់តាមសេចក្ដីសញ្ញារបស់អញ នោះឯងរាល់គ្នានឹងបានដាច់ជារបស់ផងអញលើសជាងអស់ទាំងសាសន៍ ដ្បិតផែនដីទាំងមូលជារបស់ផងអញ
និក្ខមនំ 19:3, 5

មនុស្សបានឆ្លើយតបតាមរបៀបដូចខាងក្រោម បន្ទាប់ពី បញ្ញត្តិដប់ប្រការ។

⁷រួចយកសៀវភៅសញ្ញាមកអានមើលឲ្យបណ្តា‌ជនស្តាប់ គេក៏ឆ្លើយឡើងថា យើងខ្ញុំរាល់គ្នានឹងធ្វើតាមគ្រប់អស់ទាំងសេចក្ដី ដែលព្រះ‌យេហូវ៉ាបានមានព្រះ‌បន្ទូលមក ហើយនិងស្តាប់បង្គាប់គ្រប់ជំពូកផង
និក្ខមនំ 24:7

ពេលខ្លះនៅក្នុងការប្រឡងនៅសាលា គ្រូផ្តល់សំណួរច្រើន ប៉ុន្តែបន្ទាប់មកតម្រូវឱ្យសិស្សឆ្លើយ តែ សំណួរមួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ។ ឧទាហរណ៍ យើងអាចជ្រើសរើសសំណួរចំនួន 5 ក្នុងចំណោម 10 ដើម្បីឆ្លើយ។ សិស្សម្នាក់ៗអាចជ្រើសរើសសំណួរដែលស្រួលបំផុតចំនួន 5 សម្រាប់គាត់/នាងដើម្បីឆ្លើយ។ ដោយវិធីនេះគ្រូធ្វើឱ្យការប្រឡងកាន់តែងាយស្រួល។

_{^{Distant Shores Media/Sweet Publishing , CC BY-SA 3.0 តាមរយៈ Wikimedia Commons}}

មនុស្សជាច្រើនចាត់ចែងបញ្ញត្តិដប់ប្រការ (និងសិក្ខាបទប្រាំ) ដូចគ្នា។ ពួកគេគិតថា ព្រះបន្ទាប់ពីបានប្រទានបញ្ញត្តិដប់ប្រការ មានន័យថា ៖ « ចូរព្យាយាមជ្រើសរើសទាំងប្រាំមួយពីដប់ប្រការនេះ » ។ យើងគិតបែបនេះដោយសារយើងស្រមៃថាព្រះកំពុងថ្លឹងថ្លែង ‘អំពើល្អ’ របស់យើងប្រឆាំងនឹង ‘អំពើអាក្រក់’ របស់យើង។ ប្រសិនបើគុណសម្បត្តិរបស់យើងលើស ឬលុបចោលអំពើអាក្រក់របស់យើង នោះយើងសង្ឃឹមថានឹងទទួលបានការពេញចិត្តពីព្រះ ឬលុបចោលកម្មផលរបស់យើង។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការអានដោយស្មោះត្រង់នៃបញ្ញត្តិដប់ប្រការបង្ហាញថា នេះមិនមែនជារបៀបដែលព្រះបានប្រទានដល់ពួកគេនោះទេ។ ព្រះបានរំពឹងថាប្រជាជននឹងគោរពតាម និងកាន់តាម គ្រប់ បទបញ្ជា— គ្រប់ ពេលវេលា។ ការលំបាកយ៉ាងខ្លាំងនេះ បានធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើនច្រានចោលបញ្ញត្តិដប់ប្រការ ព្រមទាំងមើលទៅអវិជ្ជមានចំពោះសិក្ខាបទប្រាំ។ ពួកគេចាត់ទុកពួកគេថាជាគោលដៅរយៈពេលវែង មិនមែនជាតម្រូវការបន្ទាន់នោះទេ។ ប៉ុន្តែអ្នកទាំងពីរត្រូវបានផ្តល់ឱ្យដើម្បីបង្ហាញពីបញ្ហាមូលដ្ឋាននៅក្នុងខ្លួនយើង។

រូបភាពសាកល្បង Coronavirus

យើងអាចយល់អំពីគោលបំណងនៃសិក្ខាបទប្រាំ និងប្រការដប់ប្រការ តាមរយៈកញ្ចក់នៃកូវីដ-១៩។ កូវីដ-១៩ បង្ហាញរោគសញ្ញាគ្រុនក្តៅ ក្អក បាត់ក្លិន និងដកដង្ហើមខ្លី។ ប៉ុន្តែទាំងនេះគឺបណ្តាលមកពីមេរោគ Coronavirus ដែលជារឿងតូចមួយដែលយើងមើលមិនឃើញ។

ឧបមាថាមាននរណាម្នាក់ក្តៅខ្លួន និងក្អក។ មនុស្សម្នាក់នេះនឹងឆ្ងល់ថាតើអ្វីទៅជារោគសញ្ញាទាំងនេះ។ តើគាត់មានគ្រុនក្តៅធម្មតា ឬបានឆ្លងមេរោគ Coronavirus ? បើដូច្នេះមែន នោះជាបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរ ប្រហែលជាអាចគំរាមកំហែងដល់អាយុជីវិតទៀតផង។ ដោយសារមេរោគ Coronavirus រីករាលដាលយ៉ាងឆាប់រហ័ស ហើយមនុស្សគ្រប់គ្នាងាយនឹងរងគ្រោះ វានៅតែជាលទ្ធភាពពិតប្រាកដ។ ដើម្បីដឹងថា ពួកគេធ្វើតេស្ដ COVID PCR ឬ COVID Rapid Tests។ ការធ្វើតេស្តទាំងនេះកំណត់ថាតើមេរោគ Coronavirus មាននៅក្នុងខ្លួនរបស់ពួកគេដែរឬទេ។ ការធ្វើតេស្តមិនព្យាបាលពួកគេពីជំងឺរបស់ពួកគេទេ ប៉ុន្តែគ្រាន់តែប្រាប់ពួកគេថាតើពួកគេមានមេរោគ Coronavirus ដែលជាលទ្ធផលនៃ COVID-19 ដែរឬទេ។

ការធ្វើតេស្តដើម្បីកំណត់កម្មផលរបស់យើង។

គឺដូចគ្នានឹងសិក្ខាបទ ៥ និងបញ្ញត្តិ ១០។ ការពុករលួយខាងសីលធម៌គឺកើតមានដូចសព្វថ្ងៃនេះ ដូចជំងឺកូវីដ-១៩ នៅពេលដែលវាបានចាប់ផ្តើមនៅឆ្នាំ ២០២០។ ក្រមសីលធម៌ទាំងនេះត្រូវបានផ្តល់ឱ្យ ដូច្នេះតាមរយៈការវាស់ជីវិតរបស់យើងប្រឆាំងនឹងពួកគេ យើងអាចដឹងថាតើយើងរួចពីបាប និងកម្មរបស់វា ឬប្រសិនបើអំពើបាបមាននៅក្នុងខ្លួនយើង។ . ពាក្យបញ្ជាខាងសីលធម៌ទាំងនេះមានមុខងារដូចនឹងការធ្វើតេស្តមេរោគកូរ៉ូណាដែរ។ ពួកគេចង្អុលបង្ហាញថាតើអ្នកមានជំងឺ (អំពើបាប) ឬប្រសិនបើអ្នករួចផុតពីវា។

អំពើបាប មានន័យថា ‘បាត់’ គោលដៅដែលរំពឹងទុកពីយើង ក្នុងរបៀបដែលយើងប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកដទៃ ខ្លួនយើង និងព្រះ។ ប៉ុន្តែជំនួសឱ្យការទទួលស្គាល់បញ្ហារបស់យើង យើងមានទំនោរទៅ:

ប្រៀបធៀបខ្លួនយើងជាមួយអ្នកដទៃ ដូច្នេះវាស់ខ្លួនយើងផ្ទុយនឹងស្តង់ដារខុស
ខំប្រឹងដើម្បីបានបុណ្យសាសនា ឬ
បោះបង់ចោល ហើយរស់នៅដើម្បីភាពរីករាយ។

ដូច្នេះហើយ ព្រះបានប្រើមនុស្សដូចជាព្រះពុទ្ធ និងលោកម៉ូសេ ដើម្បីផ្តល់ក្រមទាំងនេះដូច្នេះ៖

¹⁵ដោយសម្ដែងថា របៀបក្រឹត្យ‌វិន័យបានកត់ទុកក្នុងចិត្តគេហើយ បញ្ញាចិត្តគេក៏ធ្វើបន្ទាល់ឲ្យ ហើយគំនិតគេជួន‌កាលប្រកាន់ទោស ជួន‌កាលដោះសាគ្នាទៅវិញទៅមក)
៉ូម 2:15

និង

²⁰ហេតុនោះបានជាគ្មានមនុស្សណាបានរាប់ជាសុចរិត នៅចំពោះទ្រង់ ដោយអាងការប្រព្រឹត្តតាមក្រឹត្យ‌វិន័យនោះឡើយ ដ្បិតក្រឹត្យ‌វិន័យគ្រាន់តែសម្ដែងឲ្យស្គាល់អំពើបាបប៉ុណ្ណោះ។
៉ូម 3:20

ប្រសិនបើយើងពិនិត្យមើលជីវិតរបស់យើងប្រឆាំងនឹងកូដទាំងនេះ វាប្រៀបដូចជាការធ្វើតេស្ត Coronavirus ដែលបង្ហាញពីបញ្ហាខាងក្នុងរបស់យើង។ លេខកូដទាំងនេះមិន ‘ជួសជុល’ បញ្ហារបស់យើងទេ ប៉ុន្តែបង្ហាញបញ្ហាយ៉ាងច្បាស់ ដូច្នេះយើងនឹងទទួលយកដំណោះស្រាយដែលបានផ្តល់។ ជំនួសឱ្យការបន្តក្នុងការបញ្ឆោតខ្លួនឯង និងឯកសារភ្ជាប់ខុស កូដទាំងនេះអនុញ្ញាតឱ្យយើងមើលឃើញខ្លួនឯងយ៉ាងច្បាស់។

អំណោយទានរបស់ព្រះដែលបានផ្តល់ឱ្យនៅក្នុងការប្រែចិត្ត

ព្រះទ្រង់បានប្រទាននូវឱសថមួយដោយ អំណោយទាននៃការអត់ទោសបាប តាមរយៈ ការសុគត និង ការរស់ឡើងវិញ របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ អំណោយនៃជីវិតនេះត្រូវបានផ្តល់ឱ្យយើងយ៉ាងសាមញ្ញប្រសិនបើយើងទុកចិត្តឬមានជំនឿលើកិច្ចការរបស់ព្រះយេស៊ូវ។

“ការប្រែចិត្តពីផ្លូវពេត្រុស” ដោយ Gerald Seghers
_{^{Gerard Seghers ដែនសាធារណៈ តាមរយៈ Wikimedia Commons}}

¹⁶យើងដឹងថា មនុស្សមិនបានរាប់ជាសុចរិត ដោយប្រព្រឹត្តតាមក្រឹត្យ‌វិន័យនោះឡើយ គឺដោយសេចក្ដីជំនឿ ជឿដល់ព្រះ‌យេស៊ូវគ្រីស្ទវិញ ហេតុនោះបានជាយើងជឿដល់ព្រះ‌គ្រីស្ទយេស៊ូវ ដើម្បីឲ្យបានរាប់ជាសុចរិត ដោយ‌សារសេចក្ដីជំនឿ ជឿដល់ព្រះ‌គ្រីស្ទ នោះ មិនមែនដោយប្រព្រឹត្តតាមក្រឹត្យ‌វិន័យទេ ពីព្រោះគ្មានមនុស្សណាបានរាប់ជាសុចរិតដោយប្រព្រឹត្តតាមក្រឹត្យ‌វិន័យឡើយ
កាឡាទី 2:16

អ័ប្រាហាំបានទទួលការសរសើរពីកម្មអាក្រក់របស់គាត់ ដូច្នេះយើងក៏អាចត្រូវបានផ្តល់ភាពសុចរិតផងដែរ។ ប៉ុន្តែ វាទាមទារឱ្យយើង ប្រែចិត្ត ។ ជារឿយៗយើងយល់ខុសអំពីការប្រែចិត្ត ប៉ុន្តែការប្រែចិត្តគ្រាន់តែមានន័យថា ‘ផ្លាស់ប្តូរគំនិតរបស់យើង’ ពាក់ព័ន្ធនឹងការងាក ចេញពីអំពើបាប ហើយ ងាកទៅរកព្រះ និងអំណោយទានរបស់ទ្រង់។ ដូចដែលព្រះគម្ពីរពន្យល់ថា:

¹⁹ដូច្នេះ ចូរប្រែចិត្ត ហើយវិលមកចុះ ដើម្បីឲ្យបាបរបស់អ្នករាល់គ្នាបានលុបចេញ ប្រយោជន៍ឲ្យមានពេលលំហើយ មកពីចំពោះព្រះ‌អម្ចាស់
កិច្ចកា 3:19

តើព្រះ‹លុបបំបាត់អំពើបាបរបស់យើង›ដោយរបៀបណា? ដើម្បីបន្តប្រើកែវភ្នែក COVID-19 ទ្រង់បានផលិតវ៉ាក់សាំងតាមរយៈព្រះយេស៊ូវ ដែលយើងមើលនៅ ទីនេះ ។ ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងសេចក្ដីមេត្តាករុណាដ៏មហិមារបស់ទ្រង់ ទ្រង់បានប្រទានឱ្យយើងទាំងការធ្វើតេស្ត និងវ៉ាក់សាំងសម្រាប់អំពើបាបនៅក្នុងយុគសម័យរបស់យើង។

ក្រោយពីលោកម៉ូសេបានបង្កើតជនជាតិអ៊ីស្រាអែលក្នុងក្រិត្យវិន័យរួច លោកបានប្រកាសទាំងពរជ័យ និងបណ្តាសាមកលើពួកគេ។ ពរបើគេរក្សាច្បាប់ ហើយជេរប្រទេចបើគេមិនធ្វើ។ តើអ្វីទាំងនេះបានជះឥទ្ធិពលដល់ប្រវត្តិសាស្ត្រមនុស្សជាតិ យើងមើលនៅ ពេលក្រោយ ។

ឧស្សាហ៍ក្នុងទីរហោស្ថាន

រូបចម្លាក់ Simon bar Kokhba នៅលើ Knesset Menorah របស់អ៊ីស្រាអែល នៅក្រុង Jerusalem

ប្រវត្តិសាស្ត្រចងចាំ Simon bar Kokhba (Simon ben Kosevah) ជាបុរសដែលបានដឹកនាំ និងបរាជ័យ ការបះបោរចុងក្រោយរបស់ជនជាតិយូដាប្រឆាំងនឹងអធិរាជរ៉ូមពីឆ្នាំ 132-135 គ.ស .។ ក្នុងនាមជាព្រះអង្គម្ចាស់ដែលប្រកាសខ្លួនឯងនៃជនជាតិយូដានៅក្នុងស្រុកយូដា ទ្រង់តម្រូវឱ្យជនជាតិយូដាទាំងអស់ដើរតាមព្រះអង្គក្នុងសង្គ្រាមឯករាជ្យប្រឆាំងនឹងក្រុងរ៉ូម។ គាត់បានដឹកនាំការបះបោរនេះ ដោយសារតែពួករ៉ូមមានបំណងចង់សាងសង់ទីក្រុងមិនពិតមួយទៀត (Aelia Capitolina) នៅលើប្រាសាទនៃក្រុងយេរូសាឡឹម (បានបំផ្លាញពីការបះបោរ បរាជ័យឆ្នាំ 66-73 គ.ស. )។ ទីក្រុងនេះនឹងមានប្រាសាទឧទ្ទិសដល់ភពព្រហស្បតិ៍ ជាព្រះរ៉ូម៉ាំងដែលមិនគោរពសាសនា។

ទោះបីជាជោគជ័យដំបូងពីមូលដ្ឋានរបស់គាត់នៅវាលរហោស្ថានយូដាក៏ដោយ សំណាងរបស់ពួកគេបានប្រែក្លាយនៅពេលដែលកម្លាំងពេញលេញនៃកងពលចក្រពត្តិរ៉ូម៉ាំងបានវាយបក។ Bar Kochba និងអ្នកបះបោរជ្វីហ្វជាច្រើនរាប់មិនអស់ត្រូវបានសម្លាប់យ៉ាងឃោរឃៅនៅក្នុងជ័យជម្នះចុងក្រោយរបស់ទីក្រុងរ៉ូម។ មុនពេលការបរាជ័យរបស់គាត់ អ្នកប្រាជ្ញជ្វីហ្វជាច្រើន រួមទាំង Rabbi Akiva ដែលជាអ្នករួមចំណែកឈានមុខគេដល់ Mishnah បានប្រកាសគាត់ថាជាព្រះមេស្ស៊ី។

Bar Kokhba បានដឹកនាំការខ្នះខ្នែងខាងសាសនារបស់គាត់ពីវាលរហោស្ថានវាលខ្សាច់ប្រឆាំងនឹងសត្រូវខាងក្រៅ – អធិរាជរ៉ូម។ ចក្ខុវិស័យរបស់គាត់បានឃើញសន្តិភាពរបស់មេស្ស៊ីសកើតឡើងតែប្រសិនបើពួកជនបរទេសដែលកាន់កាប់ដោយយោធាអាចត្រូវបានបណ្តេញចេញ ហើយស៊ីយ៉ូនបានរំដោះពីការកាន់កាប់របស់បរទេស។

Bar Kokhba ផ្ទុយនឹងយ៉ូហានបាទីស្ទ

ក្នុងភាពខ្នះខ្នែងខាងសាសនា និងភាពក្លៀវក្លាខាងសាសនាពីទីរហោស្ថាន លោក Bar Kokhba មានលក្ខណៈដូចជាបុរសជនជាតិរបស់គាត់គឺ John the Baptist ដែលបានមុនគាត់ប្រហែល 100 ឆ្នាំ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ទោះជាមានភាពខ្នះខ្នែងដូចគ្នាក៏ដោយ ក៏ពួកគេខុសគ្នានៅក្នុងរបៀបដែលពួកគេបានឃើញបញ្ហាជាមូលដ្ឋាន ហើយជាលទ្ធផលដំណោះស្រាយជាមូលដ្ឋាន។ ការប្រៀបធៀបបដិវត្តន៍ទាំងពីរនេះ នឹងជួយយើងឱ្យយល់អំពីគំនិតប្រកួតប្រជែងនៃស្ថានភាពមនុស្ស និងដំណោះស្រាយដែលដំណឹងល្អបានដាក់ចេញ។

យ៉ូហាន បាទីស្ទ ក្នុង ប្រវត្តិវិទ្យា

John the Baptist ដូចជា Bar Kokhba គឺជាឥស្សរជនដ៏មានឥទ្ធិពលម្នាក់ ដែលជារឿយៗត្រូវបានបង្ហាញថាជាតួរអង្គនៅក្នុងខ្សែភាពយន្ត
_{^{Lucas van Leyden , CC0 តាមរយៈ Wikimedia Commons}}

ដូចជា Bar Kokhba John the Baptist បានបង្កើតភាពចម្រូងចម្រាសជាច្រើន និងទាក់ទាញការចាប់អារម្មណ៍ជាច្រើន។ យ៉ូសែប ជាអ្នកប្រវត្តិសាស្ត្រសាសន៍យូដានៅសតវត្សរ៍ទីមួយ សំដៅទៅគាត់ដោយពាក្យទាំងនេះ៖

ឥឡូវនេះ ជនជាតិយូដាខ្លះគិតថា ការបំផ្លិចបំផ្លាញនៃកងទ័ពរបស់ព្រះបាទហេរ៉ូដបានមកពីព្រះជាម្ចាស់ ហើយនោះជាការកាត់ទោសចំពោះអ្វីដែលគាត់បានធ្វើប្រឆាំងនឹងយ៉ូហាន ដែលត្រូវបានគេហៅថាជាអ្នកបាទីស្ទ។ ដែលខ្លាចក្រែងឥទ្ធិពលដ៏អស្ចារ្យដែលយ៉ូហានមានមកលើប្រជាជនអាចដាក់ចូលទៅក្នុងអំណាច និងទំនោរចង់បង្កើតការបះបោររបស់គាត់… ដូច្នេះហើយ គាត់ត្រូវបានគេបញ្ជូនអ្នកទោសម្នាក់ចេញពីកំហឹងដ៏គួរឱ្យសង្ស័យរបស់ហេរ៉ូឌ ទៅកាន់ Macerus ដែលជាប្រាសាទដែលខ្ញុំបានរៀបរាប់ពីមុន ហើយនៅទីនោះ។ សម្លាប់។ យ៉ូសែប, វត្ថុបុរាណរបស់ជនជាតិយូដា , សៀវភៅ 18, ch 5, 2

យ៉ូសែបបានលើកឡើងអំពីយ៉ូហានបាទីស្ទ ក្នុងបរិបទនៃការបរាជ័យរបស់ហេរ៉ូឌ អាន់ទីប៉ាសទល់នឹងគូប្រជែង។ ហេរ៉ូឌ អាន់ទីប៉ាសបានសម្លាប់យ៉ូហាន ហើយយ៉ូសែបប្រាប់យើងថា ការបរាជ័យរបស់គាត់នៅពេលក្រោយត្រូវបានជនជាតិយូដាចាត់ទុកថាជាការវិនិច្ឆ័យដ៏ទេវភាពប្រឆាំងនឹងគាត់ចំពោះការប្រហារជីវិតរបស់គាត់យ៉ូហានបាទីស្ទ។

យ៉ូហានបាទីស្ទនៅក្នុងសៀវភៅដំណឹងល្អ

យ៉ូហាន បាទីស្ទ បង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាជាអ្នកនាំមុខនៃព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងដំណឹងល្អ។ លូកា ជាដំណឹងល្អមួយនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី បានបោះយុថ្កាយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ចំពោះយ៉ូហានបាទីស្ទនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ ដោយយោងគាត់ជាមួយតួរលេខប្រវត្តិសាស្ត្រដ៏ល្បីផ្សេងទៀតនៅសម័យនោះ។

មានមនុស្សជាច្រើន បានផ្តើមតែងរឿងពីអស់ទាំងការ ដែលពួកយើងខ្ញុំបានជឿ‌ជាក់
²ដូចជាគេបានប្រាប់មកយើងខ្ញុំ ដែលគេបានឃើញការទាំងនោះជាក់នឹងភ្នែក តាំងពីដើមរៀងមក ហើយក៏ធ្វើជាអ្នកបម្រើផ្សាយព្រះ‌បន្ទូល
³ហេតុនោះបានជាខ្ញុំគិតថា គួរគប្បីឲ្យខ្ញុំសរសេរផ្ញើមកជូនលោកដោយលំដាប់ដែរ ឱព្រះ‌តេជ‌ព្រះ‌គុណថេវ‌ភីលអើយ ដ្បិតខ្ញុំបានពិនិត្យពីរឿងទាំងនោះ តាំងតែពីដើមរៀងមក ដោយហ្មត់‌ចត់ហើយ
⁴ដើម្បីឲ្យលោកបានជ្រាបពីសេចក្ដីពិតនៃអស់ទាំងសេចក្ដី ដែលគេបានបង្រៀនលោក។ ទេវតាជូនដំណឹងអំពីកំណើតរបស់យ៉ូហាន-បាទីស្ទ

⁵កាលនៅរាជ្យហេរ៉ូឌជាស្តេចស្រុកយូដា នោះមានសង្ឃ១ក្នុងពួកលោកអ័ប៊ីយ៉ា នាមសាការី ប្រពន្ធឈ្មោះអេលី‌សាបិត ជាពូជលោកអើរ៉ុន
⁶អ្នកទាំង២នោះជាមនុស្សសុចរិតនៅចំពោះព្រះ បានកាន់តាមក្រឹត្យ‌ក្រម និងច្បាប់នៃព្រះ‌អម្ចាស់ទាំងប៉ុន្មាន ឥតកន្លែងបន្ទោសបានទេ
លូកា 3: 1-6

ដើម្បីគាំទ្រដល់ដំណើររឿងរបស់លូកា ម៉ាថាយសង្ខេបសាររបស់យ៉ូហានបាទីស្ទដូចនេះ៖

គ្រានោះ យ៉ូហាន-បាទីស្ទ គាត់មកនៅក្នុងទីរហោ‌ស្ថានស្រុកយូដា កំពុងតែប្រកាសថា
²ចូរឲ្យប្រែចិត្តចុះ ដ្បិតនគរស្ថាន‌សួគ៌ជិតដល់ហើយ
ម៉ាថាយ 3:1-2

ទស្សនៈរបស់ចន

យ៉ូហានបានឃើញបញ្ហាមូលដ្ឋានរបស់មនុស្សដែលមាន នៅក្នុង ខ្លួនយើង។ ដូច្នេះហើយ ការអធិប្បាយរបស់គាត់បានណែនាំអ្នកស្តាប់របស់គាត់ឲ្យ ប្រែចិត្ត ។

ប្រែចិត្ត ( metanoia ជាភាសាក្រិច) មានន័យថា ‘ផ្លាស់ប្តូរ’ (= ‘មេតា’), ‘ចិត្ត’ (=’noia’) ។ ចូរគិតពី ‘ meta morphosis ‘ យ៉ាងខ្លាំងរបស់ដង្កូវនាង នៅពេលដែលទម្រង់របស់វា (‘morphe’) ផ្លាស់ប្តូរទៅជាមេអំបៅ។

ចនបានអធិប្បាយពីតម្រូវការសម្រាប់ការផ្លាស់ប្តូរចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ដែលវាបានប្រែក្លាយរបៀបរស់នៅរបស់យើង មិនមែនដោយការផ្តួលរំលំរដ្ឋាភិបាល និងការប្រយុទ្ធជាមួយបរទេសដូចដែលលោក Bar Kokhba បានគិតនោះទេ ប៉ុន្តែក្នុងការព្យាបាលអ្នកដ៏ទៃ ទោះជាពួកគេអាចជានរណាក៏ដោយ ដោយក្តីមេត្តា និងយុត្តិធម៌។ ការប្រែចិត្តនេះនឹង ‘រៀបចំ’ យើងសម្រាប់ផ្លូវរបស់ព្រះអម្ចាស់។ នៅក្នុងគំនិតរបស់យ៉ូហាន បើគ្មានការប្រែចិត្តនេះទេ យើងនឹងមិនឃើញ ចាប់យក ឬយល់ពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះទេ ហើយយើងក៏នឹងមិនជួបប្រទះ ‘ការអត់ទោស’ របស់វាដែរ។

ការសារភាពនៅក្នុងការប្រែចិត្តរបស់យើង។

សូចនាករមួយនៃការប្រែចិត្តខាងក្នុងដ៏ពិតប្រាកដដែលយ៉ូហានបានស្វែងរកគឺនេះ ៖

⁵នោះពួកក្រុងយេរូ‌សាឡឹម និងពួកស្រុកយូដាទាំងអស់ ព្រមទាំងមនុស្សដែលនៅក្រវល់ជុំ‌វិញទន្លេយ័រដាន់ គេចេញមកឯគាត់
⁶ក៏លន់‌តួបាប ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជពីគាត់ ក្នុងទន្លេយ័រដាន់ទាំងអស់គ្នា
ម៉ាថាយ 3:5-6

នេះផ្ទុយពីសកម្មភាពនៅក្នុងដំណើររឿងព្រះគម្ពីរមួយទៀត – របស់អ័ដាម និងអេវ៉ា។ បន្ទាប់ពីពួកគេបានបរិភោគផ្លែឈើដែលហាមឃាត់នោះ ព្រះគម្ពីរចែងថា អ័ដាម និងអេវ៉ា៖

⁸រួចមកបានឮសំឡេងព្រះ‌យេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះ ដែលទ្រង់យាងក្នុងសួន‌ច្បារនៅពេលថ្ងៃល្ហើយ នោះអ័ដាម និងប្រពន្ធគាត់ ក៏ពួននឹងព្រះ‌យេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះនៅកណ្តាលដើមឈើក្នុងសួន‌ច្បារ។
លោកុប្បត្តិ 3:8

ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ទំនោរលាក់បាំងអំពើបាបរបស់យើង ដោយធ្វើពុតថាយើងមិនបានធ្វើខុសកើតឡើងចំពោះយើងដោយធម្មជាតិ។ ការសារភាព និងការប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់យើង គឺពិតជាពិបាកសម្រាប់យើងក្នុងការធ្វើ ព្រោះវាបង្ហាញនូវកំហុស និងការអាម៉ាស់របស់យើង។ យើងចង់សាកល្បងអ្វីផ្សេងក្រៅពីនេះ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ការផ្ដន្ទាទោស និងសារលិខិតរបស់យ៉ូហានបានកំណត់ការប្រែចិត្ត និងការសារភាពថាជាការចាំបាច់ក្នុងការរៀបចំមនុស្ស ដើម្បីពួកគេអាចទទួលបទពិសោធន៍នៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះដែលនឹងមកដល់។

ការព្រមានដល់អ្នកដឹកនាំសាសនាដែលនឹងមិនប្រែចិត្ត

មនុស្សមួយចំនួនពិតជាបានធ្វើវាមែន ប៉ុន្តែមិនមែនគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែអាចសារភាពអំពើបាបរបស់ពួកគេដោយស្មោះត្រង់ចំពោះមុខខ្លួនឯង និងព្រះនោះទេ។ ដំណឹងល្អនិយាយថា៖

⁷តែកាលគាត់ឃើញពួកផារី‌ស៊ី និងពួកសាឌូស៊ី មកទទួលបុណ្យជ្រមុជពីគាត់ជាច្រើនដែរ នោះក៏សួរគេថា ឱពូជពស់‌វែកអើយ តើអ្នកណាបានប្រាប់ ឲ្យអ្នករាល់គ្នារត់ចេញពីសេចក្ដីក្រោធដែលត្រូវមកដូច្នេះ
⁸បើយ៉ាងនេះ ចូរអ្នករាល់គ្នាបង្កើតផល ដែលសំណំនឹងសេចក្ដីប្រែចិត្តនោះចុះ
⁹ហើយកុំឲ្យគិតក្នុងចិត្តថា មានលោកអ័ប្រាហាំជាឪពុកខ្លួននោះឡើយ ដ្បិតខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ព្រះ‌ទ្រង់អាចនឹងបង្កើតកូនឲ្យលោកអ័ប្រាហាំ ពីថ្មទាំងនេះក៏បានដែរ
¹⁰ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ ពូថៅបានដាក់នៅឫសដើមឈើហើយ ដូច្នេះ អស់ទាំងដើមណាដែលកើតផ្លែមិនល្អ នោះត្រូវកាប់បោះចោលទៅក្នុងភ្លើង
ម៉ាថាយ 3:7-10

ពួកខាងគណៈផារីស៊ី និងពួកសាឌូស៊ី ដែលជាគ្រូនៃច្បាប់សាសនាយូដា បានធ្វើការយ៉ាងឧស្សាហ៍ព្យាយាម ដើម្បីរក្សាការប្រតិបត្តិទាំងអស់ (ការអធិស្ឋាន ការតមអាហារ ការលះបង់ជាដើម) តាមបញ្ជារបស់ក្រិត្យវិន័យ។ គ្រប់ៗគ្នាបានគិតថាអ្នកដឹកនាំទាំងនេះ ដោយការរៀនសូត្រ និងការប្រឹងប្រែងខាងសាសនាទាំងអស់របស់ពួកគេ គឺជាអ្នកដែលត្រូវបាន ធានា ថាមានការពេញចិត្ដពីព្រះ។ ប៉ុន្តែ យ៉ូហានបានហៅពួកគេថាជា «ពស់វែក» ហើយបានព្រមានពួកគេអំពីការជំនុំជំរះនៃភ្លើងដែលនឹងមកដល់ !

ហេតុអ្វីបានជា John ធ្វើការអះអាងបែបនេះ?

ដោយមិន ‹ បង្កើតផលដោយរក្សានឹងការប្រែចិត្ត› ពួកគេបានបង្ហាញថា ពួកគេមិនបានប្រែចិត្តពិតប្រាកដឡើយ ។ ពួកគេមិនបានសារភាពអំពើបាបរបស់ខ្លួនទេ ប៉ុន្តែបែរជាលាក់បាំងអំពើបាបរបស់ពួកគេនៅពីក្រោយការគោរពសាសនារបស់ពួកគេ។ កេរដំណែលសាសនារបស់ពួកគេ ទោះជាល្អក៏ដោយ បានធ្វើឱ្យពួកគេមានមោទនភាពជាជាងប្រែចិត្ត។

ផ្លែផ្កានៃការប្រែចិត្ត

ជាមួយនឹងការសារភាព និងការប្រែចិត្ត មានការរំពឹងទុកសម្រាប់ការរស់នៅខុសគ្នា ប្រជាជនបានសួរលោកយ៉ូហានបាទីស្ទអំពីរបៀបដែលពួកគេគួរបង្ហាញពីផលផ្លែនៃការប្រែចិត្តរបស់ពួកគេ ហើយគាត់បានឆ្លើយថា ៖

¹⁰បណ្តាមនុស្សក៏សួរគាត់ថា តើត្រូវឲ្យយើងខ្ញុំធ្វើដូចម្តេចវិញ

¹¹គាត់ឆ្លើយថា អ្នកណាដែលមានអាវ២ ត្រូវឲ្យអ្នកនោះចែកដល់អ្នកដែលគ្មានផង ហើយអ្នកណាដែលមានស្បៀងអាហារ ក៏ត្រូវធ្វើដូច្នោះដែរ

¹²មានពួកអ្នកយកពន្ធមក ដើម្បីទទួលបុណ្យជ្រមុជ‌ទឹកដែរ គេក៏សួរគាត់ថា លោកគ្រូ តើត្រូវឲ្យយើងខ្ញុំធ្វើដូចម្តេច

¹³គាត់ឆ្លើយថា កុំឲ្យទារពន្ធហួសកម្រិតដែលបានកំណត់មកឡើយ

¹⁴ក៏មានពួកទាហានសួរគាត់ដែរថា ឯយើងខ្ញុំ តើត្រូវធ្វើដូចម្តេច គាត់ឆ្លើយថា កុំឲ្យសង្កត់‌សង្កិន ឬចោទបង្កាច់អ្នកឯណាឡើយ ចូរស្កប់ចិត្តតែនឹងប្រាក់ខែរបស់អ្នករាល់គ្នាប៉ុណ្ណោះ។
លូកា 3:10-14

តើយ៉ូហានជាព្រះគ្រីស្ទឬ?

ដោយសារតែកម្លាំងនៃសាររបស់គាត់ មនុស្សជាច្រើនឆ្ងល់ថាតើយ៉ូហានជាព្រះគ្រីស្ទឬអត់។ នេះជារបៀបដែលដំណឹងល្អកត់ត្រាការពិភាក្សានេះ៖

¹⁵កាលបណ្តាមនុស្សនៅតែចាំមើល ដោយរិះ‌គិតក្នុងចិត្តពីដំណើរយ៉ូហាន ដែលគាត់ជាព្រះ‌គ្រីស្ទឬមិនមែន
¹⁶នោះយ៉ូហានប្រាប់គេគ្រប់គ្នាថា ឯខ្ញុំៗ ធ្វើបុណ្យជ្រមុជឲ្យអ្នករាល់គ្នាដោយទឹកក៏ពិត ប៉ុន្តែ មានព្រះ១អង្គមក ដែលមានអំណាចលើសជាងខ្ញុំទៅទៀត ខ្ញុំមិនគួរនឹងស្រាយខ្សែសុព័ណ៌‌បាទទ្រង់ផង ព្រះ‌អង្គនោះនឹងធ្វើបុណ្យជ្រមុជឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដោយព្រះ‌វិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយនិងភ្លើងវិញ
¹⁷ទ្រង់កាន់ចង្អេរនៅព្រះ‌ហស្ត ទ្រង់នឹងបោសរំលីងទីលានទ្រង់ ហើយនិងប្រមូលស្រូវមកដាក់ក្នុងជង្រុកទ្រង់ តែអង្កាម ទ្រង់នឹងដុតក្នុងភ្លើងដែលពន្លត់មិនបាន
¹⁸នោះគាត់ក៏ប្រាប់ដំណឹងល្អដល់បណ្តាមនុស្ស ព្រមទាំងទូន្មានសេចក្ដីជាច្រើនទៀតដែរ
លូកា 3:15-18

យ៉ូហានបាទីស្ទនៅក្នុងទំនាយ

វិញ្ញាណឯករាជ្យរបស់ចនបាននាំគាត់ឲ្យស្លៀកពាក់ស្រើបស្រាល ហើយបរិភោគអាហារព្រៃនៅទីរហោស្ថាន។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ នេះមិនមែនគ្រាន់តែជាគំរូនៃវិញ្ញាណរបស់គាត់ប៉ុណ្ណោះទេ។ វាក៏ជាសញ្ញាសំខាន់ផងដែរ។ ព្យាការី ម៉ាឡាគី បានបិទព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ 400 ឆ្នាំមុន ជាមួយនឹងព័ត៌មានខាងក្រោម៖

ល អញចាត់ទូតអញឲ្យទៅ គាត់នឹងរៀប‌ចំផ្លូវនៅមុខអញ ហើយព្រះ‌អម្ចាស់ដែលឯងរាល់គ្នាស្វែងរកនោះ ទ្រង់នឹងលោតែមកដល់ព្រះ‌វិហាររបស់ទ្រង់ភ្លាម ឯទូតដែលនាំសេចក្ដីសញ្ញាមក ជាសេចក្ដីសញ្ញាដែលឯងរាល់គ្នាចង់បានទាំងម៉្លេះនោះ មើលន៏ ទ្រង់យាងមក នេះជាព្រះ‌បន្ទូលរបស់ព្រះ‌យេហូវ៉ានៃពួកពល‌បរិវារ
ម៉ាឡាគី 3:1

⁵មើល មុនដែលថ្ងៃដ៏ធំ ហើយគួរស្ញែងខ្លាចរបស់ព្រះ‌យេហូវ៉ាបានមកដល់ នោះអញនឹងចាត់អេលីយ៉ាឲ្យមកឯឯងរាល់គ្នា
⁶លោកនឹងបង្វែរចិត្តពួកឪពុកមកឯកូន និងចិត្តកូនមកឯឪពុកវិញ ក្រែងអញមកវាយផែនដីដោយសេចក្ដីបណ្តាសា។:៚ សញ្ញាចាស់ចប់ប៉ុណ្ណេះ
ម៉ាឡាគី 4:5-6

អេលីយ៉ាធ្លាប់ជាព្យាការីពីដើមដែលបានរស់នៅ និងបរិភោគនៅទីរហោស្ថានផងដែរ ដោយស្លៀកពាក់ជាមួយនឹង

8គេទូលតបថា មនុស្សនោះពាក់អាវធ្វើពីរោម ហើយមានខ្សែក្រវាត់ស្បែកនៅចង្កេះ ទ្រង់មានព្រះ‌បន្ទូលថា នោះគឺជាអេលីយ៉ា ជាអ្នកស្រុកធេសប៊ីហើយ។ ស្តេចអ័ហា‌ស៊ីយ៉ារកចាប់ហោរាអេលីយ៉ានោះទ្រង់ចាត់មេ‌ទ័ពម្នាក់ និងពួកទាហាន៥០នាក់របស់គាត់ ឲ្យទៅរកអេលីយ៉ា គេក៏ឡើងទៅឯលោកដែលកំពុងអង្គុយនៅលើកំពូលភ្នំ មេ‌ទ័ពនោះនិយាយនឹងលោកថា ឱអ្នកសំណប់របស់ព្រះអើយ ស្តេចទ្រង់បង្គាប់ឲ្យអ្នកចុះមក
ពង្សាវតារក្សត្រ ទី ២ 1:8

បន្ទាត់ពេលវេលារបស់យ៉ូហានបាទីស្ទ រួមជាមួយនឹងអ្នកដែលបានឃើញបេសកកម្មរបស់គាត់ជាមុន

ដូច្នេះ នៅពេលដែលយ៉ូហានបាទីស្ទបានរស់នៅ ហើយស្លៀកពាក់តាមរបៀបដែលគាត់បានធ្វើ នោះគឺជាការចង្អុលបង្ហាញថាគាត់គឺជាអ្នករៀបចំដែលនឹងមកដល់ដែលព្យាករណ៍ថានឹងមកក្នុងព្រះវិញ្ញាណនៃអេលីយ៉ា។ សម្លៀកបំពាក់របស់គាត់ របៀបរស់នៅ និងទំនោរទៅញ៉ាំអាហារនៅទីរហោស្ថានបានបង្ហាញថា យ៉ូហាន បាទីស្ទ បានចូលមកក្នុងផែនការដែលព្រះបានទាយ។

សេចក្តីសន្និដ្ឋាន

យ៉ូហានបាទីស្ទបានមករៀបចំមនុស្ស ដើម្បីត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ ប៉ុន្តែ លោកមិនបានរៀបចំពួកគេដោយផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវច្បាប់បន្ថែមទៀត ឬដឹកនាំពួកគេទៅក្នុងការបះបោរដូចលោក Bar Kochba បានធ្វើទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ទ្រង់បានរៀបចំពួកគេដោយអំពាវនាវឱ្យមានការប្រែចិត្តពីអំពើបាប និងការសារភាពពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ។ នេះពិបាកធ្វើជាងការអនុវត្តតាមច្បាប់តឹងរ៉ឹង ឬចូលរួមក្នុងការបះបោរ ព្រោះវាបង្ហាញភាពអាម៉ាស់ និងកំហុសរបស់យើង។

ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនានៅសម័យនោះមិនអាចនាំខ្លួនគេឲ្យប្រែចិត្ត ហើយសារភាពអំពើបាបរបស់ខ្លួនបានទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេបានប្រើសាសនារបស់ពួកគេ ដើម្បីលាក់បាំងអំពើបាបរបស់ពួកគេ។ មួយរយឆ្នាំក្រោយមក ពួកគេបានប្រើសាសនាដើម្បីដឹកនាំការបះបោរដ៏អាក្រក់របស់ Bar Kochba ។ ដោយសារជម្រើសរបស់ពួកគេដើម្បីចៀសវាងការប្រែចិត្ត ពួកគេមិនបានរៀបចំខ្លួនដើម្បីស្គាល់ព្រះគ្រីស្ទ និងយល់អំពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ ការព្រមានរបស់លោក John គឺដូចគ្នានឹងយើងសព្វថ្ងៃនេះដែរ។ ទ្រង់បានរក្សាថា យើងត្រូវតែប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់យើង ហើយសារភាពចំពោះពួកគេ។

នេះអាចឲ្យយើងទទួលបានបទពិសោធន៍អំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ ដែលយ៉ូហានបានជួយសម្ពោធក្នុង ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់លោកយេស៊ូ ជាព្រឹត្តិការណ៍ប្រវត្តិសាស្ត្របន្ទាប់ដែលយើងរុករក។

សិក្ខាបទ ៥ យ៉ាង មាន​ចែង​ក្នុង​បញ្ជី